در این مطلب، ویدئو آموزش حلقه های پایتون | حلقه های پایتون برای مبتدیان | آموزش پایتون برای مبتدیان | Simplile Learn با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:31:04
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,000 –> 00:00:05,339
یک خوش آمد گویی گرم به همه بینندگان ما و
2
00:00:05,339 –> 00:00:07,710
انجلی که به سادگی آموخته اند و
3
00:00:07,710 –> 00:00:09,540
امروز شما را از طریق حلقه ها در
4
00:00:09,540 –> 00:00:11,790
پایتون می گذرانم، بنابراین ابتدا به بررسی
5
00:00:11,790 –> 00:00:14,219
حلقه ها می پردازیم سپس به
6
00:00:14,219 –> 00:00:16,289
انواع مختلف حلقه ها نگاه می کنیم که دلیل آن حلقه
7
00:00:16,289 –> 00:00:18,690
برای حلقه و تودرتو است. حلقه ما همچنین
8
00:00:18,690 –> 00:00:20,939
به برخی از عبارات کنترل حلقه نگاه می کنیم
9
00:00:20,939 –> 00:00:22,949
و در نهایت آن را با
10
00:00:22,949 –> 00:00:25,199
تمرینی در مورد چاپ یک الگوی خاص می بندیم،
11
00:00:25,199 –> 00:00:26,760
بنابراین بیایید شروع کنیم
12
00:00:26,760 –> 00:00:29,640
تا جاکوب بخواهد نام خود را ده بار چاپ کند
13
00:00:29,640 –> 00:00:31,830
، اکنون دو راه برای انجام این کار وجود دارد.
14
00:00:31,830 –> 00:00:35,340
آیا او می تواند به معنای واقعی کلمه ده
15
00:00:35,340 –> 00:00:37,680
دستور چاپ برای چاپ نام خود بدهد
16
00:00:37,680 –> 00:00:40,440
یا می تواند از روش هوشمندتر استفاده کند و
17
00:00:40,440 –> 00:00:42,600
می تواند فقط یک عبارت چاپی داشته باشد و
18
00:00:42,600 –> 00:00:45,719
به نوعی اجرای این یک عبارت را تکرار کند،
19
00:00:45,719 –> 00:00:48,180
اکنون اینجاست که حلقه ها وارد می شوند،
20
00:00:48,180 –> 00:00:51,000
بنابراین یک حلقه اساساً یک دستورالعمل است.
21
00:00:51,000 –> 00:00:53,760
که چندین بار تکرار می شود تا زمانی که
22
00:00:53,760 –> 00:00:56,850
یک شرط برآورده شود، بنابراین J می تواند به سادگی
23
00:00:56,850 –> 00:00:59,280
از یک حلقه برای اجرای آن
24
00:00:59,280 –> 00:01:02,699
دستور چاپ ده بار استفاده کند، اکنون در پایتون
25
00:01:02,699 –> 00:01:04,890
ما سه نوع حلقه اصلی داریم،
26
00:01:04,890 –> 00:01:07,530
حلقه while حلقه for و در نهایت
27
00:01:07,530 –> 00:01:09,840
حلقه تودرتو اکنون قبل از اینکه وارد
28
00:01:09,840 –> 00:01:12,600
این حلقه ها شویم، اجازه دهید به جریان یک
29
00:01:12,600 –> 00:01:15,119
حلقه نگاه کنیم، بنابراین نقطه در بالا نشان
30
00:01:15,119 –> 00:01:17,280
دهنده شروع برنامه است، اکنون تمام
31
00:01:17,280 –> 00:01:19,290
دستورات برنامه
32
00:01:19,290 –> 00:01:21,540
یکی یکی اجرا می شوند تا زمانی که یک شرط برای
33
00:01:21,540 –> 00:01:23,790
حلقه باشد. در حال حاضر اگر این
34
00:01:23,790 –> 00:01:26,850
شرط به درستی منجر شود، دستورات
35
00:01:26,850 –> 00:01:28,950
داخل حلقه اجرا می شوند و یک بار
36
00:01:28,950 –> 00:01:31,560
دیگر شرط بررسی می شود، اکنون این
37
00:01:31,560 –> 00:01:34,740
حلقه ادامه می یابد تا زمانی که
38
00:01:34,740 –> 00:01:36,960
شرط برآورده شود در دقیقه ای که شرط از
39
00:01:36,960 –> 00:01:39,750
بین می رود، کنترل برنامه از حلقه خارج می شود
40
00:01:39,750 –> 00:01:41,820
و همه این دستورات
41
00:01:41,820 –> 00:01:45,180
پس از آن اجرا می شوند، بنابراین اکنون که
42
00:01:45,180 –> 00:01:47,700
ما یک ایده اولیه از اینکه حلقه ها چیست و
43
00:01:47,700 –> 00:01:50,549
چگونه اجرا می شوند به دست آوردیم، بیایید به سه
44
