در این مطلب، ویدئو Python With Spyder 14: If Statements با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:06,149 –> 00:00:08,710
در این ویدیو قصد دارم در مورد
2
00:00:08,710 –> 00:00:12,549
یکی دیگر از روش های مهم کنترل جریان برنامه
3
00:00:12,549 –> 00:00:15,700
در پایتون صحبت کنم و آن عبارت
4
00:00:15,700 –> 00:00:18,610
if است که طبق معمول آنچه شما به آن نگاه می
5
00:00:18,610 –> 00:00:21,820
کنید همان spider IDE است که
6
00:00:21,820 –> 00:00:25,000
من در یک نمونه ویندوز در
7
00:00:25,000 –> 00:00:28,689
خدمات وب آمازون در اینجا اجرا می کنم. در پنجره ویرایشگر
8
00:00:28,689 –> 00:00:32,110
سمت چپ، فایل کد
9
00:00:32,110 –> 00:00:34,960
مرتبط با این ویدیو را باز کرده ام که
10
00:00:34,960 –> 00:00:38,410
عنکبوتی با پایتون 14 است که می
11
00:00:38,410 –> 00:00:41,260
توانید از لینک ارائه شده همراه با
12
00:00:41,260 –> 00:00:43,870
این ویدیو در اینجا در ابتدای
13
00:00:43,870 –> 00:00:47,050
فایل کد دانلود کنید.
14
00:00:47,050 –> 00:00:49,750
دستور if و من این
15
00:00:49,750 –> 00:00:52,420
مستندات را بین جداکنندههای نظر نقل قول سهگانه قرار دادهام
16
00:00:52,420 –> 00:00:54,879
که به شما امکان میدهد
17
00:00:54,879 –> 00:00:57,430
مستندات را در ابتدای یک
18
00:00:57,430 –> 00:01:02,500
فایل پایتون قرار دهید، بنابراین در Python 2.7
19
00:01:02,500 –> 00:01:04,830
نحو اصلی دستور if به شرح زیر
20
00:01:04,830 –> 00:01:08,200
است و با کلمه if و then شروع میشود.
21
00:01:08,200 –> 00:01:11,050
یک عبارت منطقی وجود دارد که
22
00:01:11,050 –> 00:01:14,530
به درست یا نادرست ارزیابی میشود و به
23
00:01:14,530 –> 00:01:17,709
دنبال آن یک دونقطه نشان میدهد که
24
00:01:17,709 –> 00:01:21,490
اگر
25
00:01:21,490 –> 00:01:23,500
عبارت منطقی به درستی ارزیابی شود، یک بلوک کد در
26
00:01:23,500 –> 00:01:27,280
شرف وقوع است بلوک e بلافاصله در زیر
27
00:01:27,280 –> 00:01:30,459
آن با دونقطه نشان داده می شود و با
28
00:01:30,459 –> 00:01:34,450
تورفتگی اجرا می شود و پس از
29
00:01:34,450 –> 00:01:37,450
اتمام اجرای بلوک کد،
30
00:01:37,450 –> 00:01:40,899
کل دستور if خارج می شود که
31
00:01:40,899 –> 00:01:43,720
به این معنی است که هر چیزی در LF یا
32
00:01:43,720 –> 00:01:45,729
دستورات دیگری که می خواهیم در مورد آن
33
00:01:45,729 –> 00:01:49,750
صحبت کنیم، نادیده گرفته می شود. اکنون کاملاً اگر
34
00:01:49,750 –> 00:01:51,759
عبارت منطقی در کنار
35
00:01:51,759 –> 00:01:54,910
دستور if نادرست باشد، بلوک کد
36
00:01:54,910 –> 00:01:57,009
بلافاصله پس از آن نادیده گرفته می شود
37
00:01:57,009 –> 00:02:01,599
و خط LF اجرا می شود.
