در این مطلب، ویدئو 31. خط جدید پایانی تابع چاپ (پایان) – Python را یاد بگیرید با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,060 –> 00:00:02,340
سلام به همه، خوب پس بیایید در
2
00:00:02,340 –> 00:00:04,799
مورد توابع چاپی صحبت کنیم که کاراکتر خط جدید را خاتمه می
3
00:00:04,799 –> 00:00:06,750
دهند و منظور من این است
4
00:00:06,750 –> 00:00:08,700
که وقتی به زمان نیاز دارید از یک تابع چاپ استفاده می کنید
5
00:00:08,700 –> 00:00:10,920
و چیزی را نشان می دهید که من می
6
00:00:10,920 –> 00:00:15,650
خواهم تایپ کنم، ما در حال یادگیری پایتون
7
00:00:15,650 –> 00:00:17,730
هستیم.
8
00:00:17,730 –> 00:00:20,250
بلافاصله بعد از آن عبارت چاپ دیگری داشته باشید،
9
00:00:20,250 –> 00:00:22,529
من می خواهم از این پیست یک کپی بسازم،
10
00:00:22,529 –> 00:00:23,990
11
00:00:23,990 –> 00:00:29,519
دوباره این را به یک Python یادگیری تغییر می دهم، یک نسخه برای
12
00:00:29,519 –> 00:00:31,410
دیدن چند نسخه دیگر خواهم داشت.
13
00:00:31,410 –> 00:00:35,520
میگویم ما بارها و بارها پایتون را یاد میگیریم
14
00:00:35,520 –> 00:00:38,219
و آخرین جملهای که میگوید
15
00:00:38,219 –> 00:00:43,829
یک بار دیگر پایتون را یاد میگیریم،
16
00:00:43,829 –> 00:00:44,850
فقط میگویم
17
00:00:44,850 –> 00:00:48,719
همیشه خوب است، بنابراین هر زمان که دستورات چاپی به
18
00:00:48,719 –> 00:00:49,950
این ترتیب داشته باشید، من آن
19
00:00:49,950 –> 00:00:53,129
را به صورت پیشفرض اجرا میکنم. هر
20
00:00:53,129 –> 00:00:55,289
تابع چاپ هر چیزی را که میخواهید
21
00:00:55,289 –> 00:00:58,170
نمایش دهد نمایش میدهد، به عنوان مثال،
22
00:00:58,170 –> 00:00:59,809
لطفاً هر چیزی را که میخواهید نمایش دهید،
23
00:00:59,809 –> 00:01:02,910
اما سپس آن را با یک کاراکتر خط جدید به پایان میرساند و این
24
00:01:02,910 –> 00:01:04,589
که یک کاراکتر خط جدید
25
00:01:04,589 –> 00:01:06,689
چیست، این دستور خاصی است که
26
00:01:06,689 –> 00:01:09,119
با خود نمیبینید. چشم مهربان است
27
00:01:09,119 –> 00:01:10,619
طراحی شده با تابع چاپ پس از
28
00:01:10,619 –> 00:01:11,970
نمایش هر چیزی که اگر هر چیزی که
29
00:01:11,970 –> 00:01:13,950
به آن گفتید نمایش دهد به یک کاراکتر خط جدید ختم
30
00:01:13,950 –> 00:01:15,360
می شود که به این معنی است
31
00:01:15,360 –> 00:01:17,400
که موقعیت را از جایی که در
32
00:01:17,400 –> 00:01:19,350
انتهای خط است به خط بعدی منتقل می کند و
33
00:01:19,350 –> 00:01:22,020
بنابراین هر چیزی که می افتد این خط اول
34
00:01:22,020 –> 00:01:23,850
به عنوان مثال هر چیزی که این
35
00:01:23,850 –> 00:01:25,560
خط اول جریان داشته باشد از خط بعدی نمایش داده می شود
36
00:01:25,560 –> 00:01:27,840
، به این معنی که وقتی
37
00:01:27,840 –> 00:01:29,640
این خط اول نمایش داده شد، زمانی که در حال
38
00:01:29,640 –> 00:01:31,979
یادگیری پایتون هستیم، تابع چاپ
39
00:01:31,979 –> 00:01:33,509
به طور پیش فرض آن را با یک کاراکتر خط جدید به پایان می رساند.
40
00:01:33,509 –> 00:01:36,150
به معنای یک خط جدید است
41
00:01:36,150 –> 00:01:37,979
که به معنای حذف موقعیت از
42
00:01:37,979 –> 00:01:39,840
اینجا به خط بعدی است و هر چیزی که
43
00:01:39,840 –> 00:01:41,729
بعد از آن آمده است، چیزی که
44
00:01:41,729 –> 00:01:44,250
بعد از آن آمده است این خط در اینجا است، آن
45
00:01:44,250 –> 00:01:48,180
خط از خط بعدی نمایش داده می شود
46
00:01:48,180 –> 00:01:50,100
که به این دلیل است که هر زمان که از چاپ استفاده می کنید
47
00:01:50,100 –> 00:01:52,500
تابع به طور پیش فرض
48
00:01:52,500 –> 00:01:54,390
موقعیت را از انتهای آن خط به
49
00:01:54,390 –> 00:01:55,560
خط بعدی منتقل می کند و هر چیزی که
50
00:01:55,560 –> 00:01:57,570
بعد از آن تابع چاپ می آید
51
00:01:57,570 –> 00:02:00,600
از آن خط بعدی نمایش داده می شود. at
52
00:02:00,600 –> 00:02:02,100
رفتار پیشفرض تابع چاپ است
53
00:02:02,100 –> 00:02:04,770
که میتوانید آن را تغییر دهید، این یک مقدار است که
54
00:02:04,770 –> 00:02:06,990
ما برای کاراکتر انتهایی تابع چاپ تنظیم میکنیم،
55
00:02:06,990 –> 00:02:08,878
به عبارت دیگر میتوانید
56
00:02:08,878 –> 00:02:12,960
بگویید که وقتی این کلمه را
57
00:02:12,960 –> 00:02:15,050
چاپ میکنید رشته را چاپ میکند، ما یاد میگیریم پایتون
58
00:02:15,050 –> 00:02:17,670
این است. چگونه آن را تغییر میدهید،
59
00:02:17,670 –> 00:02:19,530
آن را بهعنوان یک آرگومان جدید بهعنوان یک آرگومان جدید وارد
60
00:02:19,530 –> 00:02:21,630
میکنید، بنابراین در کما خود را تایپ میکنید و آن را وارد میکنید،
61
00:02:21,630 –> 00:02:23,130
زیرا در آرگومان ذخیرهسازی
62
00:02:23,130 –> 00:02:26,400
مقدار پارامتر s end و end همان چیزی است که
63
00:02:26,400 –> 00:02:28,440
به طور پیشفرض مقدار آن را تغییر میدهید. یک
64
00:02:28,440 –> 00:02:30,450
کاراکتر خط جدید است، این کاراکتر خط جدید
65
00:02:30,450 –> 00:02:31,680
است که میتوانیم با چشمان خود ببینیم،
66
00:02:31,680 –> 00:02:34,410
اما میتوانیم آن را از یک کاراکتر خط جدید
67
00:02:34,410 –> 00:02:37,980
به چیز دیگری
68
00:02:37,980 –> 00:02:39,660
تغییر دهیم، بنابراین پایان همان چیزی است که ما تغییر میدهیم، آن را برابر با
69
00:02:39,660 –> 00:02:42,600
هر چیزی که میخواهید تابع چاپ به
70
00:02:42,600 –> 00:02:45,090
پایان برسد تنظیم کنید. هر چیزی را که با آن
71
00:02:45,090 –> 00:02:47,100
نمایش می دهید، من آن را
72
00:02:47,100 –> 00:02:50,100
از یک کاراکتر خط جدید به
73
00:02:50,100 –> 00:02:54,900
کلمه به کلمه تغییر می دهم تا به آخر آن چیزی که می
74
00:02:54,900 –> 00:02:57,600
گویم این است که بعد از نمایش رشته،
75
00:02:57,600 –> 00:02:59,130
ما در حال یادگیری پایتون هستیم بعد از
76
00:02:59,130 –> 00:03:02,010
اینکه رشته را به جای نشان دادن نشان دهید. پایان دادن به a
77
00:03:02,010 –> 00:03:03,540
کاراکتر newline به جای شکستن آن
78
00:03:03,540 –> 00:03:05,250
از شکستن آن از اینجا به خط بعدی،
79
00:03:05,250 –> 00:03:07,290
شکستن موقعیت از اینجا به
80
00:03:07,290 –> 00:03:09,090
خط بعدی و انتظار
81
00:03:09,090 –> 00:03:11,220
برای نمایش چیز بعدی و به جای آن
82
00:03:11,220 –> 00:03:15,470
با کلمه end و سپس ادامه می دهد،
83
00:03:15,470 –> 00:03:19,680
بنابراین من می خواهم این را اجرا کنید،
84
00:03:19,680 –> 00:03:22,230
به نوعی به نظر خیلی
85
00:03:22,230 –> 00:03:23,910
سازماندهی نشده است، اما تمام چیزی که می بینم
86
00:03:23,910 –> 00:03:27,120
این است و این است که ما یاد می گیریم
87
00:03:27,120 –> 00:03:29,610
پایتون کلمه ی پایان را خواهد گفت و او دقیقاً همین کار را انجام
88
00:03:29,610 –> 00:03:32,580
داد و حالا هر چیزی که بعد از آن آمد.
89
00:03:32,580 –> 00:03:34,050
مورد بعدی که بعد از آن
90
00:03:34,050 –> 00:03:35,850
خط آمدم یعنی دوباره یک الگو را یاد می گیریم
91
00:03:35,850 –> 00:03:38,700
اساساً از جایی
92
00:03:38,700 –> 00:03:42,770
که انتها بود از جایی که این انتها بود ادامه یافت
93
00:03:42,770 –> 00:03:46,380
اکنون این مشکل به
94
00:03:46,380 –> 00:03:47,700
خط بعدی شکسته شده است زیرا دوباره
95
00:03:47,700 –> 00:03:51,060
چاپ ها به طور پیش فرض عمل می کنند و هر چیز دیگری
96
00:03:51,060 –> 00:03:52,860
شما با یک کاراکتر خط جدید
97
00:03:52,860 –> 00:03:54,330
نمایش میدهید به این معنی که هر چیزی را
98
00:03:54,330 –> 00:03:58,140
که میخواهید نمایش دهید نمایش میدهد اما از
99
00:03:58,140 –> 00:03:59,640
آن نقطه میشکند و موقعیت را از
100
00:03:59,640 –> 00:04:01,650
آن نقطه به خط بعدی و هر چیزی
101
00:04:01,650 –> 00:04:04,230
که نمایش داده میشود یا هر چیزی که
102
00:04:04,230 –> 00:04:06,900
درست میشود منتقل میکند. بعد از آن که این است، این
103
00:04:06,900 –> 00:04:08,55