00:01:50,549 –> 00:01:53,310
حلقه اصلی نگاه کنیم، اولین حلقه حلقه while است،
45
00:01:53,310 –> 00:01:55,439
بنابراین حلقه while برای تکرار یک
46
00:01:55,439 –> 00:01:58,110
بخش از کد به تعداد نامعلوم
47
00:01:58,110 –> 00:02:00,570
بارها استفاده می شود. تا زمانی که یک شرط خاص برآورده شود،
48
00:02:00,570 –> 00:02:03,270
بنابراین فرض کنید جیک نمیخواست نامش
49
00:02:03,270 –> 00:02:05,909
دقیقاً ده بار چاپ شود، اما
50
00:02:05,909 –> 00:02:08,310
تا پایان صفحه در این حالت میتوانید
51
00:02:08,310 –> 00:02:10,348
از حلقه while و شرط woul استفاده کنید. d
52
00:02:10,348 –> 00:02:12,550
باید چاپ شود تا پایان
53
00:02:12,550 –> 00:02:14,860
پیج به پایان برسد، بنابراین
54
00:02:14,860 –> 00:02:17,830
سینتکس یک حلقه while چگونه است، شما کلمه کلیدی را دارید، در
55
00:02:17,830 –> 00:02:20,350
حالی که عبارت یا
56
00:02:20,350 –> 00:02:22,540
شرطی که باید برآورده شود و سپس
57
00:02:22,540 –> 00:02:25,210
دونقطه و دنبال کردن دو نقطه در
58
00:02:25,210 –> 00:02:26,980
خط بعدی می توانید شروع کنید.
59
00:02:26,980 –> 00:02:29,320
عباراتی که در
60
00:02:29,320 –> 00:02:31,510
بلوک while شما وجود خواهد داشت در حال حاضر کمی در نظر گرفته شده اند،
61
00:02:31,510 –> 00:02:34,540
اجازه دهید به یک نسخه نمایشی کوتاه نگاه کنیم تا
62
00:02:34,540 –> 00:02:36,640
بهتر بفهمیم حلقه while چگونه کار می کند،
63
00:02:36,640 –> 00:02:39,940
بنابراین من به PyCharm حرکت می کنم تا
64
00:02:39,940 –> 00:02:42,580
یک برنامه بسیار ساده بنویسیم که از کاربر
65
00:02:42,580 –> 00:02:44,920
می خواهد وارد شود. مضربی از هفت است و
66
00:02:44,920 –> 00:02:47,230
برنامه به این کار ادامه می دهد تا زمانی که کاربر
67
00:02:47,230 –> 00:02:49,690
مضربی از هفت را به درستی وارد کند
68
00:02:49,690 –> 00:02:53,410
، بنابراین اگر کاربر وارد شود، بگوییم 14
69
00:02:53,410 –> 00:02:56,290
یا 21، شما به سادگی چاپ کنید بله، این
70
00:02:56,290 –> 00:02:58,360
مضربی از هفت است، اما از طرف دیگر
71
00:02:58,360 –> 00:03:01,720
اگر کاربر وارد شود، بگویید ده یا دوازده یا
72
00:03:01,720 –> 00:03:03,580
هر عدد دیگری که
73
00:03:03,580 –> 00:03:06,010
مضرب هفت نیست، باید دوباره ورودی را بگیرید،
74
00:03:06,010 –> 00:03:09,190
پس بیایید ابتدا شروع کنیم، من یک ورودی
75
00:03:09,190 –> 00:03:12,700
از کاربر میگیرم و آن را در مقدار متغیرم ذخیره میکنم،
76
00:03:12,700 –> 00:03:16,480
بنابراین در پایتون هر ورودی
77
00:03:16,480 –> 00:03:17,980
که شما از کاربر به
78
00:03:17,980 –> 00:03:20,080
طور خودکار در قالب رشته گرفته می شود
79
00:03:20,080 –> 00:03:23,290
و شما باید آن را به int تبدیل کنید تا
80
00:03:23,290 –> 00:03:25,240
این تابع int برای آن باشد
81
00:03:25,240 –> 00:03:31,320
و در داخل پرانتزهایی که ورودی را می گیرید
82
00:03:33,810 –> 00:03:37,060
اکنون باید مطمئن شویم که عدد
83
00:03:37,060 –> 00:03:39,700
وارد شده توسط کاربر چند برابر است. از
84
00:03:39,700 –> 00:03:41,800
هفت و اگر اینطور نیست، باید
85
00:03:41,800 –> 00:03:43,810
دوباره ورودی را بگیریم، بنابراین اینجا جایی است
86
00:03:43,810 –> 00:03:48,790
که حلقه while وارد میشود،
87
00:03:48,790 –> 00:03:54,459
مدول Val را دوباره هفت بررسی میکنیم و اگر
88
00:03:54,459 –> 00:03:58,180
برابر با صفر نباشد، به این معنی است که اگر Val
89
00:03:58,180 –> 00:04:00,730
بر هفت تقسیم شود، باقیماندهای به دست نمیآید.