38
00:02:01,599 –> 00:02:05,560
39
00:02:05,560 –> 00:02:08,889
40
00:02:08,889 –> 00:02:11,230
اولین عبارت منطقی نادرست است
41
00:02:11,230 –> 00:02:14,890
و عبارت LF وجود دارد، سپس
42
00:02:14,890 –> 00:02:17,800
عبارت منطقی آن ارزیابی می شود
43
00:02:17,800 –> 00:02:20,820
و اگر عبارت منطقی آن درست
44
00:02:20,820 –> 00:02:23,800
باشد، بلوک کد بلافاصله
45
00:02:23,800 –> 00:02:26,980
پس از آن توسط دو
46
00:02:26,980 –> 00:02:29,530
نقطه در انتهای خط Elif و همچنین
47
00:02:29,530 –> 00:02:32,530
دوباره تورفتگی این علامت داده می شود. بلوک کد
48
00:02:32,530 –> 00:02:35,650
اجرا میشود و وقتی کامل
49
00:02:35,650 –> 00:02:38,200
شد، برنامه
50
00:02:38,200 –> 00:02:42,900
از دستور if خارج میشود و ادامه میدهد،
51
00:02:42,900 –> 00:02:45,880
اما اگر دومین expr منطقی باشد. ession در
52
00:02:45,880 –> 00:02:49,510
کنار Elif نادرست است، سپس بلوک کد
53
00:02:49,510 –> 00:02:51,760
مرتبط با آن Elif حذف می شود
54
00:02:51,760 –> 00:02:54,250
و سپس خط بعدی ارزیابی می شود
55
00:02:54,250 –> 00:02:58,300
که عبارت else است و
56
00:02:58,300 –> 00:03:00,220
57
00:03:00,220 –> 00:03:03,520
اگر تمام
58
00:03:03,520 –> 00:03:05,290
عبارات منطقی قبل از آن، بلوک کد مرتبط با عبارت else اجرا شود.
59
00:03:05,290 –> 00:03:06,940
که با دستور if مرتبط
60
00:03:06,940 –> 00:03:08,920
است و عبارات Elif
61
00:03:08,920 –> 00:03:11,380
همه آنها نادرست است، سپس بلوک کد
62
00:03:11,380 –> 00:03:13,660
مرتبط با عبارت else
63
00:03:13,660 –> 00:03:17,140
اجرا می شود، دستور else اختیاری است
64
00:03:17,140 –> 00:03:20,140
و عبارات Elif همانطور که قبلاً گفتم
65
00:03:20,140 –> 00:03:23,020
نیز اختیاری هستند، اما می توانند موارد بیشتری نیز داشته باشند.
66
00:03:23,020 –> 00:03:25,750
فقط یک عبارت Elif،
67
00:03:25,750 –> 00:03:28,450
بنابراین میتواند یک دسته کامل از آنها وجود داشته باشد، بنابراین
68
00:03:28,450 –> 00:03:30,190
این نحو اصلی دستور
69
00:03:30,190 –> 00:03:31,959
if در پایتون است،
70
00:03:31,959 –> 00:03:34,870
اکنون من برخی جزئیات را زیر فرش جارو کردهام،
71
00:03:34,870 –> 00:03:37,930
برای مثال این
72
00:03:37,930 –> 00:03:40,810
عبارات منطقی در واقع میتوانند چیزهایی غیر
73
00:03:40,810 –> 00:03:43,300
از عبارات منطقی باشند، اما اگر شما از
74
00:03:43,300 –> 00:03:45,940
شیوه های کدنویسی خوب پیروی می
75
00:03:45,940 –> 00:03:48,130
کنید، سعی می کنید کد خود را تا
76
00:03:48,130 –> 00:03:50,380
حد امکان خوانا کنید و این بدان معناست
77
00:03:50,380 –> 00:03:52,690
که من کلمات منطقی expr را به چه چیزی تعلق دارد.
