در این مطلب، ویدئو توابع پایتون و پارامتر عبور از مرجع با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:12:25
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,319 –> 00:00:02,399
امروز قرار است در مورد
2
00:00:02,399 –> 00:00:07,109
توابع در پایتون صحبت کنیم، بنابراین
3
00:00:07,109 –> 00:00:09,750
یک تابع چیست، یک بلوک از کد
4
00:00:09,750 –> 00:00:12,809
یا گروهی از کدها است که او می گوید acute به
5
00:00:12,809 –> 00:00:17,190
عنوان یک گروه و سپس می تواند در بخش های مختلف برنامه شما مورد استفاده مجدد قرار گیرد.
6
00:00:17,190 –> 00:00:21,359
7
00:00:21,359 –> 00:00:23,580
به شما یادآوری می کنم
8
00:00:23,580 –> 00:00:25,980
که اگر این کار را نکرده اید در کانال من مشترک شوید تا به
9
00:00:25,980 –> 00:00:27,869
روز رسانی ها را دریافت کنید و من درس های جدیدی می
10
00:00:27,869 –> 00:00:30,359
نویسم بنابراین شروع به گفتن می کنم که ساده ترین راه برای
11
00:00:30,359 –> 00:00:33,390
درک یک نکته یک تابع در
12
00:00:33,390 –> 00:00:35,600
پایتون این است که تابع را بنویسید
13
00:00:35,600 –> 00:00:38,160
بنابراین من می روم. برای نوشتن یک تابع، این
14
00:00:38,160 –> 00:00:39,870
تابع قرار است چنین عملیاتی را انجام دهد
15
00:00:39,870 –> 00:00:43,770
و سپس ما می توانیم از این
16
00:00:43,770 –> 00:00:46,530
تابع استفاده کنیم، بنابراین این تابع قرار است
17
00:00:46,530 –> 00:00:49,739
هر چیزی را که به خروجی داده می شود چاپ کند،
18
00:00:49,739 –> 00:00:53,280
بنابراین اجازه دهید آن را بنویسم و سپس تو
19
00:00:53,280 –> 00:00:55,140
یح می دهیم تا تابع را بنویسیم. شما از
20
00:00:55,140 –> 00:00:58,469
کلمه کلیدی d EF و به دنبال آن
21
00:00:58,469 –> 00:01:02,070
نام تابع استفاده میکنید. من نام تابع
22
00:01:02,070 –> 00:01:06,950
را به صورت خمیر کوتاه میخوانم و یک
23
00:01:06,950 –> 00:01:11,909
تست طعم میخواهد، بنابراین کاری که این
24
00:01:11,909 –> 00:01:14,280
تابع قرار است انجام دهد این است که هر آزمایشی
25
00:01:14,280 –> 00:01:18,530
که اینجا چاپ میکنیم به خروجی میخورد.
26
00:01:18,530 –> 00:01:24,830
بنابراین من می خواهم فقط بگو تست چاپ خوب است
27
00:01:24,830 –> 00:01:30,350
و سپس من اکنون می توانم این فایل را اجرا کنم و
28
00:01:30,350 –> 00:01:35,189
همه چیز خوب است، بنابراین این تابع
29
00:01:35,189 –> 00:01:39,180
چگونه مقدار شما را می گیریم و سپس
30
00:01:39,180 –> 00:01:42,450
آن را در خروجی چاپ می کنیم به من اجازه دهید
31
00:01:42,450 –> 00:01:44,850
یک تابع دیگر بنویسم تا با
32
00:01:44,850 –> 00:01:47,579
عادت کردن به توابع واکنش نشان دهیم. در پایتون
33
00:01:47,579 –> 00:01:49,649
من قصد دارم تابعی بنویسم که
34
00:01:49,649 –> 00:01:52,860
دو عدد می گیرد و مجموع این دو عدد را محاسبه می کنم،
35
00:01:52,860 –> 00:02:00,030
بنابراین F مقداری 1
36
00:02:00,030 –> 00:02:03,509
ناشناخته است و این تابع
37
00:02:03,509 –> 00:02:13,020
می گوید sum با num1 به اضافه num2 درگیر است
38
00:02:13,020 –> 00:02:16,050
و این خوب است.
39
00:02:16,050 –> 00:02:18,210
من دو تابع نوشتهام که یکی از
40
00:02:18,210 –> 00:02:22,910
آنها بند کفش و دیگری آهنگ است، بنابراین
41
00:02:22,910 –> 00:02:26,430
اکنون اولین تابع را فراخوانی میکنم
42
00:02:26,430 –> 00:02:29,010
تا از تابعی استفاده کنید که باید آن را فراخوانی کنید، بنابراین
43
00:02:29,010 –> 00:02:33,230
اگر شما را صدا زدم، پارامتر را ارسال میکنم.
44
00:02:33,230 –> 00:02:35,460
بنابراین پارامتر
45
00:02:35,460 –> 00:02:39,690
پارامتر چیست قطعه ای از آیتم است
46
00:02:39,690 –> 00:02:42,360
که به یک تابع داده می شود، بنابراین در این مورد
47
00:02:42,360 –> 00:02:44,880
نام تابع نمایش طعم است و
48
00:02:44,880 –> 00:02:48,450
در داخل پرانتزها این متغیر را دارم
49
00:02:48,450 –> 00:02:50,970
به نام tests پس منظور این است که
50
00:02:50,970 –> 00:02:53,790
این تابع برای آن باشد. استفاده می شود
51
00:02:53,790 –> 00:02:57,620
باید به این متغیر به نام tes داده شود t
52
00:02:57,620 –> 00:03:01,200
و این تابعی که در اینجا نوشته شده یک پارامتر نامیده می شود
53
00:03:01,200 –> 00:03:04,650
، اکنون وقتی می خواهم
54
00:03:04,650 –> 00:03:09,000
این تابع را فراخوانی کنم، به عنوان مثال نشان دادن تست،
55
00:03:09,000 –> 00:03:12,330
اکنون یک آرگومان ارسال می کنم که
56
00:03:12,330 –> 00:03:14,850
مطابق با پارامتر یا
57
00:03:14,850 –> 00:03:17,610
مقدار پارامتر مورد نیاز است،
58
00:03:17,610 –> 00:03:19,230
بنابراین وقتی شما مقدار
59
00:03:19,230 –> 00:03:22,170
پارامتر را به آن آرگومان
60
00:03:22,170 –> 00:03:26,520
می گوییم، پس بیایید بگوییم خوش آمدید مگر اینکه عصر بخیر باشد،
61
00:03:26,520 –> 00:03:30,090
بنابراین من این تابع را
62
00:03:30,090 –> 00:03:34,230
با آرگومان Good evening فراخوانی می کنم و اگر
63
00:03:34,230 –> 00:03:34,950
این کد
64
00:03:34,950 –> 00:03:38,010
را اجرا کنم، تابع را اجرا می کند و شب بخیر را در همان زمان نمایش می دهد.
65
00:03:38,010 –> 00:03:38,580
66
00:03:38,580 –> 00:03:41,280
راه اگر تابع
67
00:03:41,280 –> 00:03:44,460
sum را صدا بزنم میخواهم مشاهده کنید که قرار است چه
68
00:03:44,460 –> 00:03:46,590
اتفاقی بیفتد، فرض کنید به آن دو
69
00:03:46,590 –> 00:03:52,410
عدد 45 میدهیم و – میخواستم آن را جمع کنم، بنابراین
70
00:03:52,410 –> 00:03:57,770
اگر آن را صدا بزنم و این کد را اجرا کنم، حالا
71
00:03:57,770 –> 00:04:01,350
میگوید این بار خوب نیست. m رفتن به
72
00:04:01,350 –> 00:04:03,450
این است num1 به اضافه num2 بنابراین
73
00:04:03,450 –> 00:04:05,070
شکایت دارد زیرا شناخته شده به در
74
00:04:05,070 –> 00:04:09,390
اینجا تعریف نشده است بنابراین همه چیز به خوبی اجرا می شود بنابراین
75
00:04:09,390 –> 00:04:11,670
این تابع از من فراخوانی کرده ام
76
00:04:11,670 –> 00:04:14,310
و به خوبی اجرا می شود اما چیزی که در واقع
77
00:04:14,310 –> 00:04:17,399
به آن نیاز داریم این است که به ما اشاره کنیم تا مجموع
78
00:04:17,399 –> 00:04:26,360
این دو عدد بنابراین حتی اگر من بگویم pri nt
79
00:04:28,560 –> 00:04:32,380
و من این تابع را اجرا می کنم، او
80
00:04:32,380 –> 00:04:35,050
هنوز چیزی به ما نمی دهد دلیل آن این است
81
00:04:35,050 –> 00:04:37,030
که برای اینکه یک تابع بتواند
82
00:04:37,030 –> 00:04:40,840
مقداری را به کدی که
83
00:04:40,840 –> 00:04:43,840
مستعمره است برگرداند، باید یک
84
00:04:43,840 –> 00:04:44,620
عبارت return
85
00:04:44,620 –> 00:04:47,620
داشته باشد، به این معنی که عبارت return
86
00:04:47,620 –> 00:04:50,110
تابع را بعد از آن می گوید. شما بلوک خود را کامل می کنید
87
00:04:50,110 –> 00:04:53,650
این مقدار را به تماس گیرنده یا
88
00:04:53,650 –> 00:04:55,810
به قطعه برنامه یا قطعه کدی
89
00:04:55,810 –> 00:04:57,699
که شما را فراخوانی می کند یا می خواهد
90
00:04:57,699 –> 00:05:03,669
از شما استفاده کند برگردانید، بنابراین ما به سادگی می گوییم بازگشت پسر، بنابراین
91
00:05:03,669 –> 00:05:05,800
در این مرحله اگر این تابع را کامل کند، اکنون
92
00:05:05,800 –> 00:05:08,139
کامل می شود. عملیات
93
00:05:08,139 –> 00:05:12,190
مقداری را به رنگ برمیگرداند، بنابراین وقتی
94
00:05:12,190 –> 00:05:15,550
من این ناحیه تابع را فراخوانی میکنم تا
95
00:05:15,550 –> 00:05:17,380
مقدار بازگشتی را داشته باشد که
96
00:05:17,380 –> 00:05:21,070
جمع دو عدد است، بقیه به آن اشاره میکنند اگر
97
00:05:21,070 –> 00:05:25,270
اجرا شود، مقدار صحیح را به ما میدهد،
98
00:05:25,270 –> 00:05:27,130
بنابراین میخواهم چیزی را توضیح دهم.
99
00:05:27,130 –> 00:05:30,729
برای شما این یک موضوع بسیار مهم در
100
00:05:30,729 –> 00:05:32,710
برنامه نویسی است و باید
101
00:05:32,710 –> 00:05:35,490
به آن توجه کنید و آن پاس دادن
102
00:05:35,490 –> 00:05:38,490
پارامترها بر اساس مقدار است و با مرجع
103
00:05:38,490 –> 00:05:40,870
به یاد داشته باشید که می گوییم پارامتر
104
00:05:40,870 –> 00:05:43,870
قطعه ای از متغیر است که یک تابع باید
105
00:05:43,870 –> 00:05:47,440
با آن راه برود. درست است، بنابراین وقتی می گوییم زمانی
106