90
00:04:00,730 –> 00:04:03,430
به این معنی است که Val مضربی از
91
00:04:03,430 –> 00:04:05,920
هفت نیست، بنابراین در این مورد دوباره
92
00:04:05,920 –> 00:04:07,390
باید ورودی را از کاربر
93
00:04:07,390 –> 00:04:10,090
بگیریم، بنابراین یک بار دیگر خط اول خود را تکرار می کنیم.
94
00:04:10,090 –> 00:04:12,300
95
00:04:24,270 –> 00:04:27,130
96
00:04:27,130 –> 00:04:29,320
97
00:04:29,320 –> 00:04:31,990
کلمه کلیدی که چرا و سپس Val
98
00:04:31,990 –> 00:04:35,200
mod هفت برابر با صفر نیست یک
99
00:04:35,200 –> 00:04:38,260
شرط است هر بار که این شرط
100
00:04:38,260 –> 00:04:41,260
به درستی نتیجه میدهد این دستور
101
00:04:41,260 –> 00:04:44,710
اجرا میشود، بنابراین این تنها عبارت
102
00:04:44,710 –> 00:04:47,050
در حلقه while است، اکنون
103
00:04:47,050 –> 00:04:49,150
باید به شرطی که
104
00:04:49,150 –> 00:04:52,690
val ue مضربی از هفت است، بنابراین
105
00:04:52,690 –> 00:04:55,000
اگر
106
00:04:55,000 –> 00:04:57,490
زبان های برنامه نویسی دیگر را گذرانده
107
00:04:57,490 –> 00:04:59,170
اید، اکنون در زیر می آید.
108
00:04:59,170 –> 00:05:01,630
109
00:05:01,630 –> 00:05:04,450
110
00:05:04,450 –> 00:05:06,670
هر عبارت حلقه دیگری به این صورت است، اما در
111
00:05:06,670 –> 00:05:10,210
مورد پایتون این کار را می توان به صورت دیگری انجام داد:
112
00:05:10,210 –> 00:05:15,550
و چاپ خط بعدی، بنابراین اگر کاربر در
113
00:05:15,550 –> 00:05:20,050
نهایت مضربی از هفت را وارد کرد،
114
00:05:20,050 –> 00:05:23,410
فقط می گوییم که این عدد مضربی
115
00:05:23,410 –> 00:05:29,800
از هفت است، بنابراین وقتی در حال چاپ هستید
116
00:05:29,800 –> 00:05:32,440
مقدار یک متغیر در یک جمله به
117
00:05:32,440 –> 00:05:35,020
این صورت انجام می دهید که هر کجا که بخواهید
118
00:05:35,020 –> 00:05:36,940
مقدار در جمله ظاهر شود، مکان جای
119
00:05:36,940 –> 00:05:39,700
120
00:05:39,700 –> 00:05:42,070
جای متغیر را در آنجا دارد، بنابراین در مورد ما Val
121
00:05:42,070 –> 00:05:44,530
یک نوع عدد صحیح از متغیر است، بنابراین
122
00:05:44,530 –> 00:05:46,990
ما صدک نگهدارنده جای D را داریم. اگر
123
00:05:46,990 –> 00:05:49,540
val یک نوع رشته بود صدک s دارد
124
00:05:49,540 –> 00:05:52,150
و بعد از نقل قول علامت مدول
125
00:05:52,150 –> 00:05:54,160
را به دنبال آن نام متغیر خود قرار می
126
00:05:54,160 –> 00:05:56,530
دهید اگر دو یا چند متغیر بعد از
127
00:05:56,530 –> 00:05:59,560
علامت مدول در داخل پرانتز دارید می
128