78
00:03:52,690 –> 00:03:55,120
ession در واقع یک
79
00:03:55,120 –> 00:03:57,070
عبارت منطقی است که به
80
00:03:57,070 –> 00:03:58,930
درست یا نادرست ارزیابی میشود،
81
00:03:58,930 –> 00:04:01,720
اکنون اکثر افرادی که به این ویدیو گوش میدهند
82
00:04:01,720 –> 00:04:03,580
83
00:04:03,580 –> 00:04:06,340
تجربهای با عبارات if قبل از این دارند در
84
00:04:06,340 –> 00:04:08,560
بسیاری از
85
00:04:08,560 –> 00:04:11,760
موارد افراد تجربه عملکرد if در اکسل را داشتهاند.
86
00:04:11,760 –> 00:04:14,830
برای ترسیم موازی به روشی که اگر
87
00:04:14,830 –> 00:04:18,430
تابع در اکسل کار می کند، اگر
88
00:04:18,430 –> 00:04:21,339
و سپس پرانتز باز کنید و
89
00:04:21,339 –> 00:04:24,220
اگر عبارت منطقی درست باشد یک عبارت منطقی دارید،
90
00:04:24,220 –> 00:04:26,890
مقداری که بلافاصله
91
00:04:26,890 –> 00:04:29,830
بعد از آن می آید برگردانده می شود، اما اگر آن
92
00:04:29,830 –> 00:04:31,270
عبارت منطقی
93
00:04:31,270 –> 00:04:34,510
نادرست باشد، عبارت بعدی و آخرین مقدار
94
00:04:34,510 –> 00:04:37,270
اکنون برگردانده می شود، جایی که مقدار
95
00:04:37,270 –> 00:04:39,220
true و مقدار false را
96
00:04:39,220 –> 00:04:42,130
داشته باشم، می توان به جای مقادیر توابعی وجود داشته باشد
97
00:04:42,130 –> 00:04:44,770
و اگر توابعی در این
98
00:04:44,770 –> 00:04:47,190
موقعیت ها وجود داشته باشد، آن توابع ارزیابی می شوند
99
00:04:47,190 –> 00:04:49,900
و سپس مقادیری که آن
100
00:04:49,900 –> 00:04:52,840
توابع برمی گردند با دستور if بازگردانده می شوند.
101
00:04:52,840 –> 00:04:56,440
در صورت لزوم،
102
00:04:56,440 –> 00:04:59,170
دستور if در پایتون از نظر مفهوم کاملاً شبیه
103
00:04:59,170 –> 00:05:02,220
دستور if در اکسل است
104
00:05:02,220 –> 00:05:04,870
به جز اینکه دستور if در پایتون کمی است.
105
00:05:04,870 –> 00:05:07,390
e کمی پیچیده تر است
106
00:05:07,390 –> 00:05:09,550
زیرا گزینه عبارت Elif را دارد و
107
00:05:09,550 –> 00:05:13,450
در حال اجرای بلوک های کد به جای
108
00:05:13,450 –> 00:05:16,150
مقادیر اصلی یا
109
00:05:16,150 –> 00:05:18,340
توابع منفرد است، بنابراین اکنون می خواهم
110
00:05:18,340 –> 00:05:21,550
نمونه ای از چندین دستور if را به شما نشان
111
00:05:21,550 –> 00:05:24,430
دهم و اینها را ایجاد می کنم. مثال
112
00:05:24,430 –> 00:05:27,220
هایی بر اساس تابع get items
113
00:05:27,220 –> 00:05:30,670
که در آخرین ویدیو ایجاد کردم، کاری
114
00:05:30,670 –> 00:05:33,430
که تابع get items انجام داد، بازیابی
115
00:05:33,430 –> 00:05:36,420
مجموعه دلخواه از آیتم ها از یک لیست بود،
116
00:05:36,420 –> 00:05:39,010
بنابراین برای اجرای این تابع اولین چیزی
117
00:05:39,010 –> 00:05:42,610
که نیاز داریم یک لیست است و من در اینجا لیستی دارم.
118
00:05:42,610 –> 00:05:46,060
از اسامی 200
119
00:05:46,060 –> 00:05:48,910
مدیر عامل پردرآمد در سال 2014،
120
00:05:48,910 –> 00:05:51,670
بنابراین من میروم و
121
00:05:51,670 –> 00:05:55,390
این سلول کد را اجرا میکنم تا این لیست را با
122
00:05:55,390 –> 00:05:57,400
قرار دادن مکاننما در هر جایی از
123
00:05:57,400 –> 00:06:00,760
سلول کد و سپس زدن ctrl enter اجرا
124
00:06:00,760 –> 00:06:04,000
کنم و اینجا را خواهید دید. در کنسول
125
00:06:04,000 –> 00:06:07,810
کد اجرا شده است و لیستی
126
00:06:07,810 –> 00:06:11,200
از مدیران عامل پردرآمد ایجاد شده است، بنابراین
127
00:06:11,200 –> 00:06:12,700
من فقط ادامه می دهم و بررسی می کنم که با
128
00:06:12,700 –> 00:06:14,680
بررسی طول آن، بنابراین
129
00:06:14,680 –> 00:06:19,480
مدیران ارشد Elian باید عدد 200 را
130
00:06:19,480 –> 00:06:22,570
دوباره به عملکردی که قبلا ایجاد کرده بودیم
131
00:06:22,570 –> 00:06:26,560
برگردانند. تماس است ed get item و
132
00:06:26,560 –> 00:06:28,960
تابع get items در این
133
00:06:28,960 –> 00:06:32,710
سلول کد تعریف شده است و اجازه دهید من ادامه دهم و
134
00:06:32,710 –> 00:06:35,590
آن تعریف را اجرا کنم و سپس
135
00:06:35,590 –> 00:06:38,140
خروجی تابع را به شما نشان دهم، بنابراین من
136
00:06:38,140 –> 00:06:40,030
میروم و تعریف
137
00:06:40,030 –> 00:06:42,760
تابع get items را انتخاب میکنم و سپس
138
00:06:42,760 –> 00:06:44,000
با زدن F 9 آن را اجرا کنید،
139
00:06:44,000 –> 00:06:48,530
بنابراین کاری که get آیتم ها انجام می دهد این است که یک لیست می گیرد
140
00:06:48,530 –> 00:06:50,900
و در این
141
00:06:50,900 –> 00:06:54,860
مورد لیست 200 مدیر عامل ما خواهد بود و سپس یک
142
00:06:54,860 –> 00:06:58,010
لیست دوم حاوی شاخص ها و
143
00:06:58,010 –> 00:07:01,580
همه موارد لیست را در آن شاخص
144
00:07:01,580 –> 00:07:04,760
ها برمی گرداند. به عنوان مثال اگر من این خط را اجرا کنم که
145
00:07:04,760 –> 00:07:08,480
می گوید آیتم های مدیران عامل را دریافت کنید و لیست 1 3
146
00:07:08,480 –> 00:07:12,290
و 15 را از لیست استخراج می کنم،
147
00:07:12,290 –> 00:07:16,450
مدیران عامل در فهرست شماره 1 3 و 15 را از لیست استخراج می کنم و
148
00:07:16,450 –> 00:07:20,740
چون پایتون لیست هایی را از 0 ایندکس می کند،
149
00:07:20,740 –> 00:07:25,190
مدیران عامل 1 3 و 15 هستند.
