در این مطلب، ویدئو بازی زندگی – Leetcode 289 – Python با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:18:19
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,000 –> 00:00:01,839
سلام به همه خوش آمدید و بیایید
2
00:00:01,839 –> 00:00:03,679
امروز چند کد دقیق تر بنویسیم، بنابراین
3
00:00:03,679 –> 00:00:05,040
بیایید امروز مشکل بازی زندگی را حل کنیم
4
00:00:05,040 –> 00:00:07,359
، بنابراین همانطور که می بینید این
5
00:00:07,359 –> 00:00:08,639
مشکل کاملاً یک
6
00:00:08,639 –> 00:00:10,160
مقاله است، بنابراین من سعی می کنم آن
7
00:00:10,160 –> 00:00:11,920
را به سادگی با استفاده از این
8
00:00:11,920 –> 00:00:14,960
نمونه نقاشی زیر تجزیه کنم. بنابراین یک شبکه n در m به ما داده می شود
9
00:00:14,960 –> 00:00:18,160
و هر موقعیت
10
00:00:18,160 –> 00:00:20,000
شبکه یا 0 خواهد بود یا
11
00:00:20,000 –> 00:00:23,840
1 a 0 به این معنی است که یک سلول مرده
12
00:00:23,840 –> 00:00:24,640
13
00:00:24,640 –> 00:00:27,279
14
00:00:27,279 –> 00:00:29,679
است. هیئت مدیره و ما می
15
00:00:29,679 –> 00:00:30,080
16
00:00:30,080 –> 00:00:32,880
خواهیم وضعیت بعدی برد را برگردانیم و
17
00:00:32,880 –> 00:00:35,440
چند قانون در مورد نحوه انجام این
18
00:00:35,440 –> 00:00:37,600
کار به ما داده شده است، بنابراین اولین قانونی که به ما داده می شود مربوط
19
00:00:37,600 –> 00:00:40,719
به سلول های زنده است که با ارزش های یک شناخته می شود،
20
00:00:40,719 –> 00:00:42,800
بنابراین اجازه دهید به این نگاه کنیم. یکی پس چیزی که به
21
00:00:42,800 –> 00:00:44,719
ما گفته می شود این است که برای هر سلول خاص،
22
00:00:44,719 –> 00:00:46,879
چه زنده باشد و چه مرده
23
00:00:46,879 –> 00:00:50,399
، تا 9 همسایه دارد، بنابراین البته
24
00:00:50,399 –> 00:00:52,239
ما همسایه سمت چپ
25
00:00:52,239 –> 00:00:55,520
به راست را در زیر و بالا داریم، اما در این
26
00:00:55,520 –> 00:00:56,640
مورد واقعاً
27
00:00:56,640 –> 00:00:58,480
حساب می کنیم. همسایه های مورب بنابراین بالا
28
00:00:58,480 –> 00:01:00,320
سمت راست بالا سمت چپ
29
00:01:00,320 –> 00:01:03,600
پایین چپ پایین سمت راست بنابراین تا
30
00:01:03,600 –> 00:01:05,119
i t باشد من گفتم نه همسایه اما
31
00:01:05,119 –> 00:01:06,880
حدس میزنم در واقع یک همسایه است اگر
32
00:01:06,880 –> 00:01:08,640
کل سه در سه
33
00:01:08,640 –> 00:01:10,640
منهای وسط را در نظر بگیرید تا هشت
34
00:01:10,640 –> 00:01:11,680
همسایه داشته باشد
35
00:01:11,680 –> 00:01:14,080
، البته برای سلولی مانند این یکی
36
00:01:14,080 –> 00:01:15,040
37
00:01:15,040 –> 00:01:17,200
دو سه همسایه دارد زیرا همه
38
00:01:17,200 –> 00:01:19,360
