در این مطلب، ویدئو استفاده از تابع min با لیست های پایتون با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:17:49
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,000 –> 00:00:02,190
این ویدیو ادامه آخرین
2
00:00:02,190 –> 00:00:04,740
ویدیو در لیست پخش و چرخ دنده در
3
00:00:04,740 –> 00:00:06,779
این ویدیو است که ما قصد داریم به
4
00:00:06,779 –> 00:00:09,870
تابع min و نحوه استفاده از آن
5
00:00:09,870 –> 00:00:13,349
با لیست پایتون نگاهی بیندازیم. تابع min
6
00:00:13,349 –> 00:00:15,450
حداقل مقدار را برمی گرداند. ذخیره شده در یک
7
00:00:15,450 –> 00:00:15,900
لیست
8
00:00:15,900 –> 00:00:19,050
یعنی آیتم را از لیست برمی گرداند
9
00:00:19,050 –> 00:00:21,750
با حداقل مقدار این
10
00:00:21,750 –> 00:00:24,150
برنامه کامپیوتری را در اینجا در نظر بگیرید اگر به این خط نگاه کنیم
11
00:00:24,150 –> 00:00:27,029
می بینید که لیستی از اعداد صحیح ایجاد می کنید
12
00:00:27,029 –> 00:00:29,250
و چهار عنصر در لیست وجود دارد
13
00:00:29,250 –> 00:00:31,650
و این لیست به این نام محدود می شود. در
14
00:00:31,650 –> 00:00:34,230
خط بعدی ما
15
00:00:34,230 –> 00:00:36,719
تابع min را فراخوانی می کنیم و
16
00:00:36,719 –> 00:00:39,239
نام لیست را ارسال می کنیم و این کار چه می کند،
17
00:00:39,239 –> 00:00:42,270
به عناصر اینجا نگاه می کنیم و تصمیم می گیریم
18
00:00:42,270 –> 00:00:44,610
که کدام عنصر کوچکترین عنصر است که
19
00:00:44,610 –> 00:00:46,860
کدام عنصر کمترین مقدار را دارد و
20
00:00:46,860 –> 00:00:49,800
البته کوچکترین مقدار 2 است به طوری که 2
21
00:00:49,800 –> 00:00:52,770
به این مقدار min در اینجا اختصاص داده می شود
22
00:00:52,770 –> 00:00:55,260
و این خط به سادگی این
23
00:00:55,260 –> 00:00:57,989
رشته تحت اللفظی را همراه با
24
00:00:57,989 –> 00:01:00,270
مقدار زیر خط حداقل که پیدا شده است که
25
00:01:00,270 –> 00:01:02,609
باید 2 باشد چاپ می کند، بنابراین وقتی به
26
00:01:02,609 –> 00:01:05,129
زمان اجرای این برنامه نگاه می کنیم چه چیزی را می بینیم. اراده
27
00:01:05,129 –> 00:01:08,220
ببینید این حداقل مقدار 2 است بسیار
28
00:01:08,220 –> 00:01:10,110
ساده و هیچ چیز پیچیده ای در مورد
29
00:01:10,110 –> 00:01:12,420
این برنامه نیست، این برنامه تقریباً مشابه برنامه ای است که
30
00:01:12,420 –> 00:01:14,250
ما اکنون در نظر گرفتیم،
31
00:01:14,250 –> 00:01:15,810
تفاوت این است که من
32
00:01:15,810 –> 00:01:18,450
مقادیر مختلفی را در اینجا انتخاب کرده ام و اگر
33
00:01:18,450 –> 00:01:20,580
به مقادیر نگاه کنید می توانید ببینید که 3 مورد از
34
00:01:20,580 –> 00:01:22,920
آنها اکنون شناور هستند و یکی از آنها یک
35
00:01:22,920 –> 00:01:25,170
چاه عدد صحیح است، زیرا در آخرین برنامه
36
00:01:25,170 –> 00:01:28,200
همه موارد یک عدد صحیح را ذخیره می کردند اگر
37
00:01:28,200 –> 00:01:30,180
به این خط برویم می بینیم که
38
00:01:30,180 –> 00:01:32,759
کاری که انجام می دهد حداقل
39
00:01:32,759 –> 00:01:35,549
مقدار را در این مورد پیدا می کند. لیست و البته این
40
00:01:35,549 –> 00:01:38,280
2 است، بنابراین وقتی به اینجا میآییم و
41
00:01:38,280 –> 00:01:40,439
این خط را اجرا میکنیم انتظار داریم که خروجی
42
00:01:40,439 –> 00:01:43,049
همانطور که در اینجا میبینید حداقل
43
00:01:43,049 –> 00:01:45,780
مقدار 2 باشد، به عبارت دیگر تابع min
44
00:01:45,780 –> 00:01:48,030
هیچ مشکلی در برخورد با لیستی که من انواع مختلف داشتم نداشت.