150
00:07:25,190 –> 00:07:28,970
دوم، چهارم و شانزدهم، بنابراین من
151
00:07:28,970 –> 00:07:32,390
این تابع را با f9 اجرا می کنم و
152
00:07:32,390 –> 00:07:36,050
نتیجه لیستی از همان سه نام مدیر عامل است
153
00:07:36,050 –> 00:07:38,510
که با اجرای این مثال در
154
00:07:38,510 –> 00:07:41,030
ویدیوی قبلی به دست آوردیم و می توانیم بررسی کنیم که
155
00:07:41,030 –> 00:07:44,480
اینها درست هستند. مدیران عامل با دسترسی
156
00:07:44,480 –> 00:07:49,270
مستقیم به آن موارد به عنوان مثال مدیران عامل
157
00:07:49,270 –> 00:07:54,530
3 باید Satya Nadella را برگرداند که این
158
00:07:54,530 –> 00:07:58,280
کار را انجام می دهد همانطور که قبلاً گفتم
159
00:07:58,280 –> 00:08:00,740
این عملکرد را در ویدیوی قبلی توسعه دادیم و
160
00:08:00,740 –> 00:08:02,419
اگر می خواهید
161
00:08:02,419 –> 00:08:04,130
توسعه دقیق عملکرد را ببینید باید
162
00:08:04,130 –> 00:08:06,890
به آن ویدیو نگاهی بیندازید اما من می خواهم
163
00:08:06,890 –> 00:08:09,919
به طور خلاصه نحوه عملکرد را بررسی کنم. این کار میکند دریافت
164
00:08:09,919 –> 00:08:12,440
آیتمها یک لیست ورودی میگیرد که از آن
165
00:08:12,440 –> 00:08:15,710
آیتمها را میگیریم و یک فهرست
166
00:08:15,710 –> 00:08:18,770
فهرستی که شامل شاخصهای
167
00:08:18,770 –> 00:08:21,260
آیتمهایی است که میخواهیم
168
00:08:21,260 –> 00:08:23,330
عملکرد عملکرد را داشته باشد، ابتدا یک
169
00:08:23,330 –> 00:08:26,180
لیست خالی ایجاد میکند و سپس مراحل را انجام میدهد. از طریق
170
00:08:26,180 –> 00:08:30,229
تمام شاخصهای فهرست فهرست
171
00:08:30,229 –> 00:08:32,780
یکی یکی و آنها یکی یکی
172
00:08:32,780 –> 00:08:36,020
در آیتم متغیر در اینجا قرار میگیرند، در نتیجه
173
00:08:36,020 –> 00:08:38,240
حلقه for در فهرست
174
00:08:38,240 –> 00:08:42,799
فهرست قرار میگیرد و مقداری را که
175
00:08:42,799 –> 00:08:46,880
در لیست ورودی یافت میشود اضافه میکنیم. ایندکس آیتم
176
00:08:46,880 –> 00:08:50,240
به لیست در این حلقه for قرار می گیرد و زمانی
177
00:08:50,240 –> 00:08:52,160
178
00:08:52,160 –> 00:08:54,770
که فهرست شاخص های مورد نظر خود را به پایان رساندیم،
179
00:08:54,770 –> 00:08:56,340
ادامه می دهیم و
180
00:08:56,340 –> 00:09:00,330
لیست را به بیرون
181
00:09:00,330 –> 00:09:03,540
برمی گردانیم تا زمانی که
182
00:09:03,540 –> 00:09:06,630
لیست ورودی و فهرست فهرست به نظر می رسد
183
00:09:06,630 –> 00:09:08,940
آنها باید به نظر برسند که
184
00:09:08,940 –> 00:09:11,490
فهرست ورودی باید یک لیست باشد و فهرست
185
00:09:11,490 –> 00:09:15,240
فهرست باید فهرستی از شاخص های اعداد صحیح در
186
00:09:15,240 –> 00:09:18,840
لیست ورودی باشد که معتبر هستند، اما در
187
00:09:18,840 –> 00:09:21,270
عملکردی که در حال حاضر تعریف شده است، ما
188
00:09:21,270 –> 00:09:24,240
هیچ تلاشی برای انجام هیچ کاری انجام نمی دهیم.
189
00:09:24,240 –> 00:09:27,810
بررسی لیست ورودی یا فهرست
190
00:09:27,810 –> 00:09:31,590
فهرست و نوشتن کد واقعی برای
191
00:09:31,590 –> 00:09:34,950
دنیای واقعی، عدم بررسی این
192
00:09:34,950 –> 00:09:37,830
نوع چیزها در یک تابع یک
193
00:09:37,830 –> 00:09:41,460
مشکل جدی است.
194
00:09:41,460 –> 00:09:45,510
195
00:09:45,510 –> 00:09:47,040
196
00:09:47,040 –> 00:09:49,440
تابع برای کار کردن، بنابراین کاری که ما
197
00:09:49,440 –> 00:09:52,770
در این مثال انجام می دهیم این است که
198
00:09:52,770 –> 00:09:56,520
با بررسی
199
00:09:56,520 –> 00:10:01,110
اینکه ورودی ها در واقع معتبر هستند و مطابق
200
00:10:01,110 –> 00:10:03,150
با آنچه برای
201
00:10:03,150 –> 00:10:05,430
درست کار کردن این
202
00:10:05,430 –> 00:10:08,370
تابع لازم است، عملکرد بهتری داشته باشیم.
203
00:10:08,370 –> 00:10:11,040
مقادیر را در شاخص های خاص یک
204
00:10:11,040 –> 00:10:13,440
لیست ورودی برگردانید، بنابراین اولین کاری که می
205
00:10:13,440 –> 00:10:16,230
خواهم انجام دهم این است که بررسی کنم لیست ورودی در
206
00:10:16,230 –> 00:10:18,960
واقع یک لیست است و من این کار را به
207
00:10:18,960 –> 00:10:19,860
روش زیر انجام
208
00:10:19,860 –> 00:10:22,470
می دهم. اگر بیانیه و
209
00:10:22,470 –> 00:10:25,970
یک تابع داخلی به نام in
210
00:10:25,970 –> 00:10:29,700
instance وجود دارد که بررسی می کند آیا
211
00:10:29,700 –> 00:10:33,150
یک شی خاص نمونه ای از یک
212
00:10:33,150 –> 00:10:37,440
نوع شی است یا نه، بنابراین می خواهم آزمایش کنم که آیا
213
00:10:37,440 –> 00:10:39,990
این یک
214
00:10:39,990 –> 00:10:42,630
لیست است یا نه و آیا اینطور نیست که
215
00:10:42,630 –> 00:10:45,030
این لیستی است که می خواهم از
216
00:10:45,030 –> 00:10:47,460
تابع با نوعی پیغام خطا برگردانم،
217
00:10:47,460 –> 00:10:49,680
بنابراین راهی که می خواهم این کار را انجام دهم این است
218
00:10:49,680 –> 00:10:52,830
که اگر نه و سپس
219
00:10:52,830 –> 00:10:55,620
از تابع داخلی استفاده می کنم نمونه
220
00:10:55,620 –> 00:11:00,500
و آرگومانهای is instance
221
00:11:00,500 –> 00:11:03,030
شیئی هستند که میخواهم بررسی کنم
222
00:11:03,030 –> 00:11:05,970
و سپس نوع چیزی است که
223
00:11:05,970 –> 00:11:08,280
میخواهم بررسی کنم، بنابراین میخواهم بررسی کنم که آیا این یک
224
00:11:08,280 –> 00:11:13,880
لیست است، بنابراین اگر
225
00:11:13,880 –> 00:11:17,580
لیست ورودی در واقع یک لیست باشد، اگر لیست ورودی در واقع یک لیست باشد، نمونه درست برمیگردد. اگر
226
00:11:17,580 –> 00:11:20,940
لیستی نیست، کاری که میخواهم انجام دهم این است که
227
00:11:20,940 –> 00:11:23,190
یک پیام خطا چاپ کنم، بنابراین من چاپ را در اینجا قرار میدهم
228
00:11:23,190 –> 00:11:28,550
و میگویم فهرست ورودی خطا
229
00:11:28,550 –> 00:11:31,680
یک لیست نیست و سپس
230
00:11:31,680 –> 00:11:33,810
نشان میدهم که عملکرد قرار است به چه صورت باشد.