00:05:59,560 –> 00:06:01,840
توانید نام متغیرهای خود را جدا از هم وارد کنید. با
129
00:06:01,840 –> 00:06:06,160
کاماهایی مانند این، بنابراین من فقط یک
130
00:06:06,160 –> 00:06:10,810
متغیر دارم و آن تمام است، اجازه دهید این را اجرا
131
00:06:10,810 –> 00:06:15,870
کنیم ابتدا آن را ذخیره
132
00:06:21,820 –> 00:06:23,880
کنید،
133
00:06:25,660 –> 00:06:28,180
بنابراین اولین خط شما مضربی از
134
00:06:28,180 –> 00:06:31,390
7 را وارد کنید، بیایید 18 را وارد کنیم که
135
00:06:31,390 –> 00:06:33,370
مضربی از هفت نیست و ببینیم چه اتفاقی می افتد.
136
00:06:33,370 –> 00:06:36,790
ما میخواستیم ورودی
137
00:06:36,790 –> 00:06:38,980
باید از کاربر گرفته شود و این
138
00:06:38,980 –> 00:06:41,410
کار تا زمانی ادامه مییابد که
139
00:06:41,410 –> 00:06:44,230
مضربی از هفت بدهید، بنابراین اگر من 14 را بدهم،
140
00:06:44,230 –> 00:06:46,480
14 مضربی از هفت است
141
00:06:46,480 –> 00:06:48,130
و یک برنامه اکنون با موفقیت
142
00:06:48,130 –> 00:06:54,220
خاتمه یافته است تا جریان را بهتر درک کنید.
143
00:06:54,220 –> 00:06:56,410
از حلقه while بیایید این برنامه را اشکال زدایی کنیم،
144
00:06:56,410 –> 00:06:58,660
بنابراین اولین کاری که انجام می دهید این است
145
00:06:58,660 –> 00:07:00,400
که یک نقطه شکست را در خط اول خود نگه
146
00:07:00,400 –> 00:07:03,970
دارید و سپس به اجرا و رفع اشکال برنامه می روید،
147
00:07:03,970 –> 00:07:08,050
بنابراین در اشکال زدایی اساساً
148
00:07:08,050 –> 00:07:10,510
خط به خط اجرا را می بینیم و برای انجام
149
00:07:10,510 –> 00:07:13,240
این کار فشار می دهیم. f8 پس پس از اینکه نقطه شکست شما
150
00:07:13,240 –> 00:07:17,890
قرار گرفت، f8 را فشار دهید و اولین
151
00:07:17,890 –> 00:07:20,710
خط در کنسول شما چاپ می شود، بنابراین اجازه دهید
152
00:07:20,710 –> 00:07:25,180
یک ورودی بگوییم 87 بیایید
153
00:07:25,180 –> 00:07:27,640
به دیباگر خود برگردیم، همانطور که در اینجا می بینید
154
00:07:27,640 –> 00:07:32,470
مقدار Val اکنون 87 است و ما
155
00:07:32,470 –> 00:07:35,380
به خط دوم که e Val mod 7 در
156
00:07:35,380 –> 00:07:37,900
مقابل صفر بررسی شد و چون
157
00:07:37,900 –> 00:07:40,300
صفر نبود این بدان معناست که شرط Wild
158
00:07:40,300 –> 00:07:42,400
درست است و شما به
159
00:07:42,400 –> 00:07:44,500
داخل عبارات حلقه while حرکت می کنید، بنابراین اکنون
160
00:07:44,500 –> 00:07:46,030
به خط سوم رسیده
161
00:07:46,030 –> 00:07:47,650
ایم که دوباره ورودی را از کاربر می گیریم.