45
00:01:48,030 –> 00:01:48,869
46
00:01:48,869 –> 00:01:51,360
یعنی در این لیست که اعداد صحیح و
47
00:01:51,360 –> 00:01:54,149
شناور هستند، در یافتن
48
00:01:54,149 –> 00:01:56,670
کمترین مقدار کدام یک مشکلی نداشت، در این مورد
49
00:01:56,670 –> 00:01:58,950
دو برنامه آخر نشان دادند که
50
00:01:58,950 –> 00:02:01,350
تابع min در
51
00:02:01,350 –> 00:02:04,920
یافتن آیتم با حداقل مقدار مشکلی ندارد، زمانی که
52
00:02:04,920 –> 00:02:08,699
آیتم ها همه از نوع هستند. بیحس er یعنی شناورها
53
00:02:08,699 –> 00:02:12,120
و اعداد صحیح چه می شود اگر
54
00:02:12,120 –> 00:02:13,560
55
00:02:13,560 –> 00:02:15,780
قبل از پاسخ دادن به این سوال عناصر دارای رشته باشند،
56
00:02:15,780 –> 00:02:18,270
بیایید برنامه زیر را در نظر بگیریم این
57
00:02:18,270 –> 00:02:20,640
برنامه از یک حلقه for تشکیل شده است و
58
00:02:20,640 –> 00:02:22,560
در داخل حلقه این
59
00:02:22,560 –> 00:02:25,140
دستور چاپ را داریم که
60
00:02:25,140 –> 00:02:27,870
چندین بار و چند بار اجرا می شود.
61
00:02:27,870 –> 00:02:30,300
اجرا خواهد شد
62
00:02:30,300 –> 00:02:32,910
به این تابع محدوده در اینجا بستگی دارد، وقتی
63
00:02:32,910 –> 00:02:35,340
برای اولین بار وارد حلقه می شویم،
64
00:02:35,340 –> 00:02:38,760
مقدار I این مقدار شروع را
65
00:02:38,760 –> 00:02:41,940
در اینجا 65 می گیرد و چون این یک مرحله از
66
00:02:41,940 –> 00:02:44,550
یک است دفعه بعد که در حلقه من خواهم
67
00:02:44,550 –> 00:02:49,860
داشت. ارزش 66 سپس 67 و سپس 68
68
00:02:49,860 –> 00:02:52,470
و تا زمانی که به
69
00:02:52,470 –> 00:02:56,340
دهه 90 برسد ادامه خواهد داشت و ما او را در 95 بالا می بریم سپس
70
00:02:56,340 –> 00:03:00,000
96 می شود و سپس متوقف
71
00:03:00,000 –> 00:03:02,849
می شود تا 97 نمی رود زیرا این
72
00:03:02,849 –> 00:03:05,160
مقدار سهام است، بنابراین آنچه که این تابع محدوده
73
00:03:05,160 –> 00:03:08,880
انجام می دهد،
74
00:03:08,880 –> 00:03:13,799
در مراحل 1 مقدار 65 را تا 96 به دست می دهد، بنابراین
75
00:03:13,799 –> 00:03:16,709
وقتی این برای اولین بار
76
00:03:16,709 –> 00:03:19,019
از طریق حلقه اجرا می شود، من در
77
00:03:19,019 –> 00:03:22,079
اینجا مقدار 65 را خواهم داشت. این
78
00:03:22,079 –> 00:03:25,410
تابع انجام می دهد و ch را برمی گرداند aacter
79
00:03:25,410 –> 00:03:28,680
برای مقدار I و وقتی این
80
00:03:28,680 –> 00:03:31,859
تابع را وارد بازی میکنید و
81
00:03:31,859 –> 00:03:35,100
میگویید کاراکتر 65 چیست،
82
00:03:35,100 –> 00:03:37,680
سرمایه را برمیگرداند، بنابراین
83
00:03:37,680 –> 00:03:40,890
وقتی دوباره حلقه را دور بزنیم، اکنون 66 خواهم بود و
84
00:03:40,890 –> 00:03:43,799
این تابع به ما میگوید سرمایه آن B
85
00:03:43,799 –> 00:03:47,280
و البته این در اینجا 66 خواهد بود، بنابراین
86
00:03:47,280 –> 00:03:49,200
87
00:03:49,200 –> 00:03:50,910
آنچه را که در خروجی میبینیم به
88
00:03:50,910 –> 00:03:52,739
شکل زیر ادامه میدهد و این فقط
89
00:03:52,739 –> 00:03:55,019
نیمه اول خروجی است و میتوانید این را ببینید.