همسایههای دیگر خارج از محدوده خواهد بود،
39
00:01:19,360 –> 00:01:22,799
بنابراین با در نظر گرفتن همه سلول های زنده، هر
40
00:01:22,799 –> 00:01:25,840
سلول زنده ای مانند این یا سلول زنده ای
41
00:01:25,840 –> 00:01:26,400
42
00:01:26,400 –> 00:01:29,520
مانند این که کمتر از
43
00:01:29,520 –> 00:01:32,960
دو همسایه زنده دارد،
44
00:01:32,960 –> 00:01:35,759
در حالت بعدی می میرند، بنابراین بیایید نگاهی به
45
00:01:35,759 –> 00:01:36,159
46
00:01:36,159 –> 00:01:38,960
این سلول بیندازیم که یک سلول دارد. همسایهای که
47
00:01:38,960 –> 00:01:39,520
مرده
48
00:01:39,520 –> 00:01:41,680
است، همسایهای که مرده است، یکی
49
00:01:41,680 –> 00:01:42,880
همسایهای که زنده است
50
00:01:42,880 –> 00:01:44,399
و سپس همسایهای دیگر که مرده است
51
00:01:44,399 –> 00:01:45,840
و همسایهای دیگر که گفته است و
52
00:01:45,840 –> 00:01:47,600
بقیه در سمت چپ، خارج از محدوده هستند،
53
00:01:47,600 –> 00:01:48,399
بنابراین فقط
54
00:01:48,399 –> 00:01:51,600
یک همسایه زنده دارد، بنابراین هر سلولی
55
00:01:51,600 –> 00:01:53,759
که کمتر از دو نفر زنده داشته باشد. همسایه
56
00:01:53,759 –> 00:01:55,600
ها می میرند، پس بیایید در خروجی خود به آن نگاهی بیندازیم،
57
00:01:55,600 –> 00:01:56,000
58
00:01:56,000 –> 00:01:58,240
درست زمانی که از
59
00:01:58,240 –> 00:02:00,159
حالت اولیه به حالت خروجی می بینید
60
00:02:00,159 –> 00:02:03,119
که مرده است، بنابراین باید به صفر تبدیل می شد، بنابراین
61
00:02:03,119 –> 00:02:04,320
این یک قانون است،
62
00:02:04,320 –> 00:02:06,640
بیایید این li را در نظر بگیریم. ving cell
63
00:02:06,640 –> 00:02:08,399
قانون دیگری که قانون شماره دو به ما داده شده این است
64
00:02:08,399 –> 00:02:09,919
که هر سلول زنده
65
00:02:09,919 –> 00:02:13,040
با دو یا سه همسایه زنده
66
00:02:13,040 –> 00:02:14,000
67
00:02:14,000 –> 00:02:16,239
در نسل بعدی یا حالت بعدی زنده خواهد بود،
68
00:02:16,239 –> 00:02:17,200
بنابراین بیایید نگاهی بیندازیم
69
00:02:17,200 –> 00:02:19,360
این یک همسایه مرده دارد یک همسایه مرده
70
00:02:19,360 –> 00:02:20,560
یک همسایه زنده است.
71
00:02:20,560 –> 00:02:23,840
یک مرده یک مرده یک مرده یک همسایه زنده دوم
72
00:02:23,840 –> 00:02:26,000
و یک همسایه سوم زنده
73
00:02:26,000 –> 00:02:28,560
و بنابراین سه همسایه زنده دارد، دو
74
00:02:28,560 –> 00:02:30,480
یا سه همسایه زنده به این معنی است
75
00:02:30,480 –> 00:02:31,120
که
76
00:02:31,120 –> 00:02:34,080
در حالت بعدی زندگی می کند، بنابراین هر سلول زنده ای
77
00:02:34,080 –> 00:02:34,560
78
00:02:34,560 –> 00:02:36,160
مانند این در حالت بعدی زندگی می کند.