162
00:07:47,650 –> 00:07:51,100
بنابراین یک بار دیگر f8 را انجام می دهیم و همانطور که می بینید
163
00:07:51,100 –> 00:07:53,620
ورودی کاربر باید دوباره گرفته شود،
164
00:07:53,620 –> 00:07:56,800
بنابراین اکنون من 42 را می دهم که مضربی
165
00:07:56,800 –> 00:08:00,130
از 7th enter است و به حلقه while برمی گردد
166
00:08:00,130 –> 00:08:02,080
زیرا اکنون یک بار دیگر
167
00:08:02,080 –> 00:08:04,900
باید بررسی کند که آیا Val مد هفت
168
00:08:04,900 –> 00:08:07,360
برابر با صفر نیست و همانطور که در اینجا می بینید
169
00:08:07,360 –> 00:08:11,110
اکنون مقدار Val 42 است و ما f8 را فشار
170
00:08:11,110 –> 00:08:14,290
می دهیم متوجه خواهید شد که چگونه از خط
171
00:08:14,290 –> 00:08:17,320
دو به خط پنج پریدیم زیرا این بار
172
00:08:17,320 –> 00:08:20,680
42 مد هفت برابر با صفر بود بنابراین
173
00:08:20,680 –> 00:08:23,170
وحشی منجر به false شد و عبارت
174
00:08:23,170 –> 00:08:25,480
درست بعد از false که دیگری شماست همان
175
00:08:25,480 –> 00:08:28,210
چیزی است که اجرا شد، بنابراین اکنون
176
00:08:28,210 –> 00:08:30,340
اجرای آخرین دستور چاپ را دارید
177
00:08:30,340 –> 00:08:33,820
و اگر یک بار دیگر f8 را فشار دهیم، برنامهای را میبینید که
178
00:08:33,820 –> 00:08:36,370
با خروجی نهایی 42 خاتمه یافته
179
00:08:36,370 –> 00:08:39,429
است مضربی از هفت است. بنابراین
180
00:08:39,429 –> 00:08:41,320
امیدوارم متوجه شده باشید در حالی که ببینید op
181
00:08:41,320 –> 00:08:43,479
بیایید به حلقه بعدی برویم که حلقه
182
00:08:43,479 –> 00:08:46,450
for است. اکنون حلقه for برای تکرار
183
00:08:46,450 –> 00:08:49,060
روی یک دنباله استفاده می شود.
184
00:08:49,060 –> 00:08:51,040
185
00:08:51,040 –> 00:08:53,560
186
00:08:53,560 –> 00:08:55,930
شما عناصر خاصی دارید
187
00:08:55,930 –> 00:08:58,630
که یکی پس از دیگری مرتب شده اند، یک
188
00:08:58,630 –> 00:09:00,700
حلقه for می تواند برای تکرار روی
189
00:09:00,700 –> 00:09:03,130
این عناصر استفاده شود، بنابراین اکنون بیایید به
190
00:09:03,130 –> 00:09:05,470
نحو حلقه for نگاه کنیم، شما کلمه کلیدی for را دارید که
191
00:09:05,470 –> 00:09:08,410
با شمارنده همراه شده است، بنابراین
192
00:09:08,410 –> 00:09:11,080
counter اساساً یک متغیر است و می گوییم که می خواهید
193
00:09:11,080 –> 00:09:13,480
خود را تکرار کنید. کاری که انجام می دهید 10 بار نام گذاری کنید این است
194
00:09:13,480 –> 00:09:15,490
که همیشه تعداد
195
00:09:15,490 –> 00:09:17,230
دفعاتی را که قبلاً نام های خود را در انگشتان خود تکرار کرده اید ردیابی می
196
00:09:17,230 –> 00:09:20,050
کنید و این دقیقاً همان چیزی است
197
00:09:20,050 –> 00:09:23,350
که شمارنده برای حلقه for است یک شمارنده
198
00:09:23,350 –> 00:09:25,420
موقعیتی را که در آن قرار دارید ردیابی می کند.