90
00:03:55,019 –> 00:03:57,239
خروجی عبارت چاپی
91
00:03:57,239 –> 00:03:59,130
اولین بار در حلقه است و به ما می گوید
92
00:03:59,130 –> 00:04:01,350
که a سرمایه داریم، کاراکتر
93
00:04:01,350 –> 00:04:05,100
برای مقدار ASCII 65 است، بنابراین این a به
94
00:04:05,100 –> 00:04:08,010
دلیل این تابع در اینجا قرار داده شد و
95
00:04:08,010 –> 00:04:10,829
سرمایه a را برمی گرداند و این 65 به دلیل آن در آن قرار داده شد
96
00:04:10,829 –> 00:04:13,380
. این چشم در اینجا و اگر
97
00:04:13,380 –> 00:04:15,600
به بقیه خروجی ها نگاه کنیم، می
98
00:04:15,600 –> 00:04:18,450
بینیم که همه خروجی ها را برای
99
00:04:18,450 –> 00:04:23,400
مقدار I 65 تا 96 داریم و
100
00:04:23,400 –> 00:04:26,550
خروجی های کاراکتر برای 96 این یکی
101
00:04:26,550 –> 00:04:27,240
در اینجا است
102
00:04:27,240 –> 00:04:29,940
اگر به حروف بزرگ نگاه کنید. Z می توانید بگویید
103
00:04:29,940 –> 00:04:32,340
که مقدار ASCII برای آن 90 بود که
104
00:04:32,340 –> 00:04:35,160
اکنون این خروجی i است به ما نشان می دهد که
105
00:04:35,160 –> 00:04:38,539
این کاراکترها یک نمایش توالی دارند
106
00:04:38,539 –> 00:04:42,449
یک بودن 65 B که 66 است،
107
00:04:42,449 –> 00:04:45,810
سپس می توانیم ببینیم که 67 68
108
00:04:45,810 –> 00:04:49,650
تا 96 است برای این کاراکتر در اینجا برای
109
00:04:49,650 –> 00:04:51,660
تأکید بر این نکته، اجازه دهید نگاهی به
110
00:04:51,660 –> 00:04:53,759
این برنامه کامپیوتری بیندازیم و می توانید ببینید
111
00:04:53,759 –> 00:04:55,830
تقریباً مشابه همان چیزی است که ما به
112
00:04:55,830 –> 00:04:58,110
تازگی در نظر گرفتیم، تفاوت این است که من
113
00:04:58,110 –> 00:05:00,419
تابع محدوده را در این
114
00:05:00,419 –> 00:05:03,419
مثال تغییر دادم که در سال 97 از آن عبور می کنم، زیرا مقدار شروع
115
00:05:03,419 –> 00:05:06,780
123 مقدار توقف است و من
116
00:05:06,780 –> 00:05:09,300
گام را یکسان نگه می دارم و اگر
117
00:05:09,300 –> 00:05:11,400
به پرینتها نگاهی بیندازیم، میتوانیم ببینیم
118
00:05:11,400 –> 00:05:13,259
که با برنامه قبلی یکسان
119
00:05:13,259 –> 00:05:16,169
است، بنابراین وقتی این برنامه
120
00:05:16,169 –> 00:05:19,220
اجرا میشود، خروجی زیر میبینیم،
121
00:05:19,220 –> 00:05:22,110
اکنون واضح است
122
00:05:22,110 –> 00:05:24,030
که اگر به این ستون نگاه کنید، دستوری در اینجا بیان میشود.