79
00:02:36,160 –> 00:02:37,360
به این دلیل که اکنون سه
80
00:02:37,360 –> 00:02:38,080
همسایه دارد،
81
00:02:38,080 –> 00:02:41,519
هر سلول زنده ای با
82
00:02:41,519 –> 00:02:43,280
همسایه های بزرگتر از سه همسایه دارد، به این معنی که چهار
83
00:02:43,280 –> 00:02:43,920
همسایه دارد،
84
00:02:43,920 –> 00:02:46,080
پنج همسایه یا بیشتر شبیه هر چیزی
85
00:02:46,080 –> 00:02:48,239
بزرگتر از سه، اکنون در حال مرگ است
86
00:02:48,239 –> 00:02:49,280
، فکر نمی کنم
87
00:02:49,280 –> 00:02:52,239
همسایه یا سلول زنده ای در آن داشته باشیم.
88
00:02:52,239 –> 00:02:53,200
حالت اولیه
89
00:02:53,200 –> 00:02:54,959
که در واقع بیش از سه
90
00:02:54,959 –> 00:02:56,720
همسایه همسایه های زنده داشت،
91
00:02:56,720 –> 00:02:58,239
بنابراین من واقعاً نمی توانم
92
00:02:58,239 –> 00:03:00,239
مثالی برای آن نشان دهم، اما شما می دانید که اگر این
93
00:03:00,239 –> 00:03:01,120
یکی داشت،
94
00:03:01,120 –> 00:03:03,519
شما چندین همسایه مانند پنج همسایه زنده را می
95
00:03:03,519 –> 00:03:04,640
شناسید. ors یا چیزی
96
00:03:04,640 –> 00:03:06,319
پس از آن در خروجی به صفر تبدیل می شود،
97
00:03:06,319 –> 00:03:09,360
بنابراین فقط برای خلاصه کردن هر یک
98
00:03:09,360 –> 00:03:12,000
، یک اراده و هر یک اولیه زنده می ماند
99
00:03:12,000 –> 00:03:14,000
اگر دو یا سه همسایه داشته
100
00:03:14,000 –> 00:03:16,560
باشد در غیر این صورت دو یا سه همسایه
101
00:03:16,560 –> 00:03:17,200
که یک
102
00:03:17,200 –> 00:03:20,560
هستند می میرند و برای صفرها قانون این است. در واقع
103
00:03:20,560 –> 00:03:21,360
بسیار ساده
104
00:03:21,360 –> 00:03:25,440
، اگر دقیقاً سه همسایه زنده داشته باشد،
105
00:03:25,440 –> 00:03:28,480
زنده میشود، در غیر
106
00:03:28,480 –> 00:03:31,760
این صورت، مرده میماند، در غیر این صورت میمیرد
107
00:03:31,760 –> 00:03:34,239
، اگر دقیقاً سه همسایه داشته باشد، صفر میماند،
108
00:03:34,239 –> 00:03:36,000
پس
109
00:03:36,000 –> 00:03:37,360
110
00:03:37,360 –> 00:03:39,760
زنده میشود، بیایید به این نگاه کنیم.
111
00:03:39,760 –> 00:03:41,840
به عنوان مثال درست صفر است در ابتدا
112
00:03:41,840 –> 00:03:43,680
چند همسایه
113
00:03:43,680 –> 00:03:45,360
زنده دارد، یک همسایه
114
00:03:45,360 –> 00:03:47,200
زنده دیگر همسایه زنده دارد، این همسایه زنده نیست،
115
00:03:47,200 –> 00:03:49,440
یک همسایه زنده سوم
116
00:03:49,440 –> 00:03:49,920
دارد
117
00:03:49,920 –> 00:03:51,360
و سپس این همسایه زنده نیست
118
00:03:51,360 –> 00:03:52,959
و این همه همسایه هایی است که
119
00:03:52,959 –> 00:03:54,959
سه تا از آنها دارد. آنها در حال زندگی هستند، بنابراین وقتی این را می بینید،
120
00:03:54,959 –> 00:03:56,239
121
00:03:56,239 –> 00:03:58,080
وقتی به این
122
00:03:58,080 –> 00:04:00,319
در خروجی نگاه می کنید، اکنون زنده است،
123
00:04:00,319 –> 00:04:01,760
می توانید توضیحات
124
00:04:01,760 –> 00:04:03,280
را بخوانید، اگر می خواهید بدانید می توانید آن مقاله بالا را بخوانید.
125
00:04:03,280 –> 00:04:04,799
او داستانی پشت آن دارد،
126
00:04:04,799 –> 00:04:06,959
اما اساساً اگر شما در حال نوشتن کد
127
00:04:06,959 –> 00:04:08,480
هستید، این دو چیز است که
128
00:04:08,480 –> 00:04:09,360
باید بدانید،
129
00:04:09,360 –> 00:04:11,280
بنابراین هنگامی که مشکل را حل کردید
130
00:04:11,280 –> 00:04:12,879
، همانطور که من این کار را انجام دادم
131
00:04:12,879 –> 00:04:14,720
، کدنویسی درست به این شکل بسیار آسان است.
132
00:04:14,720 –> 00:04:16,320
133
00:04:16,320 –> 00:04:19,440
اوه این سلول شما فقط به همه 9 همسایه نگاه می کنید
134
00:04:19,440 –> 00:04:20,720
که
135
00:04:20,720 –> 00:04:22,079
می توانید آن را با چند روش مختلف کدنویسی کنید،
136
00:04:22,079 –> 00:04:23,680
من به شما نشان خواهم داد که چگونه آن را کدنویسی
137
00:04:23,680 –> 00:04:24,400
می کنم،
138
00:04:24,400 –> 00:04:25,759
اما
139
00:04:25,759 –> 00:04:27,600
برای هر سلولی که به آن نگاه می کنید بسیار ساده است. تا
140
00:04:27,600 –> 00:04:29,040
هشت همسایه مختلف
141
00:04:29,040 –> 00:04:31,120
را که میشمارید، میدانید خوب است که این یک صفر است،
142
00:04:31,120 –> 00:04:32,560
پس ما این قسمت را
143
00:04:32,560 –> 00:04:34,080
درست انجام میدهیم آیا سه همسایه دارد
144
00:04:34,080 –> 00:04:36,800
اگر داشت، اجازه دهید آن را به یک
145
00:04:36,800 –> 00:04:37,520
در خروجی تبدیل
146
00:04:37,520 –> 00:04:39,040
کنیم، اگر دارد، اگر ندارد. سه
147
00:04:39,040 –> 00:04:41,199
همسایه همسایه زنده داشته باشیم، سپس
148
00:04:41,199 –> 00:04:43,120
آن را به عنوان صفر می گذاریم و اساساً تکرار می
149
00:04:43,120 –> 00:04:45,360
کنیم که برای یک همسایه، این
150
00:04:45,360 –> 00:04:46,320
قسمت از کد
151
00:04:46,320 –> 00:04:48,720
را اجرا می کنیم و به درستی انجام می دهیم و
152
00:04:48,720 –> 00:04:50,400
آن خروجی را در یک
153
00:04:50,400 –> 00:04:53,360
قطعه جداگانه از حافظه درست
154
00:04:53,360 –> 00:04:55,040
می سازیم زیرا آنها می خواهند. ما
155
00:04:55,040 –> 00:04:57,280
آرایه را در جای خود تغییر دهیم تا چه شود ما می
156
00:04:57,280 –> 00:04:58,320
توانیم این کار را انجام دهیم این است که
157
00:04:58,320 –> 00:05:00,160
از حافظه اضافی استفاده کنیم، حافظه ای که قرار است
158
00:05:00,160 –> 00:05:01,360
از آن استفاده کنیم، o از n
159
00:05:01,360 –> 00:05:03,520
در m است و سپس آن حافظه را برداریم و
160
00:05:03,520 –> 00:05:05,120
به نسخه اصلی برگردانیم،
161
00:05:05,120 –> 00:05:06,080
این پیچیدگی حافظه خواهد بود،
162
00:05:06,080 –> 00:05:07,520
پیچیدگی زمانی
163
00:05:07,520 –> 00:05:08,240
حدود
164
00:05:08,240 –> 00:05:11,199
8 خواهد بود. بار n برابر m اما هنوز هم
165
00:05:11,199 –> 00:05:11,840
166
00:05:11,840 –> 00:05:14,720
n برابر m درست است، بنابراین این زمان و
167
00:05:14,720 –> 00:05:16,080
پیچیدگی حافظه است،
168
00:05:16,080 –> 00:05:19,360
اما چالش آنها با ما این است که آیا میتوانیم
169
00:05:19,360 –> 00:05:22,400
واقعاً این را در یک
170
00:05:22,400 –> 00:05:25,280
حافظه بدون استفاده از حافظه اضافی حل کنیم، اما
171
00:05:25,280 –> 00:05:26,560
این آرایه
172
00:05:26,560 –> 00:05:30,240
را فقط در جای خود بهروزرسانی کنیم و پاسخ این است که بله، ما
173
00:05:30,240 –> 00:05:32,320
میتوانیم این کار را انجام دهیم، اما
174
00:05:32,320 –> 00:05:34,160
نحوه فهمیدن آن کمی دشوار است، من
175
00:05:34,160 –> 00:05:35,840
برای شما توضیح میدهم که چرا مشکل است و سپس
176
00:05:35,840 –> 00:05:37,600
177
00:05:37,600 –> 00:05:39,919
روش واقعی را برای شما توضیح میدهم که میتوانیم آن را حل کنیم، اگر
178
00:05:39,919 –> 00:05:40,960
به پایان رسید. با
179
00:05:40,960 –> 00:05:44,240
تغییر یک به صفر سمت راست،
180
00:05:44,240 –> 00:05:46,880
ما چند تا از آنها را به صفر
181
00:05:46,880 –> 00:05:48,800
تغییر دادیم.
182
00:05:48,800 –> 00:05:51,680
183
00:05:51,680 –> 00:05:52,240
184
00:05:52,240 –> 00:05:54,960
185
00:05:54,960 –> 00:05:55,600
186
00:05:55,600 –> 00:05:57,600
187
00:05:57,600 –> 00:05:58,880
باید به صفر تبدیل شود
188
00:05:58,880 –> 00:06:00,800
اما در واقع اینطور نیست چون
189
00:06:00,800 –> 00:06:03,520
وقتی در حال بهروزرسانی یک سلول خاص
190
00:06:03,520 –> 00:06:06,160
هستیم، میخواهیم از مقادیر
191
00:06:06,160 –> 00:06:07,120
همسایهها استفاده
192
00:06:07,120 –> 00:06:09,360
کنیم که مقادیر اصلی هستند،
193
00:06:09,360 –> 00:06:10,240
نمیخواهیم از
194
00:06:10,240 –> 00:06:12,960
مقادیر بهروزرسانی شده برای هر سلول استفاده کنیم،
195
00:06:12,960 –> 00:06:14,319
باید به خاطر بسپاریم
196
00:06:14,319 –> 00:06:17,360
که مقدار اصلی هر سلول همسایه چقدر بوده است.
197
00:06:17,360 –> 00:06:20,400
اما ما همچنین باید
198
00:06:20,400 –> 00:06:22,880
آن را در جای خود به روز کنیم، به همین دلیل است که من مجبور
199
00:06:22,880 –> 00:06:25,440
شدم از حافظه اضافی در راه حل اول استفاده کنم،
200
00:06:25,440 –> 00:06:28,639
بنابراین چگونه برای هر سلول
201
00:06:28,639 –> 00:06:32,479
می توانیم حالت اولیه
202
00:06:32,479 –> 00:06:36,000
و حالت جدید را به خاطر بسپاریم چگونه می
203
00:06:36,000 –> 00:06:36,639
توانیم این کار را به
204
00:06:36,639 –> 00:06:39,039
خوبی انجام دهیم. فقط یک جدول را برای
205
00:06:39,039 –> 00:06:40,080
یک ثانیه بکشید و
206
00:06:40,080 –> 00:06:42,000
بعد از انجام این کار شرط می بندم که
207
00:06:42,000 –> 00:06:43,600
خودتان
208
00:06:43,600 –> 00:06:46,560
می توانید بفهمید که چگونه می توانیم دقیقاً این کار را انجام دهیم، بنابراین اگر مقدار
209
00:06:46,560 –> 00:06:48,000
210
00:06:48,000 –> 00:06:51,360
اولیه صفر بود، مقدار خروجی
211
00:06:51,360 –> 00:06:54,000
نیز می توانست یک صفر باشد. مقدار
212
00:06:54,000 –> 00:06:55,039
نیز میتوانست
213
00:06:55,039 –> 00:06:57,840
صفر باشد اگر مقدار اصلی یک بود،
214
00:06:57,840 –> 00:06:58,720
میتوانست
215
00:06:58,720 –> 00:07:01,919
به صفر تبدیل شود، اما ما همچنین
216
00:07:01,919 –> 00:07:03,759
میدانیم که چند مورد دیگر وجود دارد که یک
217
00:07:03,759 –> 00:07:06,400
صفر و یک مقدار اصلی صفر میتوانست
218
00:07:06,400 –> 00:07:07,199
219
00:07:07,199 –> 00:07:10,720
به یک تبدیل شود و چهارمین و آخرین
220
00:07:10,720 –> 00:07:12,960
مورد یک o است مقدار ne در ابتدا
221
00:07:12,960 –> 00:07:15,919
میتوانست به عنوان یک در موقعیت جدید باقی بماند،
222
00:07:15,919 –> 00:07:16,560
223
00:07:16,560 –> 00:07:18,800
اگر میدانید مانند جدولهای صدق،
224
00:07:18,800 –> 00:07:21,039
این دقیقاً یک جدول صدق نیست،
225
00:07:21,039 –> 00:07:23,680
درست مانند این،
226
00:07:23,680 –> 00:07:25,520
اگر آن را به طور منظم به سمت
227
00:07:25,520 –> 00:07:28,560
راست بخوانیم، یک جدول صدق خواهد بود. سه
228
00:07:28,560 –> 00:07:30,800
این کاملاً شبیه به آن نیست، بنابراین ما می
229
00:07:30,800 –> 00:07:32,160
خواهیم این را
230
00:07:32,160 –> 00:07:35,199
به صفر این به یک
231
00:07:35,199 –> 00:07:38,639
این به دو و این به سه و این به سه،
232
00:07:38,639 –> 00:07:40,880
بنابراین منطقی است که این منطقی است که
233
00:07:40,880 –> 00:07:41,680
این دو
234
00:07:41,680 –> 00:07:44,479
به عقب هستند، بنابراین ممکن است
235
00:07:44,479 –> 00:07:46,720
کمی گیج کننده باشد. اما باید به
236
00:07:46,720 –> 00:07:48,720
این شکل باشد در باینری این دو است و
237
00:07:48,720 –> 00:07:50,639
باینری این یک است که باید اینگونه باشد،
238
00:07:50,639 –> 00:07:52,400
بنابراین اساساً کاری که ما انجام خواهیم داد بعد از مدتی
239
00:07:52,400 –> 00:07:53,680
متوجه خواهید
240
00:07:53,680 –> 00:07:56,639
شد که اگر به صفر برسیم درست است
241
00:07:56,639 –> 00:07:57,919
و می بینیم که خوب
242
00:07:57,919 –> 00:08:00,000
دقیقاً سه همسایه ندارد، به
243
00:08:00,000 –> 00:08:01,759
این معنی که در خروجی نیز
244
00:08:01,759 –> 00:08:02,639
صفر خواهد بود،
245
00:08:02,639 –> 00:08:05,199
بسیار خوب، صفری که در ابتدا از یک صفر شروع شده
246
00:08:05,199 –> 00:08:07,199
و به صفر تبدیل شده است، به عنوان یک صفر می ماند،
247
00:08:07,199 –> 00:08:08,400
248
00:08:08,400 –> 00:08:10,479
بنابراین به این معنی است که این
249
00:08:10,479 –> 00:08:12,400
مقداری که در آرایه قرار می دهیم
250
00:08:12,400 –> 00:08:15,280
و یک مقدار که به صفر تبدیل می شود
251
00:08:15,280 –> 00:08:16,879
به عنوان مثال، این یکی
252
00:08:16,879 –> 00:08:19,759
در خروجی ما به صفر تبدیل می شود، در
253
00:08:19,759 –> 00:08:20,400
واقع
254
00:08:20,400 –> 00:08:22,639
در آرایه ما، به عنوان یک باقی می ماند،
255
00:08:22,639 –> 00:08:24,000
بنابراین
256
00:08:24,000 –> 00:08:27,039
مطابق با این مقدار، یک می ماند و
257
00:08:27,039 –> 00:08:29,199
دلیل یک ماندن آن به این دلیل است
258
00:08:29,199 –> 00:08:30,960
که وقتی به یک همسایه می رسیم حالا مانند
259
00:08:30,960 –> 00:08:33,200
این همسایه درست وقتی
260
00:08:33,200 –> 00:08:35,120
به بالا سمت چپ نگاه می کنیم، می خواهیم بدانیم که
261
00:08:35,120 –> 00:08:37,039
مقدار اصلی در اینجا
262
00:08:37,039 –> 00:08:38,958
چقدر بوده است و این چیزی است که به ما می گوید این به ما می گوید
263
00:08:38,958 –> 00:08:40,479
که مقدار
264
00:08:40,479 –> 00:08:42,799
اصلی یک بوده است و به ما می گوید که مقدار
265
00:08:42,799 –> 00:08:43,760
266
00:08:43,760 –> 00:08:46,480
اولیه صفر بوده است اگر ما زمانی که به عدد دو
267
00:08:46,480 –> 00:08:48,240
رسیدیم، میدانیم که مقدار اصلی
268
00:08:48,240 –> 00:08:50,080
صفر است اگر به سه میرسیدیم،
269
00:08:50,080 –> 00:08:51,440
میدانیم که مقدار اصلی
270
00:08:51,440 –> 00:08:54,880
یک بود اگر در این موقعیت
271
00:08:54,880 –> 00:08:57,600
، مقدار اصلی صفر مقدار جدید یک
272
00:08:57,600 –> 00:08:59,920
را نداشتیم. a two ما یکی
273
00:08:59,920 –> 00:09:01,519
داشتیم که بسیار گیج کننده خواهد بود، زیرا
274
00:09:01,519 –> 00:09:03,680
می دانیم که یک ها در ابتدا به معنای
275
00:09:03,680 –> 00:09:06,080
خوب است، مقدار اصلی یک است، اما اگر
276
00:09:06,080 –> 00:09:07,920
یک نیز به این معنی بود که مقدار اصلی
277
00:09:07,920 –> 00:09:09,680
0 است، تضاد داریم به
278
00:09:09,680 –> 00:09:11,360
همین دلیل من این کار را انجام می دهم. جدول حقیقت
279
00:09:11,360 –> 00:09:13,360
مانند این است، بنابراین امیدوارم شما ایده را دریافت کنید، اما
280
00:09:13,360 –> 00:09:15,360
وقتی این جدول
281
00:09:15,360 –> 00:09:16,959
را پیدا کردید، خیلی ساده است، اجازه
282
00:09:16,959 –> 00:09:18,480
دهید الگوریتم را
283
00:09:18,480 –> 00:09:21,519
از اینجا ادامه دهم، بنابراین در این موقعیت، این صفر
284
00:09:21,519 –> 00:09:23,920
در واقع سه همسایه دارد که یک
285
00:09:23,920 –> 00:09:26,320
ه