199
00:09:25,420 –> 00:09:28,570
دنباله پس از شمارنده
200
00:09:28,570 –> 00:09:30,790
شما کلمه کلیدی دیگری دارید و سپس
201
00:09:30,790 –> 00:09:33,100
دنباله را دارید، بنابراین دنباله را می
202
00:09:33,100 –> 00:09:35,110
توانید به معنای واقعی کلمه لیست خود را در آنجا قرار دهید یا
203
00:09:35,110 –> 00:09:36,580
می توانید متغیری را داشته باشید که
204
00:09:36,580 –> 00:09:39,279
آرایه دوتایی یا رشته لیست شما را ذخیره می کند، اکنون
205
00:09:39,279 –> 00:09:41,740
اجازه دهید به یک نسخه آزمایشی برای l برویم. اوه
206
00:09:41,740 –> 00:09:45,220
یک بار دیگر pycharm خود را باز می کنم، بنابراین
207
00:09:45,220 –> 00:09:46,779
اکنون برنامه ای برای تکرار روی
208
00:09:46,779 –> 00:09:49,720
یک لیست می نویسیم، اکنون لیست خود را در
209
00:09:49,720 –> 00:09:52,150
متغیر X ذخیره می کنم و لیست من دارای
210
00:09:52,150 –> 00:09:56,640
عناصر 1 کاما 6 کاما است که
211
00:09:56,640 –> 00:09:59,220
212
00:09:59,220 –> 00:10:01,660
اکنون با استفاده از [Music] را یاد بگیرید. حلقه for
213
00:10:01,660 –> 00:10:05,290
را روی X تکرار میکنم، بنابراین شمارنده من در
214
00:10:05,290 –> 00:10:10,120
این مورد I in و دنباله من
215
00:10:10,120 –> 00:10:14,250
که X است همیشه با دونقطه دنبال میشود
216
00:10:14,250 –> 00:10:19,600
و حالا فقط چاپ میکنم، اجازه دهید این را ذخیره
217
00:10:19,600 –> 00:10:25,510
کرده و اجرا کنیم تا همانطور که میتوانید اینجا ببینید
218
00:10:25,510 –> 00:10:28,690
عناصر X در آنجا چاپ می شوند 1
219
00:10:28,690 –> 00:10:31,810
6 و به دنبال آن به سادگی یاد می گیرند، بنابراین کاری که
220
00:10:31,810 –> 00:10:35,410
انجام می دهد اساساً این است که وقتی I را در X می دهید،
221
00:10:35,410 –> 00:10:38,110
فرض می کنم که مقدار اولین عنصر
222
00:10:38,110 –> 00:10:41,230
در X این مقدار را چاپ می کند و هر بار
223
00:10:41,230 –> 00:10:43,540
که به حلقه for بر می گردید I
224
00:10:43,540 –> 00:10:45,970
افزایش می یابد. با 1، بنابراین بار دوم که
225
00:10:45,970 –> 00:10:48,820
به حلقه for رسیدید، من اکنون
226
00:10:48,820 –> 00:10:51,550
مقدار 6 را نگه می دارم و بار سوم
227
00:10:51,550 –> 00:10:52,650
مقدار را به سادگی نگه می
228
00:10:52,650 –> 00:10:55,710
دارم، همین کار را می توان فقط با
229
00:10:55,710 –> 00:10:58,740
یک رشته انجام داد، بنابراین اگر X برابر است، به سادگی
230
00:10:58,740 –> 00:11:02,700
یاد بگیرید که یک رشته است. و ما این کد را اجرا می کنیم
231
00:11:02,700 –> 00:11:06,570
اکنون می بینید که تمام حروف
232
00:11:06,570 –> 00:11:09,300
رشته یک به یک چاپ می شوند بنابراین در c
233
00:11:09,300 –> 00:11:11,790
بهعنوان رشتهها، مقدار C هر
234
00:11:11,790 –> 00:11:13,800
کاراکتر در رشته را از
235
00:11:13,800 –> 00:11:18,180
ابتدا تا انتها سوراخ میکنم، اکنون پایتون
236
00:11:18,180 –> 00:11:20,730
به حلقههای تودرتو اجازه میدهد و منظور از حلقههای تودرتو،
237
00:11:20,730 –> 00:11:23,430
حلقههای درون حلقهها است، بنابراین اکنون
238
00:11:23,430 –> 00:11:25,320
راههای مختلفی وجود دارد که حلقههای تودرتو را
239
00:11:25,320 –> 00:11:28,350
میتوان پیادهسازی کرد. یک حلقه for
240
00:11:28,350 –> 00:11:31,140
در یک حلقه for باشد، ممکن است برای مدتی
241
00:11:31,140 –> 00:11:34,170
در یک حلقه while یک سقوط در یک
242
00:11:34,170 –> 00:11:36,840
حلقه while یا مدتی در یک حلقه for باشد،
243
00:11:36,840 –> 00:11:39,450
بنابراین در نسخه ی نمایشی ما برای حلقه های تو در تو،
244
00:11:39,450 –> 00:11:41,280
یکی از محبوب ترین برنامه های کاربردی
245
00:11:41,280 –> 00:11:44,010
برای آن را خواهیم دید که دسترسی به
246
00:11:44,010 –> 00:11:45,000
عناصر یک ماتریس،
247
00:11:45,000 –> 00:11:47,760
بنابراین ابتدا با ایجاد یک ماتریس شروع می کنیم،
248
00:11:47,760 –> 00:11:52,730
ماتریس من را در متغیر X ذخیره می کند و
249
00:11:52,730 –> 00:11:56,100
ماتریس من دارای دو لیست خواهد بود که یکی
250
00:11:56,100 –> 00:11:58,410
شامل عناصر 1 2 3 و دیگری
251
00:11:58,410 –> 00:12:04,860
از الفبای ABC خواهد بود که اکنون با
252
00:12:04,860 –> 00:12:07,170
ماتریس به عنوان می توانید ببینید که دو
253
00:12:07,170 –> 00:12:08,580
لیست درون آن وجود دارد
254
00:12:08,580 –> 00:12:12,090
که حلقه for اول ما روی عناصر X تکرار می شود،
255
00:12:12,090 –> 00:12:19,740
بنابراین محدوده X است، بنابراین وقتی
256
00:12:19,740 –> 00:12:21,840
می بینم که روی عناصر X تکرار می
257
00:12:21,840 –> 00:12:25,560
کنم، اساساً مقدار
258
00:12:25,560 –> 00:12:28,050
اولین لیست را در اولین تکرار می گیرم و
259
00:12:28,050 –> 00:12:30,270
seco لیست nd در تکرار دوم،
260
00:12:30,270 –> 00:12:33,150
اکنون یک حلقه for ثانویه که در
261
00:12:33,150 –> 00:12:35,040
داخل یک حلقه for اول تودرتو است،
262
00:12:35,040 –> 00:12:38,670
روی مقادیر درون آن لیست تکرار می شود، بنابراین برای
263
00:12:38,670 –> 00:12:42,360
J in اجازه می دهم یک بار دیگر این را توضیح دهم، بنابراین
264
00:12:42,360 –> 00:12:45,420
اگر به لیست اول شما اشاره کنم،
265
00:12:45,420 –> 00:12:48,150
J استفاده خواهد شد. برای تکرار روی هر
266
00:12:48,150 –> 00:12:51,360
عنصر در لیست اول و در
267
00:12:51,360 –> 00:12:53,790
تکرار دوم شما به سمت
268
00:12:53,790 –> 00:12:56,400
لیست دوم شما اشاره می کنم و J روی
269
00:12:56,400 –> 00:13:00,459
هر عنصر در لیست دوم
270
00:13:00,459 –> 00:13:05,499
شما تکرار می کند، فقط عناصر را چاپ می کنیم و
271
00:13:05,499 –> 00:13:13,189
اجازه دهید این را اجرا کنیم فقط اندازه
272
00:13:13,189 –> 00:13:16,459
من را افزایش می دهیم. کنسول در اینجا آن را اجرا کنید و همانطور که می
273
00:13:16,459 –> 00:13:18,139
بینید عناصر ماتریس شما
274
00:13:18,139 –> 00:13:21,859
یک دو سه ABC چاپ می شوند حالا اگر
275
00:13:21,859 –> 00:13:23,899
بخواهید یک دو سه در
276
00:13:23,899 –> 00:13:26,269
یک خط چاپ شود و عناصر لیست بعدی شما
277
00:13:26,269 –> 00:13:28,160
که ABC هستند در خط بعدی چاپ
278
00:13:28,160 –> 00:13:30,709
شوند. هر بار که J را چاپ میکنید
279
00:13:30,709 –> 00:13:34,699
خط بعدی نمیخواهید، بنابراین n دو کد برابر قرار دهید،
280
00:13:34,699 –> 00:13:37,160
کاری که انجام میدهد این است که
281
00:13:37,160 –> 00:13:39,919
خط جدید را که به طور خودکار
282
00:13:39,919 –> 00:13:42,889
توسط تابع چاپ در پایتون قرار میگیرد حذف میکند و پس
283
00:13:42,889 –> 00:13:45,079
از خروج از حلقه for داخلی،
284
00:13:45,079 –> 00:13:47,569
اساساً در حال حرکت هستید. برای اینها لیست cond بنابراین
285
00:13:47,569 –> 00:13:50,209
اکنون می خواهید یک تغییر در خط ایجاد کنید و از این رو
286
00:13:50,209 –> 00:13:52,549
من فقط یک دستور چاپ را در اینجا قرار می دهم، اجازه دهید این را
287
00:13:52,549 –> 00:13:57,069
اجرا کنیم و همانطور که می بینید یک دو سه
288
00:13:57,069 –> 00:14:00,379
حلقه ABC در حال حاضر تو در تو می توانند کمی
289
00:14:00,379 –> 00:14:02,839
با جریان برای این منظور گیج شوند،
290
00:14:02,839 –> 00:14:05,910
ما این را نیز اشکال زدایی می کنیم. کد
291
00:14:05,910 –> 00:14:08,160
نقطه ترمز خود را روی خط اول
292
00:14:08,160 –> 00:14:14,370
قرار دهید و اکنون f8 را اشکال زدایی کنید همانطور که می بینید X
293
00:14:14,370 –> 00:14:18,240
دو لیست را نگه می دارد یک دو سه ABC اکنون
294
00:14:18,240 –> 00:14:21,360
دوباره f8 و یک حلقه اول for اجرا می شود
295
00:14:21,360 –> 00:14:25,259
و من اکنون مقدار یک دو سه
296
00:14:25,259 –> 00:14:27,870
را نگه می دارم همانطور که در اینجا مشاهده می کنید اکنون
297
00:14:27,870 –> 00:14:31,680
به یک حلقه for دوم منتقل شدهاند و J
298
00:14:31,680 –> 00:14:35,040
مقدار یک را نگه میدارد، بنابراین من در حال حاضر به
299
00:14:35,040 –> 00:14:38,550
اولین لیست ما در X اشاره میکنم و J به اولین
300
00:14:38,550 –> 00:14:43,170
عنصر در لیست اول ما در X اشاره میکند، حالا
301
00:14:43,170 –> 00:14:45,870
وقتی دستور چاپ را اجرا میکنیم
302
00:14:45,870 –> 00:14:48,149
اولین عنصر شما چاپ میشود و هنگامی که
303
00:14:48,149 –> 00:14:50,519
اولین عنصر چاپ شد، به
304
00:14:50,519 –> 00:14:53,160
حلقه for داخلی خود باز می گردید
305
00:14:53,160 –> 00:14:56,519
و اکنون 2 بار دیگر
306
00:14:56,519 –> 00:14:58,949
چاپ می شود، به حلقه داخلی خود
307
00:14:58,949 –> 00:15:01,110
باز می گردید.
308
00:15:01,110 –> 00:15:04,110
309
00:15:04,110 –> 00:15:07,709
دفعه بعد که بر روی f8 کلیک می کنید، فهرست آیات را فهرست کنید
310
00:15:07,709 –> 00:15:10,019
اساساً به
311
00:15:10,019 –> 00:15:12,689
دستور چاپ در انتها می
312
00:15:12,689 –> 00:15:16,379
رویم که به یک خط جدید تغییر می کند و اکنون و اکنون
313
00:15:16,379 –> 00:15:18,600
ما به بیرون برای حلقه بازگشته ایم، بنابراین از
314
00:15:18,600 –> 00:15:21,000
چهار حلقه شمارنده که این است، اکنون
315
00:15:21,000 –> 00:15:24,269
به لیست دوم در X اشاره می کنم که ABC است.
316
00:15:24,269 –> 00:15:26,790
وقتی برگشتیم، دوباره روی f8 کلیک می کنیم
317
00:15:26,790 –> 00:15:30,360
و J مقدار عنصر اول
318
00:15:30,360 –> 00:15:33,449
را در لیست دوم شما گرفته است که یک
319
00:15:33,449 –> 00:15:36,569
بار دیگر f8 است و همانطور که می بینید a
320
00:15:36,569 –> 00:15:40,230
در کنسول زیر چاپ شده است،
321
00:15:40,230 –> 00:15:43,920
ما برای چاپ حلقه به درون خود بازگشته ایم. به علاوه یک فید
32