123
00:05:24,030 –> 00:05:27,150
می توانید ببینید که از a به P می رود
124
00:05:27,150 –> 00:05:29,789
و اگر به اینجا نگاه کنید می توانید ببینید که
125
00:05:29,789 –> 00:05:34,469
از 97 به 112 در مراحل 1
126
00:05:34,469 –> 00:05:36,750
127
00:05:36,750 –> 00:05:39,389
می رود.
128
00:05:39,389 –> 00:05:44,039
ببینید از 113 به 122 می رسد،
129
00:05:44,039 –> 00:05:47,969
بنابراین این تابع محدوده را انتخاب کنید re
130
00:05:47,969 –> 00:05:49,979
به ما این امکان را داد که ببینیم مقادیر ASCII
131
00:05:49,979 –> 00:05:53,280
برای حروف کوچک
132
00:05:53,280 –> 00:05:56,099
حروف الفبا چیست، اکنون می توانم یک
133
00:05:56,099 –> 00:05:57,990
برنامه کامپیوتری بنویسم که این سوال را بپرسم که
134
00:05:57,990 –> 00:06:01,500
حروف کوچک a است به عنوان یک کاراکتر
135
00:06:01,500 –> 00:06:04,979
کوچکتر از حروف کوچک که اکنون گفته شد تا به
136
00:06:04,979 –> 00:06:07,110
من کمک کند بفهمم کدام یک کوچکتر است.
137
00:06:07,110 –> 00:06:09,270
که حداقل مقداری است که من در اینجا
138
00:06:09,270 –> 00:06:12,330
به مقدار 97 برای حروف کوچک a
139
00:06:12,330 –> 00:06:16,169
نگاه میکنم و من اینجا تا 122 را برای حروف کوچک Ed نگاه میکنم
140
00:06:16,169 –> 00:06:18,930
و واضح است که a
141
00:06:18,930 –> 00:06:22,080
کمترین مقدار را دارد زیرا حروف کوچک a
142
00:06:22,080 –> 00:06:25,889
مقدار ASCII کوچکتری نسبت به Z کوچک دارد اگر
143
00:06:25,889 –> 00:06:28,080
من قرار بود یک برنامه کامپیوتری بنویسم
144
00:06:28,080 –> 00:06:30,620
که این سوال را می پرسد که حروف
145
00:06:30,620 –> 00:06:34,860
کوچکتر است، یعنی حداقل بیشتر از یک بزرگ
146
00:06:34,860 –> 00:06:38,099
یعنی بزرگ A است، سپس باید به
147
00:06:38,099 –> 00:06:41,100
مقدار ASCII آنها نگاه کنم و می توانم ببینم که
148
00:06:41,100 –> 00:06:44,790
a کوچکتر ارزش 97 را دارد
149
00:06:44,790 –> 00:06:46,920
اگر نگاه کنید. در این ویدیو خواهید
150
00:06:46,920 –> 00:06:50,130
دید که a بزرگ مقدار
151
00:06:50,130 –> 00:06:54,270
65 را برای مقدار ASCII خود دارد، در نتیجه
152
00:06:54,270 –> 00:06:57,450
واضح است که اگر حروف بزرگ a
153
00:06:57,450 –> 00:07:01,110
مقدار 65 و حروف کوچک a
154
00:07:01,110 –> 00:07:04,890
مقدار 97 داشته باشد، حروف بزرگ a m بیشتر است
155
00:07:04,890 –> 00:07:09,360
. inimum از حروف کوچک a بیایید
156
00:07:09,360 –> 00:07:11,970
این برنامه کامپیوتری را در نظر بگیریم و می بینید
157
00:07:11,970 –> 00:07:14,520
که من یک لیست ایجاد کرده ام که در
158
00:07:14,520 –> 00:07:19,230
داخل آن F G H و I به عنوان رشته هایی به
159
00:07:19,230 –> 00:07:22,980
طول 1 وجود دارد و هر یک از این کاراکترها
160
00:07:22,980 –> 00:07:26,010
با حروف بزرگ هستند و سوال این است که کدام
161
00:07:26,010 –> 00:07:28,800
یک از اینها کمترین مقدار را دارد.
162
00:07:28,800 –> 00:07:32,160
اگر نگاه کنید ما F G H داریم من اکنون
163
00:07:32,160 –> 00:07:33,990
به ترتیبی است که آنها در حروف الفبا ظاهر می شوند
164
00:07:33,990 –> 00:07:37,260
و قبل از آن در حروف الفبا
165
00:07:37,260 –> 00:07:40,920
اعداد کوچکتر را داریم بنابراین F
166
00:07:40,920 –> 00:07:43,410
باید مقدار ASCII آن را جستجو کنم اما
167
00:07:43,410 –> 00:07:46,260
می توانم به شما اطمینان دهم که از G کوچکتر است
168
00:07:46,260 –> 00:07:49,800
و G یک مقدار ASCII کوچکتر از H
169
00:07:49,800 –> 00:07:53,250
و H دارای یک مقدار ASCII کوچکتر از I است،
170
00:07:53,250 –> 00:07:56,490
بنابراین هرچه زودتر در
171
00:07:56,490 –> 00:07:59,400
الفبا ظاهر شوند مقدار آنها کوچکتر است، بنابراین کاری که
172
00:07:59,400 –> 00:08:03,000
انجام می دهد F را برمی گرداند و این
173
00:08:03,000 –> 00:08:05,130
خط سپس حداقل مقدار را چاپ
174
00:08:05,130 –> 00:08:07,590
می کند و حداقل مقداری که
175
00:08:07,590 –> 00:08:09,480
برگردانده شده است، بنابراین آنچه باید در خروجی ببینیم این
176
00:08:09,480 –> 00:08:12,390
است که مقدار حداقل F است و
177
00:08:12,390 –> 00:08:14,730
میتوانیم ببینیم که در اینجا چنین است، اجازه دهید
178
00:08:14,730 –> 00:08:17,250
این برنامه رایانهای را در اینجا در نظر بگیریم و
179
00:08:17,250 –> 00:08:19,110
تقریباً با برنامهای که
180
00:08:19,110 –> 00:08:21,360
اخیراً به آن نگاه کردیم یکسان است. تفاوت در اینجا است
181
00:08:21,360 –> 00:08:24,180
که می توانید ببینید من F و G را به حروف کوچک تغییر داده ام
182
00:08:24,180 –> 00:08:25,950
183
00:08:25,950 –> 00:08:30,270
اکنون آنچه این لیست دارد 4 مورد است و
184
00:08:30,270 –> 00:08:33,450
هر یک از این موارد یک رشته به
185
00:08:33,450 –> 00:08:36,510
طول 1 هستند برخی از موارد
186
00:08:36,510 –> 00:08:38,880
حروف کوچک الفبا و دو مورد از آنها هستند.
187
00:08:38,880 –> 00:08:41,700
آنها حروف بزرگ حروف الفبا هستند
188
00:08:41,700 –> 00:08:45,180
حالا کدام یک از این چهار حرف
189
00:08:45,180 –> 00:08:47,790
حداقلی است و با نگاه کردن به آنها چگونه تصمیم می
190
00:08:47,790 –> 00:08:50,550
191
00:08:50,550 –> 00:08:52,770
گیرید وقتی حروف الفبا را به خوبی دریافت کرده اید حداقل کدام
192
00:08:52,770 –> 00:08:54,630
باشد زیرا برنامه
193
00:08:54,630 –> 00:08:56,100
به زبان هایی که قبلاً در این مورد بحث کردیم.
194
00:08:56,100 –> 00:08:58,590
و ویدیوی قبلی دارای مقادیر ascii قدیمی است که
195
00: