در این مطلب، ویدئو آموزش برنامه نویسی پایتون شماره 12 – توابع با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,030 –> 00:00:03,090
سلام بچه ها به یک ویدیوی دیگر خوش آمدید
2
00:00:03,090 –> 00:00:05,400
این دوازدهمین ویدیو از
3
00:00:05,400 –> 00:00:07,740
سری برنامه نویسی پایتون من است و امروز
4
00:00:07,740 –> 00:00:10,769
در مورد توابع صحبت خواهیم کرد، بنابراین این
5
00:00:10,769 –> 00:00:13,500
یک تابع است که در اینجا
6
00:00:13,500 –> 00:00:15,299
بیشتر در مورد نحو و عملکرد یک
7
00:00:15,299 –> 00:00:17,460
تابع صحبت خواهیم کرد. اما در ابتدا مهم
8
00:00:17,460 –> 00:00:20,580
است که بفهمید یک تابع چیست،
9
00:00:20,580 –> 00:00:22,650
اگر در ریاضیات هستید، می دانید که یک تابع
10
00:00:22,650 –> 00:00:25,080
تقریباً مقدار x را به آن پاس می دهید و
11
00:00:25,080 –> 00:00:26,760
سپس آن را به مقدار x انجام می دهد
12
00:00:26,760 –> 00:00:29,429
و شما مقدار y را به خوبی دریافت می کنید،
13
00:00:29,429 –> 00:00:31,470
ایده مشابهی است. در اینجا در پایتون، به جز
14
00:00:31,470 –> 00:00:32,668
انواع مختلفی از توابع وجود دارد
15
00:00:32,668 –> 00:00:35,010
که می توانند کارهای متفاوتی انجام دهند، بنابراین
16
00:00:35,010 –> 00:00:36,630
اولین تابعی را که من
17
00:00:36,630 –> 00:00:39,300
اینجا نوشتم تقریباً نامش را گذاشتم دو اضافه کنید
18
00:00:39,300 –> 00:00:41,340
و اتفاقی که می افتد این است که به آن مقدار x می دهیم
19
00:00:41,340 –> 00:00:45,030
و سپس به سادگی X را برمی گرداند. بعلاوه
20
00:00:45,030 –> 00:00:46,680
دو در حال حاضر این برای شما منطقی نیست،
21
00:00:46,680 –> 00:00:48,329
من فقط می خواهم
22
00:00:48,329 –> 00:00:50,820
مثالی از ظاهر یک تابع را نشان دهم، بنابراین
23
00:00:50,820 –> 00:00:52,559
اگر بخواهیم تابع خودمان را
24
00:00:52,559 –> 00:00:55,199
بسازیم آنچه را تایپ می کنیم این است که de f
25
00:00:55,199 –> 00:00:58,350
این مخفف است. تعریف و سپس
26
00:00:58,350 –> 00:01:00,180
تابع n نام، بنابراین شاید در این مورد من
27
00:01:00,180 –> 00:01:02,039
می خواهم یک تابع مرتبط ریاضی دیگری انجام دهم،
28
00:01:02,039 –> 00:01:07,710
بنابراین دو و دو را به عنوان یک کلمه تفریق
29
00:01:07,710 –> 00:01:09,930
می کنم و سپس دو براکت قرار می دهم
30
00:01:09,930 –> 00:01:11,430
و در داخل براکت ها
31
00:01:11,430 –> 00:01:12,799
چیزی قرار می دهیم که به آن
32
00:01:12,799 –> 00:01:15,270
پارامتر می گویند. بنابراین در این مورد میتوانم آن را
33
00:01:15,270 –> 00:01:17,220
هر چیزی که میخواهم نامش را بگذارم، شماره را
34
00:01:17,220 –> 00:01:19,850
در اینجا قرار میدهم و سپس با علامت دونقطه
35
00:01:19,850 –> 00:01:22,799
کلیک میکنم تا من را در یک
36
00:01:22,799 –> 00:01:26,130
فاصله علامتگذاری کند و من به سادگی X را
37
00:01:26,130 –> 00:01:32,009
برگردانم یا متاسفم. عدد منهای دو اکنون کمی بعد در مورد اینکه همه اینها واقعاً چه کاری انجام می دهند صحبت خواهم کرد،
38
00:01:32,009 –> 00:01:34,140
39
00:01:34,140 –> 00:01:35,280
اما فقط می خواهم چند مثال بزنم،
40
00:01:35,280 –> 00:01:38,310
بنابراین اگر می خواهیم تابع خود را فراخوانی کنیم
41
00:01:38,310 –> 00:01:39,840
یا واقعاً می خواهیم از
42
00:01:39,840 –> 00:01:42,150
این توابع استفاده کنیم، باید کاری را انجام دهیم
43
00:01:42,150 –> 00:01:43,710
که می توانیم انجام دهیم. “فقط آن را به این شکل رها کنید، من به
44
00:01:43,710 –> 00:01:45,119
شما نشان خواهم داد که اگر این را در حال حاضر اجرا کنم،
45
00:01:45,119 –> 00:01:47,130
هیچ اتفاقی نمی افتد، آنچه
46
00:01:47,130 –> 00:01:48,930
که باید انجام دهیم این است که باید یک عبارت فراخوانی انجام دهیم،
47
00:01:48,930 –> 00:01:52,049
بنابراین کاری که می توانم انجام دهم این است که می
48
00:01:52,049 –> 00:01:56,670
توانم دو را اضافه کنم و سپس در در اینجا ما یک
49
00:01:56,670 –> 00:02:00,210
پارامتر X داریم اما در واقع چیزی که قرار است
50
00:02:00,210 –> 00:02:03,240
اتفاق بیفتد این است که من باید به یک عدد اضافه کنم
51
00:02:03,240 –> 00:02:04,829
زیرا ما داریم می رویم g برای اضافه کردن 2 به آن
52
00:02:04,829 –> 00:02:06,990
عدد و برگردانده می شود، بنابراین
53
00:02:06,990 –> 00:02:08,508
فرض کنید 7
54
00:02:08,508 –> 00:02:11,550
اکنون می بینید که اینجا چه اتفاقی می افتد،
55
00:02:11,550 –> 00:02:13,790
من آن را به سرعت اجرا می کنم
56
00:02:13,790 –> 00:02:15,950
و هیچ چیزی روی صفحه چاپ نمی شود
57
00:02:15,950 –> 00:02:18,110
که صرفاً به این دلیل است که ما چیزی را چاپ
58
00:02:18,110 –> 00:02:20,360
نکرده ایم. در واقع اتفاق می افتد که در
59
00:02:20,360 –> 00:02:23,180
این عبارت تبلیغ برای فراخوانی
60
00:02:23,180 –> 00:02:25,489
، X را برابر با 7 قرار می دهد، بنابراین اینجا می آید
61
00:02:25,489 –> 00:02:27,590
و می گوید بسیار خوب، ما 2 را به 7 اضافه می
62
00:02:27,590 –> 00:02:30,829
کنیم، بنابراین X را در اینجا داریم، 2 را اضافه می کنیم و سپس
63
00:02:30,829 –> 00:02:32,659
می خواهیم
64
00:02:32,659 –> 00:02:33,379
65
00:02:33,379 –> 00:02:35,959
این تابع را در اینجا برگردانید و تقریباً ما این تابع
66
00:02:35,959 –> 00:02:38,510
را صدا می زنیم و آن را در اینجا برمی گرداند.
67
00:02:38,510 –> 00:02:41,120
68
00:02:41,120 –> 00:02:42,709
69
00:02:42,709 –> 00:02:44,180
70
00:02:44,180 –> 00:02:49,069
عدد جدید برابر است با اضافه کردن به 7 و حالا
71
00:02:49,069 –> 00:02:54,650
اگر عدد جدید را مانند این چاپ
72
00:02:54,650 –> 00:02:57,909
کنم، 9 را می گیریم، پس
73
00:02:57,909 –> 00:03:00,980
74
00:03:00,980 –> 00:03:02,840
75
00:03:02,840 –> 00:03:06,799
اینطوری کار می کند. 7 را در اینجا
76
00:03:06,799 –> 00:03:11,780
برای یک عدد بگذارید و خواهید دید که ما 5 را دریافت می کنیم تا
77
00:03:11,780 –> 00:03:14,090
به درستی کار کند اکنون می توانم آن را
78
00:03:14,090 –> 00:03:17,810
دوباره انجام دهم. می توانم 12 را انجام دهم و ما 10 می گیریم و
79
00:03:17,810 –> 00:03:20,120
شاید حتی بتوانم کاری را که می
80
00:03:20,120 –> 00:03:21,799
خواهم در این توابع انجام دهم تغییر دهم، بنابراین این یکی
81
00:03:21,799 –> 00:03:25,639
اضافه 2 نامیده می شود، اما شاید من می خواستم 2 را
82
00:03:25,639 –> 00:03:29,840
به X اضافه کنم و سپس می خواستم آن را مربع کنم،
83
00:03:29,840 –> 00:03:32,180
پس این کار را انجام می دادم و اگر ما
84
00:03:32,180 –> 00:03:34,209
به جمع 2 برگردید، بنابراین من 12
85
00:03:34,209 –> 00:03:37,250
به علاوه 2 را در مجذور قرار می دهم که می شود 14
86
00:03:37,250 –> 00:03:39,349
که یک عدد بسیار بزرگ
87
00:03:39,349 –> 00:03:42,290
خواهد بود که دقیقاً به ما 196 می دهد تا بتوانید به
88
00:03:42,290 –> 00:03:44,690
نوعی ببینید و درک کنید که این
89
00:03:44,690 –> 00:03:46,400
توابع چگونه کار می کنند. آنها یک
90
00:03:46,400 –> 00:03:48,709
پارامتر دارند این چیزی است که در اینجا فراخوانی می
91
00:03:48,709 –> 00:03:50,780
شود، بنابراین نام متغیری که می توانم انجام دهم X
92
00:03:50,780 –> 00:03:53,810
می توانم انجام دهم چرا می توانم این کار را انجام دهم
93
00:03:53,810 –> 00:03:55,280
مهم نیست من می توانم هر حرفی را که می خواهم هر
94
00:03:55,280 –> 00:03:57,560
نامی که می خواهم انجام دهم آنها منطقی هستند که آن را
95
00:03:57,560 –> 00:03:59,299
چیزی بنامند که باعث شود حس از
96
00:03:59,299 –> 00:04:01,879
نظر تابع، بنابراین اینجا X به خوبی کار می کند، اما اگر
97
00:04:01,879 –> 00:04:03,980
من رشته ای را انجام می دادم، بنابراین شاید می خواهیم
98
00:04:03,980 –> 00:04:05,750
تابع دیگری بنویسیم، بیایید
99
00:04:05,750 –> 00:04:06,919
یک تابع دیگر را در اینجا انجام دهیم
100
00:04:06,919 –> 00:04:10,599
و تعریف می کنیم و آن را صدا می زنیم و می گوییم print
101
00:04:10,599 –> 00:04:14,659
string و حالا در داخل اینجا من فقط
102
00:04:14,659 –> 00:04:17,988
می خواهم رشته ای مانند آن را به