231
00:11:33,810 –> 00:11:38,840
در این صورت یک لیست خالی
232
00:11:38,840 –> 00:11:43,560
برگردانده می شود و اکنون می خواهم
233
00:11:43,560 –> 00:11:48,510
با برگرداندن یک لیست خالی از این تابع خارج شوم تا
234
00:11:48,510 –> 00:11:51,450
بتوانم از re استفاده کنم. بچرخانید و سپس فقط یک
235
00:11:51,450 –> 00:11:54,440
لیست خالی اکنون می توانم دقیقاً از همین ایده استفاده کنم
236
00:11:54,440 –> 00:11:58,320
تا بررسی کنم که فهرست فهرست نیز یک لیست است،
237
00:11:58,320 –> 00:12:02,450
بنابراین برای بررسی فهرست فهرست، اگر
238
00:12:02,450 –> 00:12:10,200
نه، فهرست فهرست نمونه است و
239
00:12:10,200 –> 00:12:14,760
باید یک لیست باشد و اگر یک لیست نیست. لیست و سپس
240
00:12:14,760 –> 00:12:20,550
چاپ می کنم فهرست فهرست خطا یک لیست نیست
241
00:12:20,550 –> 00:12:27,930
یک لیست خالی برگردانده می شود و سپس
242
00:12:27,930 –> 00:12:30,360
یک بار دیگر از عبارت بازگشت استفاده می کنم
243
00:12:30,360 –> 00:12:34,140
و یک لیست خالی برمی گردم، بنابراین اکنون
244
00:12:34,140 –> 00:12:37,410
می دانم که با دو لیست روبرو هستم اما باید
245
00:12:37,410 –> 00:12:39,570
این کار را انجام دهم. بررسی خطای بیشتر به این دلیل که
246
00:12:39,570 –> 00:12:41,970
مقادیر صحیحی که قرار است
247
00:12:41,970 –> 00:12:44,700
یک لیست شاخص باشند باید
248
00:12:44,700 –> 00:12:48,030
ارجاعات معتبری به لیست ورودی داشته باشند و من
249
00:12:48,030 –> 00:12:50,820
تصمیم دارم در این مرحله تصمیم بگیرم که
250
00:12:50,820 –> 00:12:53,550
میتوانم تمام مقادیر فهرست فهرست را بررسی کنم
251
00:12:53,550 –> 00:12:55,650
تا مطمئن شوم که معتبر هستند و اگر آنها
252
00:12:55,650 –> 00:12:57,990
کاری را انجام نمی دهند مانند بازگشت با یک
253
00:12:57,990 –> 00:13:02,130
پیام خطا یا در عوض می توانم حلقه for را شروع کنم
254
00:13:02,130 –> 00:13:05,640
و هر یک از
255
00:13:05,640 –> 00:13:09,360
مقادیر فهرست فهرست را یکی یکی بررسی کنم همانطور که
256
00:13:09,360 –> 00:13:11,070
از آن لیست عبور می کنم و این همان
257
00:13:11,070 –> 00:13:13,680
استراتژی است که من دارم قرار است از آن استفاده کنم، بنابراین من
258
00:13:13,680 –> 00:13:15,370
میخواهم به چهار مورد
259
00:13:15,370 –> 00:13:17,920
و اولین چیزی که در آن است حرکت کنم باید
260
00:13:17,920 –> 00:13:21,790
بررسی کنم که آیا مقدار موجود در آیتم در واقع یک
261
00:13:21,790 –> 00:13:24,610
عدد صحیح برای هر یک از آن مقادیری
262
00:13:24,610 –> 00:13:27,010
است که هنگام گذر از فهرست فهرست به دست می آورید،
263
00:13:27,010 –> 00:13:29,110
بنابراین من می توانم این کار را با یک
264
00:13:29,110 –> 00:13:32,310
دستور if نیز انجام دهم، بنابراین اگر آیتم نمونه است، می روم.
265
00:13:32,310 –> 00:13:35,830
بنابراین، موارد را بررسی
266
00:13:35,830 –> 00:13:38,320
میکنم و مطمئن میشوم که یک عدد صحیح است و
267
00:13:38,320 –> 00:13:42,430
اگر یک عدد صحیح است، ادامه میدهم و
268
00:13:42,430 –> 00:13:46,060
269
00:13:46,060 –> 00:13:49,660
مقدار فهرست ورودی که توسط آیتم به آن اشاره میشود را به لیست خروجی خود اضافه میکنم،
270
00:13:49,660 –> 00:13:53,710
اما اگر یک عدد صحیح نیست، بنابراین من
271
00:13:53,710 –> 00:13: