در این مطلب، ویدئو دوره پایتون | دوره پایتون برای مبتدیان | برنامه نویسی پایتون | آموزش پایتون | Simplile Learn با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 1:43:53
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:02,480 –> 00:00:04,980
به اضافه شدن دیگری
2
00:00:04,980 –> 00:00:07,049
به لیست پخش پایتون خوش آمدید با یادگیری من
3
00:00:07,049 –> 00:00:09,330
آنجلا هستم و امروز تمام مفاهیم اولیه پایتون را پوشش خواهیم داد و به
4
00:00:09,330 –> 00:00:12,179
دنبال آن
5
00:00:12,179 –> 00:00:14,040
تعدادی از کتابخانه ها را پوشش خواهیم داد که در
6
00:00:14,040 –> 00:00:16,199
هنگام یادگیری پایتون بسیار ضروری هستند، بنابراین ما
7
00:00:16,199 –> 00:00:18,750
درست از آن شروع خواهیم کرد. هر
8
00:00:18,750 –> 00:00:20,490
زمان که یک زبان
9
00:00:20,490 –> 00:00:21,660
برنامه نویسی را یاد می گیرید
10
00:00:21,660 –> 00:00:24,240
تا حتی پیاده سازی یکی از
11
00:00:24,240 –> 00:00:26,160
الگوریتم های یادگیری ماشینی از طریق
12
00:00:26,160 –> 00:00:28,380
کدهای ساده و استفاده از
13
00:00:28,380 –> 00:00:30,810
کتابخانه پایتون برای انجام این کار، ابتدایی ترین برنامه است
14
00:00:30,810 –> 00:00:32,579
که ابتدایی ترین برنامه
15
00:00:32,579 –> 00:00:34,469
است. با پایتون تازه کار هستید و
16
00:00:34,469 –> 00:00:36,420
درک اساسی از هر
17
00:00:36,420 –> 00:00:38,100
زبان برنامه نویسی دیگری دارید، این باید
18
00:00:38,100 –> 00:00:40,260
برای شما بسیار مفید باشد، بنابراین بیایید اکنون شروع کنیم
19
00:00:40,260 –> 00:00:42,180
همانطور که قبلاً اشاره کردم اولین
20
00:00:42,180 –> 00:00:44,070
برنامه چاپ hello
21
00:00:44,070 –> 00:00:46,800
world است، همانطور که ما همیشه توصیه می کنیم و
22
00:00:46,800 –> 00:00:48,059
هر زمان که می خواهید چاپ کنید. از
23
00:00:48,059 –> 00:00:50,460
رشته یک عدد یا هر چیزی به این شکل که
24
00:00:50,460 –> 00:00:52,500
از این تابع چاپ استفاده می کنید بسیار
25
00:00:52,500 –> 00:00:55,410
شبیه به چاپ F یا C از هر
26
00:00:55,410 –> 00:00:57,239
زبانی است که ترجیح می دهید استفاده کنید.
27
00:00:57,239 –> 00:00:59,640
بگویید پرانتزهای باز را چاپ کنید و از آنجایی که این یک
28
00:00:59,640 –> 00:01:02,219
رشته است، آنها را در دو کوتیشن قرار دادم
29
00:01:02,219 –> 00:01:04,979
و در اینجا فقط hello world را تایپ کنید
30
00:01:04,979 –> 00:01:07,200
و فقط این خط را اجرا کنید و همانطور که
31
00:01:07,200 –> 00:01:09,689
در اینجا می بینید hello world اکنون
32
00:01:09,689 –> 00:01:11,820
یک کار بسیار جالب دیگر که می توانید
33
00:01:11,820 –> 00:01:14,010
با پایتون انجام دهید چاپ شده است. این است که شما می توانید یک رشته
34
00:01:14,010 –> 00:01:16,530
را هر چند بار بدون
35
00:01:16,530 –> 00:01:18,390
نیاز به تکرار آن چاپ کنید، بنابراین اگر بخواهم
36
00:01:18,390 –> 00:01:20,430
ده بار hello world را چاپ کنم،
37
00:01:20,430 –> 00:01:22,979
نیازی نیست آن را ده بار تایپ کنم، بلکه
38
00:01:22,979 –> 00:01:25,619
می توانم این کار را انجام دهم تا درست مانند قبل hello را قرار دهم.
39
00:01:25,619 –> 00:01:28,200
world در دو نقل قول و
40
00:01:28,200 –> 00:01:30,720
سپس شما فقط به ده می گویید اکنون وقتی
41
00:01:30,720 –> 00:01:33,180
این را می بینید همانطور که در اینجا می بینید helloworld
42
00:01:33,180 –> 00:01:34,950
ده بار در حال حاضر چاپ شده است
43
00:01:34,950 –> 00:01:36,390
البته این کار درست انجام نمی شود زیرا
44
00:01:36,390 –> 00:01:38,430
world و hello در کنار هم قرار می گیرند
45
00:01:38,430 –> 00:01:40,920
بنابراین فقط بعد از آن فاصله های دوتایی قرار دهید. world
46
00:01:40,920 –> 00:01:43,140
این را دوباره اجرا کنید و همانطور که می بینید hello
47
00:01:43,140 –> 00:01:44,909
world ده بار در حال حاضر چاپ شده است،
48
00:01:44,909 –> 00:01:46,799
بدیهی است که وقتی برنامه نویسی می کنید این
49
00:01:46,799 –> 00:01:48,600
نوع چیزها واقعاً مورد
50
00:01:48,600 –> 00:01:50,700
استفاده قرار نمی گیرند، اما خوب است بدانید که اکنون می توانید
51
00:01:50,700 –> 00:01:52,619
کاری از این دست انجام دهید.
52
00:01:52,619 –> 00:01:54,049
چیز بعدی w e’ll در اینجا متغیرها را پوشش می دهد
53
00:01:54,049 –> 00:01:57,030
بنابراین همانطور که احتمالاً
54
00:01:57,030 –> 00:02:00,060
قبلاً می دانید یک pox است که اساساً
55
00:02:00,060 –> 00:02:02,250
یک مقدار را ذخیره می کند اکنون این متغیر می
56
00:02:02,250 –> 00:02:04,560
تواند یک نوع عدد صحیح از مقدار را
57
00:02:04,560 –> 00:02:06,990
ذخیره کند و می تواند یک رشته در یک شناور یا هر نوع دیگری ذخیره کند
58
00:02:06,990 –> 00:02:09,810
و پایتون به صورت پویا تایپ می شود.
59
00:02:09,810 –> 00:02:12,599
این به معنای متفاوت است در جاوا یا هر
60
00:02:12,599 –> 00:02:13,650
61
00:02:13,650 –> 00:02:15,269
زبان برنامه دیگری که در آن شما باید
62
00:02:15,269 –> 00:02:17,370
نوع مقداری که
63
00:02:17,370 –> 00:02:19,230
متغیر در زمان
64
00:02:19,230 –> 00:02:20,939
ایجاد متغیر در peyten دارد را ذکر
65
00:02:20,939 –> 00:02:22,439
کنید.
66
00:02:22,439 –> 00:02:24,989
همان پیام
67
00:02:24,989 –> 00:02:28,079
نوع آن را مشخص نکنید فقط یک مقدار به آن اختصاص دهید،
68
00:02:28,079 –> 00:02:30,390
بنابراین در اینجا من می خواهم به
69
00:02:30,390 –> 00:02:32,819
متغیر خود مقدار hello world را اختصاص دهم
70
00:02:32,819 –> 00:02:34,980
وقتی این را ذخیره می کنید و کد خود را اجرا می کنید
71
00:02:34,980 –> 00:02:37,319
Piketon به طور خودکار متوجه می شود که
72
00:02:37,319 –> 00:02:39,930
این مقدار یک رشته است و این همان چیزی
73
00:02:39,930 –> 00:02:41,790
است که به این متغیر اختصاص داده شده است، بنابراین
74
00:02:41,790 –> 00:02:44,040
اکنون برای چاپ مقدار
75
00:02:44,040 –> 00:02:46,560
متغیر، فقط می گویید چاپ کنید و نام متغیر را در آن قرار دهید
76
00:02:46,560 –> 00:02:48,930
، پس بچه ها لطفاً
77
00:02:48,930 –> 00:02:51,540
اینجا توجه کنید که در ابتدا وقتی باید
78
00:02:51,540 –> 00:02:53,609
رشته را چاپ می کردیم، آنها را در آن قرار می دادیم.
79
00:02:53,609 –> 00:02:55,319
در اینجا ما
80
00:02:55,319 –> 00:02:57,120
نام متغیر را در دو گیومه قرار نمی دهیم، بنابراین به
81
00:02:57,120 –> 00:02:58,530
این دلیل است که نیازی به چاپ
82
00:02:58,530 –> 00:03:00,540
نام متغیر نداریم اگر پیام را
83
00:03:00,540 –> 00:03:01,650
در دو گیومه
84
00:03:01,650 –> 00:03:03,989
قرار دهم، به معنای واقعی کلمه پیام را چاپ می کند، اما
85
00:03:03,989 –> 00:03:05,819
چیزی که می خواهم چاپ کنم این است مقداری
86
00:03:05,819 –> 00:03:08,189
که در پیام ذخیره می شود، بنابراین می خواهید
87
00:03:08,189 –> 00:03:10,439
مقدار یک متغیر را چاپ کنید،
88
00:03:10,439 –> 00:03:12,030
فقط نام متغیر را بدون هیچ
89
00:03:12,030 –> 00:03:14,400
کدی در آن قرار دهید، اکنون این برنامه را اجرا می کنم و همانطور
90
00:03:14,400 –> 00:03:16,230
که می بینید hello world در اینجا چاپ می شود
91
00:03:16,230 –> 00:03:18,690
که مقدار ذخیره شده در یک متغیر است.
92
00:03:18,690 –> 00:03:21,599
بنابراین این یک نکته اساسی در مورد نحوه کار متغیرها است،
93
00:03:21,599 –> 00:03:23,940
ما این را بیشتر بررسی خواهیم کرد، همانطور که مفاهیم دیگر را پوشش می دهیم،
94
00:03:23,940 –> 00:03:26,160
بنابراین در برنامه دوم
95
00:03:26,160 –> 00:03:27,510
ما یک
96
00:03:27,510 –> 00:03:30,060
ماشین حساب بسیار ابتدایی ایجاد خواهیم کرد که
97
00:03:30,060 –> 00:03:32,280
تقسیم ضرب جمع تفریق را از قبل تشکیل می دهد و
98
00:03:32,280 –> 00:03:34,829
باقیمانده را پیدا می کند، بنابراین ابتدا در اینجا نگاه می کنیم.
99
00:03:34,829 –> 00:03:37,260
در مورد نحوه کار اعداد در پایتون، بنابراین درست
100
00:03:37,260 –> 00:03:39,419
مانند هر زبان برنامه نویسی دیگری یا
101
00:03:39,419 –> 00:03:41,879
در واقع دقیقاً مانند اعداد ریاضی،
102
00:03:41,879 –> 00:03:44,549
اساساً می توانند اعداد صحیح باشند یا می توانند اعداد
103
00:03:44,549 –> 00:03:46,680
ممیز شناور باشند، بنابراین اعداد صحیح اعداد صحیحی هستند
104
00:03:46,680 –> 00:03:49,019
مانند 1 2 3 4 و
105
00:03:49,019 –> 00:03:51,299
اعداد ممیز شناور آنهایی هستند که
106
00:03:51,299 –> 00:03:53,250
ارقامی بعد از نقطه اعشار شما دارند، به طوری
107
00:03:53,250 –> 00:03:55,229
که دو نقطه سه هشت و پنج
108
00:03:55,229 –> 00:03:57,510
نقطه شش سه و غیره است، بنابراین در اینجا کاری که
109
00:03:57,510 –> 00:04:00,389
ما انجام خواهیم داد این است که ابتدا دو مقدار را
110
00:04:00,389 –> 00:04:02,970
از کاربر ذخیره می کنیم. متغیر
111
00:04:02,970 –> 00:04:06,030
و سپس عملیات های مختلف را روی
112
00:04:06,030 –> 00:04:08,699
این مقادیر
113
00:04:08,699 –> 00:04:10,919
انجام دهید، عملیات انجام شده روی مقدار نیز
114
00:04:10,919 –> 00:04:13,019
انتخابی خواهد بود که توسط کاربر داده می شود،
115
00:04:13,019 –> 00:04:16,228
بنابراین اجازه دهید کدگذاری را شروع کنیم، بنابراین
116
00:04:16,228 –> 00:04:18,389
بیایید اولین مقدار خود را از کاربر
117
00:04:18,389 –> 00:04:19,858
بگیریم و یک ورودی از کاربر بگیریم.
118
00:04:19,858 –> 00:04:22,620
پایتون از تابعی به نام ورودی استفاده میکند و اکنون
119
00:04:22,620 –> 00:04:25,080
در این تابع میتوانید
120
00:04:25,080 –> 00:04:25,960
پیامی را ارسال کنید
121
00:04:25,960 –> 00:04:27,190
که به کاربر نمایش داده میشود و
122
00:04:27,190 –> 00:04:29,740
اساساً به کاربر دستور میدهد
123
00:04:29,740 –> 00:04:32,290
که چه چیزی باید وارد کند، بنابراین ما
124
00:04:32,290 –> 00:04:35,020
فقط اولین رقم را برای عملیات خود داریم، بنابراین
125
00:04:35,020 –> 00:04:38,169
میگوییم عدد اول و تابع now
126
00:04:38,169 –> 00:04:41,139
input
127
00:04:41,139 –> 00:04:42,910
مقدار داده شده توسط کاربر را برمی گرداند تا
128
00:04:42,910 –> 00:04:45,310
در یک متغیر ذخیره شود و اکنون به
129
00:04:45,310 –> 00:04:47,680
یک عدد دیگر از کاربر نیاز داریم
130
00:04:47,680 –> 00:04:49,630
که عدد دوم باشد، بنابراین من فقط
131
00:04:49,630 –> 00:04:52,389
این خط را کپی می کنم. در اینجا و اول به دوم تغییر دهید
132
00:04:52,389 –> 00:04:54,759
و این بار متغیر من B خواهد بود،
133
00:04:54,759 –> 00:04:56,889
بنابراین اولین ورودی من در متغیر B ذخیره می شود
134
00:04:56,889 –> 00:04:58,690
، یک ورودی دوم در
135
00:04:58,690 –> 00:05:00,699
متغیر B اکنون یک چیز دیگر را باید در
136
00:05:00,699 –> 00:05:03,490
نظر بگیریم، بنابراین در پایتون هر بار که
137
00:05:03,490 –> 00:05:05,199
کاربر یک ورودی می دهد و تابع ورودی
138
00:05:05,199 –> 00:05:08,080
مقداری را برمی گرداند که آن
139
00:05:08,080 –> 00:05:10,930
را به صورت رشته ای برمی گرداند، بنابراین هر چیزی که ورودی کاربر
140
00:05:10,930 –> 00:05:13,300
اساساً یک رشته است، اما آنچه
141
00:05:13,300 –> 00:05:15,550
ما در متغیرهای a و B خود نیاز داریم
142
00:05:15,550 –> 00:05:17,349
مقادیر صحیح هستند، اکنون این بسیار مهم است
143
00:05:17,349 –> 00:05:18,419
زیرا ما قصد داریم
144
00:05:18,419 –> 00:05:20,800
عملیات را روی آنها انجام دهیم. باید
145
00:05:20,800 –> 00:05:23,349
مقدار برگردانده شده توسط تابع ورودی
146
00:05:23,349 –> 00:05:25,660
را به int تبدیل کنید و به این صورت این کار را انجام می دهید
147
00:05:25,660 –> 00:05:27,910
، بنابراین فقط می گویید int و در داخل
148
00:05:27,910 –> 00:05:30,340
پرانتز تابع ورودی را پاس می کنید، بنابراین
149
00:05:30,340 –> 00:05:32,590
150
00:05:32,590 –> 00:05:35,349
اگر می خواهید این
151
00:05:35,349 –> 00:05:37,300
رشته ها را به تبدیل کنید، اکنون رشته شما به و int تبدیل می شود. مقادیر float دقیقاً
152
00:05:37,300 –> 00:05:39,580
همان چیزی است که فقط به جای int، float خود را قرار دهید
153
00:05:39,580 –> 00:05:42,070
، بنابراین اکنون شما a و B دارید هر دو
154
00:05:42,070 –> 00:05:44,409
اعداد صحیح هستند، اکنون سومین ورودی که
155
00:05:44,409 –> 00:05:46,720
از کاربر نیاز دارید عملیاتی است
156
00:05:46,720 –> 00:05:48,370
که کاربر می خواهد روی آنها انجام دهد.
157
00:05:48,370 –> 00:05:51,460
مقدار e بنابراین می تواند جمع تفریق
158
00:05:51,460 –> 00:05:53,620
تقسیم ضرب برای یافتن
159
00:05:53,620 –> 00:05:55,990
باقیمانده باشد، بنابراین بیایید این پیام را
160
00:05:55,990 –> 00:05:59,199
به کاربر بدهیم، بنابراین در اینجا می گویم 1 را برای جمع وارد کنید
161
00:05:59,199 –> 00:06:01,840
و /n اساساً
162
00:06:01,840 –> 00:06:03,970
به یک خط جدید پرش می کند، بنابراین در خط دوم
163
00:06:03,970 –> 00:06:07,300
من می خواهم را وارد کنید 2 تفریق را وارد کنید
164
00:06:07,300 –> 00:06:11,139
3 ضرب را وارد کنید 4 تقسیم را وارد کنید و
165
00:06:11,139 –> 00:06:14,680
سپس 5 را وارد کنید باقیمانده را پیدا کنید بنابراین
166
00:06:14,680 –> 00:06:16,479
این سه ورودی هستند که
167
00:06:16,479 –> 00:06:18,580
از کاربر نیاز داریم شماره اول ما عدد دوم ما
168
00:06:18,580 –> 00:06:20,260
و عملیاتی که
169
00:06:20,260 –> 00:06:22,510
باید انجام شود اکنون یک بار دیگر این مقدار
170
00:06:22,510 –> 00:06:24,970
وارد شده توسط کاربر گزینه مجدداً
171
00:06:24,970 –> 00:06:27,880
این را به یک عدد صحیح تبدیل می کند،
172
00:06:27,880 –> 00:06:29,650
اکنون در این مورد خاص،
173
00:06:29,650 –> 00:06:32,139
در واقع نیازی به تبدیل
174
00:06:32,139 –> 00:06:34,060
گزینه به عدد صحیح نیست، زیرا
175
00:06:34,060 –> 00:06:36,279
قرار نیست هیچ عملیاتی روی آن انجام دهید، ما
176
00:06:36,279 –> 00:06:37,750
به سادگی می توانیم مقایسه ها را
177
00:06:37,750 –> 00:06:39,610
با در نظر گرفتن این یک عدد انجام دهیم. رشته
178
00:06:39,610 –> 00:06:41,740
ما همچنان آن را به عدد صحیح تبدیل می کنیم،
179
00:06:41,740 –> 00:06:44,110
زیرا اساساً
180
00:06:44,110 –> 00:06:46,539
منظور ما در اینجاست.
181
00:06:46,539 –> 00:06:48,639
182
00:06:48,639 –> 00:06:51,129
at
183
00:06:51,129 –> 00:06:55,090
در انتخاب متغیر من ذخیره میشود، بنابراین اکنون در اینجا
184
00:06:55,090 –> 00:06:57,430
مفهوم جدید دیگری را معرفی میکنیم
185
00:06:57,430 –> 00:07:00,699
که نردبان if-elsif است، بنابراین این نردبان چیست،
186
00:07:00,699 –> 00:07:03,580
بنابراین اغلب در
187
00:07:03,580 –> 00:07:05,620
برنامهنویسی باید
188
00:07:05,620 –> 00:07:08,979
مقایسههایی انجام دهیم تا مسیر خاصی را طی
189
00:07:08,979 –> 00:07:11,409
کنیم، بنابراین فرض کنید من یک متغیر E داشته باشید و
190
00:07:11,409 –> 00:07:13,960
مقداری مقدار مقداری عدد صحیح را ذخیره می کند، اکنون
191
00:07:13,960 –> 00:07:16,779
می بینم اگر E کمتر از 10 است، اگر
192
00:07:16,779 –> 00:07:19,090
a بزرگتر از 10 است این کار را انجام دهید، سپس
193
00:07:19,090 –> 00:07:20,740
مجموعه متفاوتی از دستورالعمل ها وجود دارد
194
00:07:20,740 –> 00:07:22,659
که باید انجام دهید تا تصمیم بگیرید کدام
195
00:07:22,659 –> 00:07:25,330
مسیر را انتخاب کنید. زمانی است که از if یا else استفاده می کنیم
196
00:07:25,330 –> 00:07:28,419
اگر چنین است اگر بگویم اگر بزرگتر از 10 باشد
197
00:07:28,419 –> 00:07:31,300
این را انجام دهید و اگر a بزرگتر
198
00:07:31,300 –> 00:07:33,729
از 10 نباشد این همان چیزی است که وارد می شود پس اگر
199
00:07:33,729 –> 00:07:35,830
a بزرگتر از 10 است این کار را انجام دهید
200
00:07:35,830 –> 00:07:38,469
که اگر نیست بزرگتر از 10، سپس
201
00:07:38,469 –> 00:07:40,479
این مجموعه جداگانه از توابع را انجام دهید،
202
00:07:40,479 –> 00:07:42,699
بنابراین من شروع به تایپ آن می کنم، ما
203
00:07:42,699 –> 00:07:45,099
متوجه یک نحو در اینجا خواهیم شد و دقیقاً چگونه
204
00:07:45,099 –> 00:07:47,199
کار می کند و چیزها برای شما بسیار واضح تر خواهند بود،
205
00:07:47,199 –> 00:07:49,169
بنابراین من دستور if خود را شروع می کنم،
206
00:07:49,169 –> 00:07:53,560
بنابراین می گویم که آیا انتخاب است. برابر با
207
00:07:53,560 –> 00:07:57,099
1 است، بنابراین اگر va چه عدد صحیحی است انتخاب ذخیره شده lue
208
00:07:57,099 –> 00:08:00,129
برابر با 110 است، ما
209
00:08:00,129 –> 00:08:01,900
این عبارات را در زیر این
210
00:08:01,900 –> 00:08:04,539
بلوک اجرا می کنیم، حالا یک بار دیگر بچه ها
211
00:08:04,539 –> 00:08:07,300
اینجا از 2 علامت مساوی استفاده می کنیم در حالی که در اینجا
212
00:08:07,300 –> 00:08:09,490
فقط از یک مساوی استفاده می کنیم، بنابراین
213
00:08:09,490 –> 00:08:11,439
علامت مساوی یک
214
00:08:11,439 –> 00:08:14,409
عملگر انتساب را نشان می دهد. یعنی این
215
00:08:14,409 –> 00:08:16,629
مقدار در سمت راست برابر با
216
00:08:16,629 –> 00:08:18,879
به متغیر سمت چپ اختصاص داده می شود،
217
00:08:18,879 –> 00:08:21,159
اما دوباره زمانی که 2
218
00:08:21,159 –> 00:08:23,469
علامت مساوی دارید که یک
219
00:08:23,469 –> 00:08:26,139
عملگر مقایسه است، بنابراین اگر مقادیر
220
00:08:26,139 –> 00:08:28,479
سمت چپ و راست خود را مقایسه کند. برابر هستند و
221
00:08:28,479 –> 00:08:31,029
یک نتیجه بولی برمی گرداند، بنابراین
222
00:08:31,029 –> 00:08:33,250
اگر این عبارت در اینجا true را برگرداند، اکنون درست یا نادرست را
223
00:08:33,250 –> 00:08:36,250
برمی گرداند
224
00:08:36,250 –> 00:08:38,740
، بلوک if را وارد می کنیم و در اینجا
225
00:08:38,740 –> 00:08:41,078
دستورالعمل هایی را قرار می دهیم که اجرا شوند اگر
226
00:08:41,078 –> 00:08:43,510
این دستور نتیجه درستی باشد، بنابراین
227
00:08:43,510 –> 00:08:45,640
اگر انتخاب شد برابر با 1 است که
228
00:08:45,640 –> 00:08:48,160
به این معنی است که کاربر می خواهد جمع را انجام دهد،
229
00:08:48,160 –> 00:08:50,500
بنابراین اگر کاربر بخواهد جمع را انجام دهد،
230
00:08:50,500 –> 00:08:53,240
من یک متغیر در اینجا خواهم گفت
231
00:08:53,240 –> 00:08:56,420
نتیجه و salt برابر با P خواهد بود،
232
00:08:56,420 –> 00:08:58,940
بنابراین دقیقاً چگونه ریاضی را انجام می دهید یا چگونه شما
233
00:08:58,940 –> 00:09:00,620
این عمل را در هر
234
00:09:00,620 –> 00:09:02,600
زبان برنامه نویسی دیگری انجام دهید که یک متغیر
235
00:09:02,600 –> 00:09:04,399
برای ذخیره نتیجه دارید در مورد ما
236
00:09:04,399 –> 00:09:06,440
حتی به نام نتیجه است و اضافاتی
237
00:09:06,440 –> 00:09:09,140
که توسط عملگر 1 به اضافه عملگر 2 انجام می شود،
238
00:09:09,140 –> 00:09:10,940
از یک واحد مساوی که
239
00:09:10,940 –> 00:09:13,070
عملگر انتساب است استفاده می کنیم، بنابراین اگر انتخاب 1 باشد،
240
00:09:13,070 –> 00:09:15,320
پس شما جمع را انجام دهید،
241
00:09:15,320 –> 00:09:16,250
مقدار و نتیجه را
242
00:09:16,250 –> 00:09:19,850
اکنون اگر انتخاب 2 باشد، ذخیره کنید، بنابراین اگر انتخاب
243
00:09:19,850 –> 00:09:22,430
برابر با 2 باشد، اکنون چه کار
244
00:09:22,430 –> 00:09:24,380
کنیم قبل از اینکه به این کار ادامه دهم، من
245
00:09:24,380 –> 00:09:26,300
عمداً در اینجا اشتباه کردم فقط برای اینکه
246
00:09:26,300 –> 00:09:27,980
بتوانم این مفهوم را برای شما بهتر توضیح دهم
247
00:09:27,980 –> 00:09:30,110
که بنابراین وقتی یک دستور if را
248
00:09:30,110 –> 00:09:32,330
در اینجا قرار میدهم، اتفاقی میافتد که اولین
249
00:09:32,330 –> 00:09:34,580
شرط if بررسی میشود و بعد
250
00:09:34,580 –> 00:09:37,040
صرف نظر از درست یا
251
00:09:37,040 –> 00:09:39,800
نادرست بودن آن، باز هم یک شرط if را
252
00:09:39,800 –> 00:09:41,570
بررسی میکند، اما آن چیزی نیست که شما میخواهید،
253
00:09:41,570 –> 00:09:44,209
زیرا ببینید آیا گزینه یکی است یا خیر. بدیهی است که
254
00:09:44,209 –> 00:09:46,459
انتخاب نمی تواند برابر با true یا هر
255
00:09:46,459 –> 00:09:48,860
عدد دیگری باشد، بنابراین در اینجا به جای
256
00:09:48,860 –> 00:09:52,339
اینکه بگوییم اگر L if است Elif
257
00:09:52,339 –> 00:09:55,430
اساساً مخفف else است اگر این
258
00:09:55,430 –> 00:09:55,940
درست است،
259
00:09:55,940 –> 00:09:59,420
بنابراین اگر انتخاب برابر با 1 باشد، اگر ch است این کار را انجام دهید.
260
00:09:59,420 –> 00:10:02,390
oice برابر است با 2 هر کاری را که در این بلوک قرار می دهیم انجام دهید،
261
00:10:02,390 –> 00:10:04,970
بنابراین وقتی
262
00:10:04,970 –> 00:10:07,940
به جای اینکه اگر اتفاق می افتد، elif یا Elif را قرار می دهیم این است که
263
00:10:07,940 –> 00:10:10,279
اگر شرط اول شما
264
00:10:10,279 –> 00:10:12,950
درست باشد، از تمام عبارات Elif دیگری
265
00:10:12,950 –> 00:10:14,870
که همراه با این خواهید داشت صرفنظر می کند.
266
00:10:14,870 –> 00:10:17,149
اگر باز هم عبارت so است، می توانید
267
00:10:17,149 –> 00:10:19,550
n تعداد عبارت Elif داشته باشید، بنابراین بیایید
268
00:10:19,550 –> 00:10:21,880
ابتدا آن را بررسی کنیم،
269
00:10:21,880 –> 00:10:25,520
مقدار نتیجه را برای انتخاب
270
00:10:25,520 –> 00:10:27,800
برابر با 2 قرار می دهیم، به این معنی که کاربر از ما می خواهد
271
00:10:27,800 –> 00:10:30,260
که ردیابی را متوقف کنیم، بنابراین شما نتیجه را
272
00:10:30,260 –> 00:10:33,500
برابر با یک منهای B حالا بچه ها اگر انتخاب
273
00:10:33,500 –> 00:10:36,320
یک انتخاب نیست 2 نیست، این احتمال وجود دارد که
274
00:10:36,320 –> 00:10:38,570
انتخاب 3 باشد، بنابراین دوباره
275
00:10:38,570 –> 00:10:41,329
می توانیم یک LF دیگر در اینجا داشته باشیم و این
276
00:10:41,329 –> 00:10:43,700
بار بررسی می کنیم که آیا انتخاب
277
00:10:43,700 –> 00:10:47,120
برابر با 3 است یا خیر، حالا اگر این درست است، انجام می دهیم. a
278
00:10:47,120 –> 00:10:49,700
به B چون ضرب است و
279
00:10:49,700 –> 00:10:52,820
اگر آن هم درست نیست باید
280
00:10:52,820 –> 00:10:56,660
برابر 4 باشد که در این صورت a را با P انجام می دهیم
281
00:10:56,660 –> 00:10:59,930
و اگر حتی برابر 4 نباشد
282
00:10:59,930 –> 00:11:03,470
ممکن است برابر با 5 باشد که در این صورت نتیجه
283
00:11:03,470 –> 00:11:06,980
برابر خواهد بود با a mod 5 بنابراین mod of
284
00:11:06,980 –> 00:11:09,050
اساساً باقیمانده بخش را
285
00:11:09,050 –> 00:11:11,959
برمیگرداند n نیز a توسط B انجام می شود و هر چه
286
00:11:11,959 –> 00:11:13,550
باقی مانده از این تقسیم باشد،
287
00:11:13,550 –> 00:11:15,260
آن مقدار را برمی گرداند و
288
00:11:15,260 –> 00:11:18,050
در نتیجه ذخیره می شود.
289
00:11:18,050 –> 00:11:20,870
290
00:11:20,870 –> 00:11:23,540
291
00:11:23,540 –> 00:11:26,000
اکنون بخشی از گزینه
292
00:11:26,000 –> 00:11:27,709
را نمی دانیم که این عدد چیست،
293
00:11:27,709 –> 00:11:30,529
اما مطمئناً می دانیم که این مقدار یا
294
00:11:30,529 –> 00:11:33,620
این انتخاب نامعتبر است، بنابراین در آن صورت
295
00:11:33,620 –> 00:11:35,899
می بینیم که اگر هیچ یک از این
296
00:11:35,899 –> 00:11:39,110
گزاره ها درست نبود، می توانیم یک
297
00:11:39,110 –> 00:11:42,320
عبارت دیگر داشته باشیم. می گوییم نتیجه برابر
298
00:11:42,320 –> 00:11:46,010
با انتخاب نامعتبر است، بنابراین یک بار دیگر بیایید
299
00:11:46,010 –> 00:11:48,440
خلاصه کنیم تا اینکه در اینجا دو ورودی
300
00:11:48,440 –> 00:11:50,360
از کاربر می گیریم، از کاربر یک انتخاب می گیریم
301
00:11:50,360 –> 00:11:52,279
که می تواند هر عددی بین یک
302
00:11:52,279 –> 00:11:55,190
تا پنج باشد و ما نردبان if Elif را
303
00:11:55,190 –> 00:11:58,670
در اینجا داریم که بر اساس منشعب می شود. انتخابی
304
00:11:58,670 –> 00:12:01,250
که کاربر داده است، بنابراین اگر انتخاب یک است
305
00:12:01,250 –> 00:12:03,680
، مجموع a و B را در
306
00:12:03,680 –> 00:12:06,110
تیرچه نتیجه به تفاضل a و B ذخیره میکنید،
307
00:12:06,110 –> 00:12:08,750
انتخاب سه، انتخاب محصول برای a با
308
00:12:08,750 –> 00:12:10,820
انتخاب B، باقیمانده
309
00:12:10,820 –> 00:12:13,250
تقسیم و اگر هیچ کدام از آنها نیست. اینها
310
00:12:13,250 –> 00:12:15,260
c نامعتبر را ذخیره می کنید
311
00:12:15,260 –> 00:12:17,600
از آنجایی که پایتون از انتساب پویا پشتیبانی می کند،
312
00:12:17,600 –> 00:12:19,519
نیازی نیست
313
00:12:19,519 –> 00:12:22,250
که مقدار متغیر خود را به عدد صحیح یا
314
00:12:22,250 –> 00:12:25,010
شناور محدود کنیم، این می تواند هر چیزی باشد تا کنون همه
315
00:12:25,010 –> 00:12:27,170
این مقادیر اعداد صحیح یا شناور هستند و
316
00:12:27,170 –> 00:12:29,360
این مقدار خاص در اینجا رشته است و
317
00:12:29,360 –> 00:12:31,250
کاملاً خوب است که به خوبی کار می کند.
318
00:12:31,250 –> 00:12:33,470
با پایتون در اینجا، کاری که ما انجام میدهیم این است
319
00:12:33,470 –> 00:12:36,110
که فقط نتیجه را چاپ میکنیم، بنابراین
320
00:12:36,110 –> 00:12:38,750
بسته به انتخابی که کاربر
321
00:12:38,750 –> 00:12:40,699
داده است، آن مقدار خاص
322
00:12:40,699 –> 00:12:43,010
در نتیجه ذخیره میشود
323
00:12:43,010 –> 00:12:45,050
و اگر کاربر یک عدد نامعتبر بدهد، نتیجه اینجا و دوباره چاپ میشود.
324
00:12:45,050 –> 00:12:46,910
این دقیقاً همان
325
00:12:46,910 –> 00:12:48,380
چیزی است که اکنون در اینجا چاپ خواهد شد
326
00:12:48,380 –> 00:12:50,870
چیز با other if ladder و چرا
327
00:12:50,870 –> 00:12:53,449
اگر if a را به جای آن با
328
00:12:53,449 –> 00:12:56,870
یک if else if نردبان رفتیم قرار ندادیم زیرا اکنون اگر
329
00:12:56,870 –> 00:13:00,139
این نتیجه درست باشد اجرا
330
00:13:00,139 –> 00:13:02,510
در اینجا قطع می شود و ما به این
331
00:13:02,510 –> 00:13:03,589
دستور چاپ
332
00:13:03,589 –> 00:13:05,149
میرویم، بنابراین تمام این
333
00:13:05,149 –> 00:13:07,040
دستورات بیضی را رد میکند، زیرا سیستم اکنون میداند
334
00:13:07,040 –> 00:13:10,190
که ساختار این دستور LF به
335
00:13:10,190 –> 00:13:12,139
گونهای است که تنها یکی از آنها میتواند
336
00:13:12,139 –> 00:13:14,029
به دقیقه t درست باشد. کلاه یک عبارت
337
00:13:14,029 –> 00:13:16,069
یا یک عبارت به درستی منتج می شود که
338
00:13:16,069 –> 00:13:18,529
خارج از این عبارات پرش می شود، پس حالا
339
00:13:18,529 –> 00:13:20,930
بیایید این کد را اجرا کنیم تا
340
00:13:20,930 –> 00:13:24,350
در اولین اعداد 20 و 10 خود را وارد کنید، سپس در
341
00:13:24,350 –> 00:13:26,600
اینجا یک فضای خالی برای دادن گزینه خود دارید و
342
00:13:26,600 –> 00:13:29,480
من ضرب و انتخاب می کنم نتایج را می
343
00:13:29,480 –> 00:13:32,570
دهد بنابراین 20 تا 10 می شود 200 اکنون می
344
00:13:32,570 –> 00:13:35,120
توانید چندین بار این را اجرا کنید
345
00:13:35,120 –> 00:13:36,890
گزینه های مختلف را انتخاب کنید تا ببینید چگونه کار می کند
346
00:13:36,890 –> 00:13:38,990
و بنابراین این یک برنامه ماشین حساب اولیه
347
00:13:38,990 –> 00:13:42,200
است بنابراین در اینجا ما یک مورد استفاده بهتر
348
00:13:42,200 –> 00:13:45,080
از متغیرها را دیدیم که متغیرها یک
349
00:13:45,080 –> 00:13:47,960
مقدار دارند. و می توان آن را چندین بار استفاده کرد،
350
00:13:47,960 –> 00:13:50,900
بنابراین صرف نظر از اینکه مقدار a
351
00:13:50,900 –> 00:13:52,880
و B چقدر است، نیازی به تغییر
352
00:13:52,880 –> 00:13:54,770
هیچ چیز دیگری در کد ندارید زیرا ما
353
00:13:54,770 –> 00:13:56,779
در اینجا اعداد را وارد نمی کنیم،
354
00:13:56,779 –> 00:13:58,550
بلکه متغیر را وارد می کنیم، بنابراین مقدار
355
00:13:58,550 –> 00:14:01,370
متغیر باقی می ماند فقط تغییر می کند. استفاده از
356
00:14:01,370 –> 00:14:03,260
آن تغییر نمی کند، بنابراین
357
00:14:03,260 –> 00:14:05,960
مزیت استفاده از متغیرها است که ما اعداد را
358
00:14:05,960 –> 00:14:09,050
در پایتون نیز دیدیم، دیدیم که چگونه می توانید
359
00:14:09,050 –> 00:14:11,270
اعداد را وارد کنید یا می توانید اعداد را
360
00:14:11,270 –> 00:14:13,760
از کاربر بپذیرید هر آنچه که کاربر وارد می کند
361
00:14:13,760 –> 00:14:15,560
رشته است بنابراین اساساً چگونه شما میتوان
362
00:14:15,560 –> 00:14:18,110
آن را به نوع داده دیگری تبدیل کرد، ما همچنین
363
00:14:18,110 –> 00:14:19,820
چیز بسیار مهمی را دیدیم که عبارت
364
00:14:19,820 –> 00:14:22,610
if-else یا نردبان if Elif است
365
00:14:22,610 –> 00:14:25,880
که چرا از آن استفاده میکند از مزایای
366
00:14:25,880 –> 00:14:28,250
نحوه اجرا و غیره استفاده میکند، بنابراین
367
00:14:28,250 –> 00:14:29,959
مفاهیم بسیار زیادی فقط در یک مورد پوشش داده شده است.
368
00:14:29,959 –> 00:14:32,270
برنامه اکنون بیایید به
369
00:14:32,270 –> 00:14:34,070
برنامه سوم خود برویم، بنابراین مورد بعدی که
370
00:14:34,070 –> 00:14:36,680
اکنون لیست لیست های خود را بررسی خواهیم کرد،
371
00:14:36,680 –> 00:14:38,990
چیز جدیدی برای پایتون است و آنها چه چیزهایی
372
00:14:38,990 –> 00:14:41,690
هستند که اساساً دنباله ای
373
00:14:41,690 –> 00:14:44,690
از اشیاء هستند، بنابراین در پایتون همه چیز یک
374
00:14:44,690 –> 00:14:46,820
شی است که یک رشته است. یک شیء یک کلاس
375
00:14:46,820 –> 00:14:49,370
نیز یک شیء است اعداد اشیاء هستند و
376
00:14:49,370 –> 00:14:51,920
غیره بنابراین می توانید چندین شی را
377
00:14:51,920 –> 00:14:54,320
یکی پس از دیگری ذخیره کنید و این همان
378
00:14:54,320 –> 00:14:57,589
چیزی است که لیست ها – حالا مگر اینکه ترتیب
379
00:14:57,589 –> 00:15:00,200
اشیاء خیلی مهم باشد حالا که
380
00:15:00,200 –> 00:15:02,720
بگوییم – باید بعد از یکی بیاید اما اگر
381
00:15:02,720 –> 00:15:05,839
2 را بعد از 1 ذخیره می
382
00:15:05,839 –> 00:15:08,089
کنید، به همین ترتیب باقی می ماند، بنابراین ترتیبی که
383
00:15:08,089 –> 00:15:10,580
لیست را تشکیل می دهید دقیقاً به همان شکلی است که لیست های ذخیره شده
384
00:15:10,580 –> 00:15:13,790
آن نیز قابل تغییر هستند، زیرا می
385
00:15:13,790 –> 00:15:16,520
توانید اشیاء موجود در لیست را تغییر دهید و می توانید
386
00:15:16,520 –> 00:15:18,890
اشیاء را از لیست حذف کنید. می تواند یک dd
387
00:15:18,890 –> 00:15:21,529
اشیاء دیگر به لیست حتی بعداً
388
00:15:21,529 –> 00:15:23,930
پس از ایجاد لیست و
389
00:15:23,930 –> 00:15:26,300
عناصر یک لیست با استفاده از شاخص ها قابل دسترسی هستند،
390
00:15:26,300 –> 00:15:28,910
بنابراین بیایید ابتدا شروع کنیم به نحوه
391
00:15:28,910 –> 00:15:31,430
ایجاد یک لیست تا دوباره یک لیست
392
00:15:31,430 –> 00:15:33,470
در یک متغیر ذخیره شود، بنابراین نام متغیر من
393
00:15:33,470 –> 00:15:34,930
اینجا LST است
394
00:15:34,930 –> 00:15:37,540
و برای ایجاد یک لیست تنها چیزی که نیاز دارید
395
00:15:37,540 –> 00:15:39,639
این است که اکنون در داخل این
396
00:15:39,639 –> 00:15:41,589
کروشهها همه اشیاء خود را قرار میدهید،
397
00:15:41,589 –> 00:15:44,230
بنابراین همانطور که قبلاً اشاره کردم یک
398
00:15:44,230 –> 00:15:46,089
لیست مربوط به نوع خاصی از
399
00:15:46,089 –> 00:15:48,160
شی نیست، میتوانید اعداد رشتهای داشته باشید که
400
00:15:48,160 –> 00:15:50,980
همه چیز را ذخیره کنید. با هم، بنابراین
401
00:15:50,980 –> 00:15:55,179
در اینجا لیست ما 1 2 3 4 5 خواهد داشت
402
00:15:55,179 –> 00:15:57,939
و رشته ها به سادگی یاد می گیرند ذخیره می شوند، بنابراین
403
00:15:57,939 –> 00:16:00,189
تمام عناصر یک لیست با کاما از هم جدا می شوند
404
00:16:00,189 –> 00:16:02,709
و این یک نحو بسیار ساده
405
00:16:02,709 –> 00:16:04,569
برای ایجاد یک لیست است که به این صورت انجام می شود،
406
00:16:04,569 –> 00:16:07,269
اکنون این لیست را چاپ می کنیم. و میتوانید
407
00:16:07,269 –> 00:16:08,920
ببینید که همه عناصر لیست در اینجا
408
00:16:08,920 –> 00:16:10,749
چاپ شدهاند، همانطور که قبلاً ذکر کردم
409
00:16:10,749 –> 00:16:13,360
برای دسترسی به عناصر فردی یک لیست
410
00:16:13,360 –> 00:16:16,179
دسترسی به عناصر جداگانه یک لیست
411
00:16:16,179 –> 00:16:18,850
، از شاخصها استفاده خواهید کرد، بنابراین
412
00:16:18,850 –> 00:16:20,980
شاخصها چگونه در یک لیست کار میکنند. l هر
413
00:16:20,980 –> 00:16:24,309
دنباله ای در پایتون به این ترتیب دارای ایندکس است
414
00:16:24,309 –> 00:16:26,860
که با 0 شروع می شود، بنابراین شماره یک ما در اینجا
415
00:16:26,860 –> 00:16:30,069
در اندیس صفر شماره دو در
416
00:16:30,069 –> 00:16:35,290
اندیس 1 3 در 2 4 در 3 5 در 4 ذخیره می شود و
417
00:16:35,290 –> 00:16:37,269
کلمه به سادگی Learn it در ایندکس 5 ذخیره می شود بنابراین اساساً در شاخص 5 ذخیره می شود.
418
00:16:37,269 –> 00:16:40,209
طول رشته شما
419
00:16:40,209 –> 00:16:43,389
در اینجا 6 است اما آخرین شاخص
420
00:16:43,389 –> 00:16:46,720
لیست شما 5 خواهد بود زیرا شاخص ها
421
00:16:46,720 –> 00:16:49,990
از 0 شروع می شوند اکنون اگر بخواهم به
422
00:16:49,990 –> 00:16:52,779
اولین عنصر لیست دسترسی داشته باشم فقط
423
00:16:52,779 –> 00:16:55,509
لیست را می گویم و در داخل پرانتز 0 را پاس می کنم
424
00:16:55,509 –> 00:16:57,939
که چهار عدد ما است. subscript بنابراین شما 1 را دریافت می کنید
425
00:16:57,939 –> 00:16:59,740
که اولین عنصر لیست ما است
426
00:16:59,740 –> 00:17:02,980
در حال حاضر به طور مشابه اگر من بخواهم دسترسی داشته باشم فقط
427
00:17:02,980 –> 00:17:04,599
عبارت های چاپی را در اینجا
428
00:17:04,599 –> 00:17:06,189
به خوبی همراه دفترچه یادداشت خود قرار دهید تا
429
00:17:06,189 –> 00:17:08,559
یک خط چاپ کنید، در واقع به بیانیه چاپی نیاز ندارید،
430
00:17:08,559 –> 00:17:10,359
اما در این مورد خاص
431
00:17:10,359 –> 00:17:12,699
سلول چندین خط را وارد میکند، بنابراین
432
00:17:12,699 –> 00:17:14,319
من یک دستور چاپ
433
00:17:14,319 –> 00:17:16,630
خواهم داشت، چیزی که چاپ میکنم این است که میخواهم
434
00:17:16,630 –> 00:17:19,539
عدد 4 را در اینجا استخراج کنم، بنابراین چگونه میتوانم
435
00:17:19,539 –> 00:17:22,510
این کار را انجام دهم که خوب یک در 0 با شاخص است، بنابراین
436
00:17:22,510 –> 00:17:25,179
4 شاخص سوم را اضافه کنم. بنابراین من فقط می گویم
437
00:17:25,179 –> 00:17:27,429
چاپ LST و بله،
438
00:17:27,429 –> 00:17:29,740
بنابراین ما استخراج کردیم در حال حاضر فرض کنید میخواهید
439
00:17:29,740 –> 00:17:31,779
به یک عنصر خاص دسترسی داشته باشید اما
440
00:17:31,779 –> 00:17:33,580
طول رشته را
441
00:17:33,580 –> 00:17:36,070
نمیدانید تنها چیزی که میدانید این است که این عنصر
442
00:17:36,070 –> 00:17:38,110
آخرین عنصر رشته است چگونه
443
00:17:38,110 –> 00:17:40,120
به عنصر دسترسی پیدا میکنید، پس اینجاست
444
00:17:40,120 –> 00:17:42,190
که نمایهسازی منفی مفید است.
445
00:17:42,190 –> 00:17:45,070
بنابراین با نمایه سازی منفی
446
00:17:45,070 –> 00:17:47,110
ترتیب شاخص ها از پشت شروع می شود و
447
00:17:47,110 –> 00:17:48,310
این بار
448
00:17:48,310 –> 00:17:50,980
نداریم با یکی شروع می کنیم بنابراین به سادگی یاد بگیرید که در
449
00:17:50,980 –> 00:17:55,240
شاخص منهای 1/5 در شاخص منهای 2 4 در
450
00:17:55,240 –> 00:17:57,790
شاخص منهای 3 است و به همین ترتیب تا
451
00:17:57,790 –> 00:18:01,180
آخرین عنصر را 3 منهای 1 اضافه کنید و
452
00:18:01,180 –> 00:18:03,070
رشته را دریافت کنید به سادگی یاد بگیرید ok اکنون می
453
00:18:03,070 –> 00:18:05,230
خواهم طول لیست را پیدا کنم تا طول لیست را
454
00:18:05,230 –> 00:18:07,450
پیدا کنم یا در واقع
455
00:18:07,450 –> 00:18:10,030
هر دنباله ای در پایتون از تابع length
456
00:18:10,030 –> 00:18:12,100
و به عنوان پارامتری برای
457
00:18:12,100 –> 00:18:14,050
طول استفاده می کند. تابعی را
458
00:18:14,050 –> 00:18:16,510
که رشته لیست شما را نگه می دارد یا هر چیز دیگری را
459
00:18:16,510 –> 00:18:18,940
که اکنون اجرا می کند ارسال می کنید، کار بعدی که انجام می دهیم این است
460
00:18:18,940 –> 00:18:21,310
که طول یک رشته را می یابیم و
461
00:18:21,310 –> 00:18:23,650
برای طول رشته یا هر
462
00:18:23,650 –> 00:18:26,290
دنباله ای در پایتون از تابع Len استفاده می کنید
463
00:18:26,290 –> 00:18:28,570
که Elian است و به عنوان یک پارامتر
464
00:18:28,570 –> 00:18:30,460
به این تابع، متغیری را
465
00:18:30,460 –> 00:18:32,170
که شی یا دنباله شما را نگه میدارد، میدهید
466
00:18:32,170 –> 00:18:34,060
و همانطور که در اینجا میبینید
467
00:18:34,060 –> 00:18:36,790
طول رشته را به دست میآورید، بنابراین طول رشته 6 است،
468
00:18:36,790 –> 00:18:39,220
اکنون 6 عنصر در اینجا دارید، همانطور
469
00:18:39,220 –> 00:18:41,590
که قبلاً ذکر کردم لیستها قابل تغییر هستند بنابراین
470
00:18:41,590 –> 00:18:43,540
میتوان آنها را تغییر داد. تغییر کرد، بیایید ببینیم چگونه می
471
00:18:43,540 –> 00:18:45,340
توانید یک لیست را تغییر دهید اکنون
472
00:18:45,340 –> 00:18:47,440
توابع خاصی در توابع Bill
473
00:18:47,440 –> 00:18:49,150
وجود دارد که با لیست هایی که اکنون به آنها نگاه می کنیم استفاده می شود.
474
00:18:49,150 –> 00:18:51,790
475
00:18:51,790 –> 00:18:53,800
476
00:18:53,800 –> 00:18:56,740
477
00:18:56,740 –> 00:19:00,250
لیست، بنابراین من می خواهم یک عدد C 3 را
478
00:19:00,250 –> 00:19:01,390
به انتهای این لیست اضافه
479
00:19:01,390 –> 00:19:04,240
کنم، بنابراین می گویم LST dot append این خط
480
00:19:04,240 –> 00:19:07,660
کد را اجرا کنید و اکنون LST را چاپ می کنم همانطور که
481
00:19:07,660 –> 00:19:09,790
در اینجا می بینید 3 به انتهای کد اضافه شده است.
482
00:19:09,790 –> 00:19:11,440
لیست اکنون به
483
00:19:11,440 –> 00:19:13,570
روشی مشابه شما همچنین می توانید عناصر را از
484
00:19:13,570 –> 00:19:14,230
485
00:19:14,230 –> 00:19:17,230
لیست حذف کنید.
486
00:19:17,230 –> 00:19:19,240
487
00:19:19,240 –> 00:19:21,160
488
00:19:21,160 –> 00:19:23,230
489
00:19:23,230 –> 00:19:25,750
عبور که در اینجا و
490
00:19:25,750 –> 00:19:28,390
پس از آن wi لیست ما را چاپ خواهیم کرد و
491
00:19:28,390 –> 00:19:30,760
همانطور که در اینجا می بینید به سادگی 11 حذف شده است،
492
00:19:30,760 –> 00:19:33,970
اکنون می توانید از یک تابع برای
493
00:19:33,970 –> 00:19:37,060
معکوس کردن کل لیست استفاده کنید، بنابراین LST نقطه
494
00:19:37,060 –> 00:19:40,330
LST را معکوس چاپ کنید و همانطور که
495
00:19:40,330 –> 00:19:42,310
در اینجا می بینید کل لیست شما برعکس شده است،
496
00:19:42,310 –> 00:19:45,100
اکنون می توانید همچنین لیست را
497
00:19:45,100 –> 00:19:46,960
فقط با یک تابع
498
00:19:46,960 –> 00:19:50,470
مرتب کنید که البته مرتب کردن و حذف میگو یک بار دیگر LST است، بنابراین
499
00:19:50,470 –> 00:19:52,570
تمام اعداد شما اکنون مرتب شده اند 1
500
00:19:52,570 –> 00:19:55,090
2 3 و از آنجایی که دو سه تایی داشتید
501
00:19:55,090 –> 00:19:57,250
، به وسط آورده شده است، بنابراین اینها
502
00:19:57,250 –> 00:19:59,560
برخی از موارد اولیه داخلی هستند. توابعی که
503
00:19:59,560 –> 00:20:01,090
اکنون می توانید با لیست ها استفاده کنید،
504
00:20:01,090 –> 00:20:02,140
در اینجا
505
00:20:02,140 –> 00:20:04,660
موضوع دیگری را معرفی می کند که
506
00:20:04,660 –> 00:20:06,850
حلقه for است، بنابراین اگر
507
00:20:06,850 –> 00:20:08,620
قبل از اینکه بدانید هر زبان برنامه نویسی را مرور کرده
508
00:20:08,620 –> 00:20:10,420
اید، این مفهوم از حلقه ها وجود دارد که
509
00:20:10,420 –> 00:20:13,150
اساساً برای تکرار یا انجام
510
00:20:13,150 –> 00:20:15,670
یک کار چند بار استفاده می شود. اکنون
511
00:20:15,670 –> 00:20:18,340
حلقه for برای تکرار روی یک
512
00:20:18,340 –> 00:20:21,660
دنباله استفاده می شود، بنابراین در اینجا می گوییم برای I در
513
00:20:21,660 –> 00:20:24,820
LST، نحو را برای شما توضیح خواهم داد، بنابراین
514
00:20:24,820 –> 00:20:27,429
LST دنباله ای است که می خواهیم
515
00:20:27,429 –> 00:20:31,150
تکرار کنیم و I متغیری است
516
00:20:31,150 –> 00:20:34,570
که هر مقدار را در tu می گیرد. rn از اولین
517
00:20:34,570 –> 00:20:37,210
عنصر LST تا آخرین عنصر
518
00:20:37,210 –> 00:20:39,730
LST، بنابراین برای اولین اجرای
519
00:20:39,730 –> 00:20:42,040
حلقه for شما مقدار 1 را برای
520
00:20:42,040 –> 00:20:44,049
دومین اجرای حلقه for شما می
521
00:20:44,049 –> 00:20:46,780
گیرم، مقدار 2 را می گیرم و این افزایش نیز به
522
00:20:46,780 –> 00:20:48,340
طور خودکار زمانی اتفاق می افتد که شما من
523
00:20:48,340 –> 00:20:50,950
با حلقه for سر و کار دارم، بنابراین در اینجا کاری که
524
00:20:50,950 –> 00:20:53,650
من انجام خواهم داد این است که فقط مقدار I را چاپ می کنم
525
00:20:53,650 –> 00:20:55,900
تا بتوانید ببینید که چگونه پیش می رود، بنابراین همانطور
526
00:20:55,900 –> 00:20:58,270
که می توانید اینجا ببینید بچه ها من
527
00:20:58,270 –> 00:21:01,780
مقدار 1 را به دنبال آن 2 3 3 گرفته ام. 4 و 5
528
00:21:01,780 –> 00:21:04,090
دقیقاً تمام عناصر
529
00:21:04,090 –> 00:21:06,820
لیست ما را یکی یکی پوشش می دهد، بنابراین
530
00:21:06,820 –> 00:21:09,880
مطمئناً چندین کاربر از 4 وجود دارد، اما این یکی
531
00:21:09,880 –> 00:21:12,669
از مزیت های اصلی استفاده از
532
00:21:12,669 –> 00:21:14,890
حلقه for است که در یک دنباله تکرار می شود،
533
00:21:14,890 –> 00:21:17,020
این نه تنها برای لیست ها بلکه برای لیست ها نیز صادق است.
534
00:21:17,020 –> 00:21:18,760
رشتهها چون رشتهها نیز
535
00:21:18,760 –> 00:21:21,250
در واقع دنبالهای از کاراکترها هستند،
536
00:21:21,250 –> 00:21:23,500
پس از مدتی این را خواهیم دید، بنابراین این کار
537
00:21:23,500 –> 00:21:25,690
اصلی لیستها است، حالا یکی دیگر از کارهایی که میتوانید با لیست انجام دهید این
538
00:21:25,690 –> 00:21:28,330
است که میتوانید لیستهای تودرتو داشته باشید،
539
00:21:28,330 –> 00:21:30,190
بنابراین لیستهای تودرتو اساساً فهرستهایی
540
00:21:30,190 –> 00:21:32,799
در داخل لیستها هستند که دوباره ممکن است
541
00:21:32,799 –> 00:21:35,500
زیرا همانطور که به شما گفتم در Pytho لیست کنید n
542
00:21:35,500 –> 00:21:38,049
مربوط به یک نوع داده خاص نیست، بنابراین
543
00:21:38,049 –> 00:21:39,790
لیست دوم من لیست 2 نامیده می شود
544
00:21:39,790 –> 00:21:43,120
و عناصر این لیست و به عنوان
545
00:21:43,120 –> 00:21:45,820
عناصر این لیست 3 لیست دیگر خواهد داشت،
546
00:21:45,820 –> 00:21:48,340
بنابراین اولین عنصر من از این لیست
547
00:21:48,340 –> 00:21:50,650
لیستی است که شامل
548
00:21:50,650 –> 00:21:52,929
اعداد صحیح 1 است. 2 3، و شما یک
549
00:21:52,929 –> 00:21:56,200
عنصر دوم از لیست 2 را به شما می دهید که دوباره
550
00:21:56,200 –> 00:21:59,860
لیست دیگری با اعداد صحیح 4 5 و 6 است و
551
00:21:59,860 –> 00:22:03,010
لیست سوم من کاراکترها
552
00:22:03,010 –> 00:22:06,160
یا رشته های ABC خواهد بود، حالا اجازه دهید من این
553
00:22:06,160 –> 00:22:08,740
لیست را چاپ کنم تا اینجا را ببینید.
554
00:22:08,740 –> 00:22:11,559
لیست دو لیستی است که با
555
00:22:11,559 –> 00:22:14,269
این مکان های پرس و جو بیرونی نشان داده می شود و پس
556
00:22:14,269 –> 00:22:16,399
از آن ما سه عنصر داریم که هر کدام
557
00:22:16,399 –> 00:22:18,830
از عناصر دوباره یک لیست است اکنون
558
00:22:18,830 –> 00:22:20,809
باید تعجب کنید که ما روی لیست خود تکرار کردیم
559
00:22:20,809 –> 00:22:21,619
560
00:22:21,619 –> 00:22:24,409
LST با استفاده از حلقه for مشابه
561
00:22:24,409 –> 00:22:25,369
چیزی است که ممکن است.
562
00:22:25,369 –> 00:22:28,459
با یک لیست تودرتو، بله درست است و نکته
563
00:22:28,459 –> 00:22:31,459
کلیدی در اینجا این است که برای دسترسی به هر
564
00:22:31,459 –> 00:22:33,559
عنصر از یک لیست تودرتو، از یک تودرتو برای استفاده می کنید،
565
00:22:33,559 –> 00:22:36,529
بنابراین اساساً شما یک
566
00:22:36,529 –> 00:22:38,869
حلقه for در داخل یک حلقه for دارید، بنابراین
567
00:22:38,869 –> 00:22:43,070
با I در LST 2 شروع می کنید و حالا این چیست من دسترسی خواهم داشت
568
00:22:43,070 –> 00:22:46,249
هر e عنصر LST 2 و
569
00:22:46,249 –> 00:22:49,039
هر عنصر LST 2 در واقع یک
570
00:22:49,039 –> 00:22:52,789
لیست است، بنابراین من هر یک از این لیست ها
571
00:22:52,789 –> 00:22:55,549
را برای اولین بار نگه می دارم که
572
00:22:55,549 –> 00:22:58,339
لیست 1 2 3 را نگه می دارم، بار دوم
573
00:22:58,339 –> 00:23:00,889
لیستی را که حاوی عناصر 4 5 6
574
00:23:00,889 –> 00:23:04,609
و غیره است نگه می دارم. بنابراین هنگامی که من یک لیست داشته باشم اکنون
575
00:23:04,609 –> 00:23:06,829
576
00:23:06,829 –> 00:23:10,339
به جای LST روی لیستی که من سوراخ می کنم تکرار می شود – بنابراین شما می گویید J در I
577
00:23:10,339 –> 00:23:14,269
بنابراین اکنون اگر لیستی را نگه دارم که
578
00:23:14,269 –> 00:23:16,909
دارای عناصر 1 2 3 j است
579
00:23:16,909 –> 00:23:19,429
روی این لیست و J تکرار می شود.
580
00:23:19,429 –> 00:23:23,089
عناصر 1 2 3 را به صورت متوالی نگه میدارد، بنابراین من
581
00:23:23,089 –> 00:23:26,629
J را چاپ میکنم و هر بار که
582
00:23:26,629 –> 00:23:29,690
عناصر فهرست داخلی را چاپ میکنیم،
583
00:23:29,690 –> 00:23:32,509
یک بیانیه چاپی قرار میدهم یا
584
00:23:32,509 –> 00:23:34,489
به خط بعدی و اینجا در
585
00:23:34,489 –> 00:23:37,579
چاپ داخلی خود میروم. بیانیه بگویید n ام برابر با 2
586
00:23:37,579 –> 00:23:40,459
لایه است، بنابراین کاری که انجام می دهد این است که پس از
587
00:23:40,459 –> 00:23:42,619
چاپ عبارت،
588
00:23:42,619 –> 00:23:44,959
به خط بعدی نمی رود و در همان خط باقی می ماند،
589
00:23:44,959 –> 00:23:48,139
بنابراین 1 2 3 باید در یک خط چاپ شود
590
00:23:48,139 –> 00:23:51,139
و سپس قبل از چاپ 4 5 6 آن را چاپ کنید.
591
00:23:51,139 –> 00:23:52,969
به خط بعدی می گذرد، بنابراین بیایید این
592
00:23:52,969 –> 00:23:54,799
کد را اکنون اجرا کنیم، پس وقتی کد را اجرا کردید
593
00:23:54,799 –> 00:23:57,229
، نتایج را در اینجا ببینید 1 2 3 شده است
594
00:23:57,229 –> 00:23:59,149
p چاپ شده در 1 9 4 5 6
595
00:23:59,149 –> 00:24:02,179
خط بعدی و ABC در خط سوم، بنابراین
596
00:24:02,179 –> 00:24:04,279
ما با حلقههای
597
00:24:04,279 –> 00:24:07,129
تودرتو و لیستهای تودرتو برخورد میکنیم، اکنون مورد بعدی که به آن
598
00:24:07,129 –> 00:24:08,749
نگاه میکنیم تاپلها هستند،
599
00:24:08,749 –> 00:24:12,019
بنابراین تاپلها دقیقاً مانند لیستها هستند، به جز
600
00:24:12,019 –> 00:24:15,440
تاپلها تغییر ناپذیر هستند، بنابراین منظور این است
601
00:24:15,440 –> 00:24:17,629
که مثل اینکه میتوانید لیستها را تغییر دهید، حتی
602
00:24:17,629 –> 00:24:20,329
بعد از اینکه تاپلهای ایجاد شده آن را تغییر دهید، پس
603
00:24:20,329 –> 00:24:22,249
از ایجاد آنها ثابت نیست، به هیچ وجه
604
00:24:22,249 –> 00:24:24,109
نمیتوان آنها را تغییر داد، بنابراین به غیر از این که
605
00:24:24,109 –> 00:24:26,210
تقریباً همه چیز شبیه و
606
00:24:26,210 –> 00:24:27,020
607
00:24:27,020 –> 00:24:29,030
دو بار در مرکز قرار میگیرد، یک تفاوت جزئی وجود دارد که
608
00:24:29,030 –> 00:24:31,400
اکنون به آن نگاه میکنیم. بنابراین بیایید با
609
00:24:31,400 –> 00:24:34,370
ایجاد یک نام دوگانه
610
00:24:34,370 –> 00:24:36,680
شروع کنیم، بر خلاف قبل زمانی که
611
00:24:36,680 –> 00:24:38,720
لیستها را ایجاد میکردیم، ما این پرانتزهای مربعی درست را داشتیم،
612
00:24:38,720 –> 00:24:41,570
بنابراین این بار برای ایجاد تاپلها، کاپریسهایی داریم،
613
00:24:41,570 –> 00:24:43,970
بنابراین این تنها
614
00:24:43,970 –> 00:24:46,130
تفاوت در نحو خواهد بود و من تعدادی را قرار میدهم.
615
00:24:46,130 –> 00:24:48,410
عناصر در بالای صفحه من اکنون در اینجا
616
00:24:48,410 –> 00:24:51,830
نیز می توانیم هر نوع داده ای داشته باشیم، بنابراین من
617
00:24:51,830 –> 00:24:54,290
حتی می توانم یک رشته در اینجا داشته باشم، سپس
618
00:24:54,290 –> 00:24:57,170
فهرست بندی دوگانه خود را برای تاپل ها چاپ می کنم
619
00:24:57,170 –> 00:24:59,390
یا عناصر مختلف تاپل ها را استخراج می کنم،
620
00:24:59,390 –> 00:25:02,300
درست همانطور که در لیست ها کار
621
00:25:02,300 –> 00:25:04,850
می کند، بنابراین شما h ave TPL و به او یک ایندکس داده می شود،
622
00:25:04,850 –> 00:25:08,240
اوه و شما شی
623
00:25:08,240 –> 00:25:10,670
ذخیره شده در فهرست چهارم را چاپ کنید، اکنون
624
00:25:10,670 –> 00:25:12,860
لیست هایی را ببینید که می توانید آنها را دستکاری کنید، بنابراین
625
00:25:12,860 –> 00:25:14,900
در ابتدا یک لیست LST ایجاد کرده بودیم،
626
00:25:14,900 –> 00:25:16,760
اجازه دهید اجرا کنیم که دوباره این
627
00:25:16,760 –> 00:25:17,870
عناصر در لیست ما هستند
628
00:25:17,870 –> 00:25:20,750
LST اکنون فرض کنید من می خواهم این عدد
629
00:25:20,750 –> 00:25:24,260
3 خاص را به 6 تغییر دهم تا در
630
00:25:24,260 –> 00:25:27,770
مکان نمایه من 0 1 2 3 باشد تا بتوانم
631
00:25:27,770 –> 00:25:31,490
LST 3 را برابر با 6 بگویم و سپس LST را چاپ می کنم
632
00:25:31,490 –> 00:25:34,880
و همانطور که در اینجا می بینید می توانید یک
633
00:25:34,880 –> 00:25:38,090
لیست یا عناصر یک لیست به همین سادگی،
634
00:25:38,090 –> 00:25:40,490
اما اکنون میخواهم همین کار را با یک تبلت انجام دهم،
635
00:25:40,490 –> 00:25:42,860
بنابراین ممکن است
636
00:25:42,860 –> 00:25:45,800
اپل این عناصر را در اینجا داشته باشد 1 2 3 4 و
637
00:25:45,800 –> 00:25:48,950
مشابه آن، من میخواهم عدد دو را
638
00:25:48,950 –> 00:25:52,250
به شماره 10 تغییر دهم، بنابراین
639
00:25:52,250 –> 00:25:55,310
تعطیلات یک را فهرست کنید تا بتوانم بگویم TPL 1 برابر
640
00:25:55,310 –> 00:25:57,920
با 10 با همان نحو این
641
00:25:57,920 –> 00:26:00,350
کد را اجرا کنید و میبینید که در اینجا خطایی
642
00:26:00,350 –> 00:26:02,180
رخ داده است، بنابراین منظور من
643
00:26:02,180 –> 00:26:05,060
از تغییرناپذیر بودن تاپلها برخلاف لیستهایی است که
644
00:26:05,060 –> 00:26:07,160
لیستها مستعد تغییرات هستند،
645
00:26:07,160 –> 00:26:09,170
میتوانید هر زمان که خواستید آنها را تغییر دهید. مثل تاپل ها
646
00:26:09,170 –> 00:26:10,850
نمی توانید این کار را انجام دهید، بنابراین اولین باری که
647
00:26:10,850 –> 00:26:12,590
خلق می کنید یک تاپل و مطمئن باشید که
648
00:26:12,590 –> 00:26:14,000
دقیقاً همان چیزی است که
649
00:26:14,000 –> 00:26:16,430
اکنون میخواهید تاپلها معمولاً به
650
00:26:16,430 –> 00:26:18,440
همین دلیل استفاده نمیشوند، اما خوب است در
651
00:26:18,440 –> 00:26:20,720
مورد انواع دادههای مختلف دقیقاً در دفتر بدانید که
652
00:26:20,720 –> 00:26:23,120
اکنون پایتون از نوع دیگری از نوع داده پشتیبانی میکند
653
00:26:23,120 –> 00:26:25,340
که رشتههای رشتهها
654
00:26:25,340 –> 00:26:27,890
اساساً دنبالهای هستند.
655
00:26:27,890 –> 00:26:29,330
اگر قبلاً از هر یک از
656
00:26:29,330 –> 00:26:30,950
زبان های برنامه نویسی استفاده کرده باشید،
657
00:26:30,950 –> 00:26:32,870
البته باید با رشته ها آشنا باشید،
658
00:26:32,870 –> 00:26:34,640
زیرا این یکی از نوع هایی است
659
00:26:34,640 –> 00:26:37,280
که تقریباً در همه زبان ها استفاده می شود، بنابراین بیایید
660
00:26:37,280 –> 00:26:40,290
شروع کنیم، ما شروع می کنیم با ذخیره
661
00:26:40,290 –> 00:26:42,720
رشته ما در در دسترس، بنابراین اولین نام متغیر من.
662
00:26:42,720 –> 00:26:45,780
بد است و در این متغیر
663
00:26:45,780 –> 00:26:48,360
من اولین حلقه ام را دزدیدم، اکنون رشته ها همیشه
664
00:26:48,360 –> 00:26:51,210
در داخل گیومه های دوگانه قرار دارند، بنابراین من نقل قول های دوگانه خود را
665
00:26:51,210 –> 00:26:51,780
در اینجا
666
00:26:51,780 –> 00:26:54,330
دارم و در داخل آن کلمه let’s
667
00:26:54,330 –> 00:26:56,910
now را قرار دادم، این متغیر را چاپ خواهم کرد اما می
668
00:26:56,910 –> 00:26:59,520
خواهم چاپ کنم اجازه دهید یاد بگیریم Python بنابراین
669
00:26:59,520 –> 00:27:01,440
در اینجا چیزی که من به شما نشان خواهم داد این است که چگونه می توانید
670
00:27:01,440 –> 00:27:04,110
رشته ها را به هم متصل کنید یا یک
671
00:27:04,110 –> 00:27:06,270
رشته را به همراه رشته ذخیره شده در
672
00:27:06,270 –> 00:27:07,920
موجود به هم بپیوندید، بنابراین ابتدا شما نام متغیر خود را وارد کنید
673
00:27:07,920 –> 00:27:10,170
و من می خواهم
674
00:27:10,170 –> 00:27:12,720
این را به رشته low و
675
00:27:12,720 –> 00:27:15,450
fightin الحاق کنید تا برنامه شما یک فضای اضافی را وارد
676
00:27:15,450 –> 00:27:18,030
کند که باید بعد از کلمه کمتر ظاهر شود
677
00:27:18,030 –> 00:27:21,060
و اکنون برای الحاق آنها
678
00:27:21,060 –> 00:27:23,970
به سادگی از علامت مثبت استفاده کنید و تمام است
679
00:27:23,970 –> 00:27:27,990
تا اولین خروجی رشته شما باشد اکنون
680
00:27:27,990 –> 00:27:29,910
می توانیم این دیگری را نیز داشته باشیم. رشته ای
681
00:27:29,910 –> 00:27:32,310
که Python یاد می گیرد در متغیر دیگری ذخیره می شود،
682
00:27:32,310 –> 00:27:34,650
بنابراین من در 2 ذخیره می کنم که
683
00:27:34,650 –> 00:27:37,110
دومین متغیر من است و در داخل کت ها
684
00:27:37,110 –> 00:27:39,600
یک بار دیگر رشته خود را تایپ می کنم و سپس
685
00:27:39,600 –> 00:27:42,630
آن را یک به اضافه VAT چاپ می کنیم –
686
00:27:42,630 –> 00:27:45,360
بنابراین اکنون می بینم که من یک متغیر درج نکرده ام.
687
00:27:45,360 –> 00:27:47,490
فضای اضافی در اینجا به طوری که
688
00:27:47,490 –> 00:27:49,890
باید در این عبارت چاپ انجام شود، بنابراین ما
689
00:27:49,890 –> 00:27:53,490
شیر را روی + می بینیم و سپس در نقل قول ها یک فاصله وارد می کنیم
690
00:27:53,490 –> 00:27:56,190
و سپس دوباره آن را با vat الحاق می کنیم
691
00:27:56,190 –> 00:27:59,910
– این بد است و درست
692
00:27:59,910 –> 00:28:03,210
نیست و اکنون می توانیم سلول خود را اجرا کنیم تا بله
693
00:28:03,210 –> 00:28:05,580
همانطور که اینجا می بینید بیایید آن را پایین
694
00:28:05,580 –> 00:28:07,800
بیاورم اکنون چاپش می کنم شما احتمالاً می دانید که
695
00:28:07,800 –> 00:28:10,980
رشته های فرعی زیرلایه بخشی از یک
696
00:28:10,980 –> 00:28:13,590
رشته هستند، بنابراین چگونه می توانیم رشته های فرعی را
697
00:28:13,590 –> 00:28:16,230
از یک چاه دوباره استخراج کنیم،
698
00:28:16,230 –> 00:28:18,420
اگر می خواهید اکنون از شاخص ها برای این کار استفاده می کنیم. فقط
699
00:28:18,420 –> 00:28:20,220
یک سی کاراکتر ngle شما فقط می توانید در
700
00:28:20,220 –> 00:28:23,370
یک ایندکس قرار دهید مثلاً 3 خیلی بد از 3
701
00:28:23,370 –> 00:28:25,560
آنها این کد را اجرا می کنند و آن
702
00:28:25,560 –> 00:28:27,840
کد واحد است در اینجا اکنون می خواهم
703
00:28:27,840 –> 00:28:30,990
امن از آن استخراج کنم اجازه دهید فقط کلمه باقی مانده
704
00:28:30,990 –> 00:28:32,970
چگونه انجام می شود یک بار دیگر از شاخص ها استفاده می کنیم
705
00:28:32,970 –> 00:28:35,820
اما اکنون به دو شاخص نیاز داریم
706
00:28:35,820 –> 00:28:38,070
که محل شروع و مکان پایانی باشد،
707
00:28:38,070 –> 00:28:40,380
محل شروع البته
708
00:28:40,380 –> 00:28:43,710
0 فرعی هستند که رشته فرعی از
709
00:28:43,710 –> 00:28:46,350
همان ابتدای یک رشته شروع می شود Val و D
710
00:28:46,350 –> 00:28:50,010
در این مکان شاخص دوم است، بنابراین در
711
00:28:50,010 –> 00:28:52,380
اینجا می توانم 2 را قرار دهم اما پس دوباره یک
712
00:28:52,380 –> 00:28:54,330
چیز را باید به خاطر بسپاریم این است
713
00:28:54,330 –> 00:28:56,700
که وقتی با اندیس ها یا
714
00:28:56,700 –> 00:28:59,789
زیر رشته ها سر و کار دارید، آخرین عنصر یا
715
00:28:59,789 –> 00:29:02,309
کاراکتر در آخرین اندیس که
716
00:29:02,309 –> 00:29:05,639
در این مورد در اندیس دو است، حذف می شود، بنابراین
717
00:29:05,639 –> 00:29:08,219
اگر می خواهید کاراکتر a to
718
00:29:08,219 –> 00:29:10,589
گنجانده شود. سپس شاخص شما باید
719
00:29:10,589 –> 00:29:12,479
یک افزایش یابد، بنابراین در اینجا من
720
00:29:12,479 –> 00:29:15,450
سه را درج می کنم و نشان می دهد که اجازه دهید
721
00:29:15,450 –> 00:29:18,179
رشته فرعی مورد نظر باشد اکنون ببینید
722
00:29:18,179 –> 00:29:20,429
وقتی از ابتدای یک
723
00:29:20,429 –> 00:29:22,739
رشته شروع می کنید،
724
00:29:22,739 –> 00:29:24,989
اگر صفر را حذف کنم ذکر صفر همدستی نیست. اینجا فقط
725
00:29:24,989 –> 00:29:26,639
جای خالی را خالی بگذارید پایتون به
726
00:29:26,639 –> 00:29:28,589
طور خودکار فرض میکند که میخواهید
727
00:29:28,589 –> 00:29:30,269
هر کاراکتر از
728
00:29:30,269 –> 00:29:32,219
ابتدای رشته را خراب کنید، اگر دوباره این کد
729
00:29:32,219 –> 00:29:34,289
را اجرا کنم، همان خروجی را دریافت میکنید،
730
00:29:34,289 –> 00:29:36,929
فرض کنید من همه کاراکترها را
731
00:29:36,929 –> 00:29:39,570
از ایندکس سوم تا انتهای آن به دنیا آوردهام.
732
00:29:39,570 –> 00:29:41,249
رشته در آن صورت به جای
733
00:29:41,249 –> 00:29:43,649
اینکه آخرین نمایه خود را در اینجا قرار دهم، فقط می توانم
734
00:29:43,649 –> 00:29:46,109
این قسمت را خالی بگذارم سلول را اجرا کنید و
735
00:29:46,109 –> 00:29:48,149
شما دو شاخص آخر را دریافت خواهید کرد که
736
00:29:48,149 –> 00:29:51,059
اساساً عناصر شاخص سوم و چهارم شما هستند
737
00:29:51,059 –> 00:29:53,669
اکنون با رشته ها می توانید
738
00:29:53,669 –> 00:29:56,159
طول یک را نیز پیدا کنید. رشته درست مانند
739
00:29:56,159 –> 00:29:57,899
کاری که برای لیستها با استفاده از تابع length انجام دادیم،
740
00:29:57,899 –> 00:30:00,690
بنابراین شما فقط میگویید طول وان و
741
00:30:00,690 –> 00:30:02,070
تعداد کاراکترهای رشته
742
00:30:02,070 –> 00:30:03,809
نمایش داده میشود، بنابراین چه کارهای دیگری میتوانیم با
743
00:30:03,809 –> 00:30:05,999
رشتهها انجام دهیم، ما میتوانیم از یک تابع دیگر، برخی از
744
00:30:05,999 –> 00:30:08,219
توابع داخلی دیگر
745
00:30:08,219 –> 00:30:10,559
با رشتهها در اینجا استفاده کنیم. چند مورد بسیار رایج
746
00:30:10,559 –> 00:30:13,440
یکی از آنها ایندکس است، بنابراین من میگویم
747
00:30:13,440 –> 00:30:16,769
شاخص محصول و سپس در اینجا عنصری را
748
00:30:16,769 –> 00:30:19,979
که میخواهم نمایهاش برگردانده شود، میگذارم، بنابراین من
749
00:30:19,979 –> 00:30:24,059
فهرست رشته را میخواهم و بله نه فقط
750
00:30:24,059 –> 00:30:26,609
یک کاراکتر b. ut دو کاراکتر
751
00:30:26,609 –> 00:30:29,940
و از محل فهرست شروع میشود،
752
00:30:29,940 –> 00:30:31,769
یکی حالا اینجا چیز بسیار جالبی
753
00:30:31,769 –> 00:30:33,690
با بایتها و رشتهها است، حالا فرض کنید
754
00:30:33,690 –> 00:30:36,419
میخواهید یک رشته را در سه
755
00:30:36,419 –> 00:30:38,759
خط جداگانه یا هر تعداد خط فقط بیش
756
00:30:38,759 –> 00:30:40,589
از یک ذخیره کنید، چگونه این کار به خوبی انجام میشود.
757
00:30:40,589 –> 00:30:42,749
فکر کنید که اگر من فقط در
758
00:30:42,749 –> 00:30:44,999
اینجا دو گیومه قرار دهم و بگویم هی یک enter قرار دهید،
759
00:30:44,999 –> 00:30:46,979
این باید کار کند، بیایید ببینیم که آیا
760
00:30:46,979 –> 00:30:49,169
کار می کند تا پایان خط وجود داشته باشد در حالی
761
00:30:49,169 –> 00:30:51,419
که رشته را به معنای واقعی کلمه اسکن می کنیم، بنابراین چگونه این کار را
762
00:30:51,419 –> 00:30:53,249
انجام دهیم، امکان
763
00:30:53,249 –> 00:30:55,739
ذخیره یک رشته وجود ندارد. در چند خط خوب
764
00:30:55,739 –> 00:30:58,469
است، اما اکنون ما باید از چیزی
765
00:30:58,469 –> 00:31:00,450
غیر از نقل قول های دوگانه استفاده کنیم و نقل قول های تکی
766
00:31:00,450 –> 00:31:02,549
دارای سه کد هستند، بنابراین این
767
00:31:02,549 –> 00:31:04,499
می تواند سه نقل قول تکی یا سه
768
00:31:04,499 –> 00:31:06,210
نقل قول دوگانه باشد
769
00:31:06,210 –> 00:31:07,559
770
00:31:07,559 –> 00:31:09,240
. و حالا که
771
00:31:09,240 –> 00:31:11,700
سه کت
772
00:31:11,700 –> 00:31:14,460
پوشیدهاید، میتوانید ریسمانتان را چند قد داشته باشید، بنابراین هی مبارزهتان،
773
00:31:14,460 –> 00:31:16,590
در خط اول، در کت دوم مشکلی ندارد
774
00:31:16,590 –> 00:31:19,320
و سپس من دوباره این را با
775
00:31:19,320 –> 00:31:21,749
سه کت میبندم، حالا بیایید دویدن را امتحان کنیم.
776
00:31:21,749 –> 00:31:24,299
سلول پس بله کار می کند، به این ترتیب است که
777
00:31:24,299 –> 00:31:27,149
شما یک رشته را در چندین خط ذخیره می کنید، در حال حاضر
778
00:31:27,149 –> 00:31:29,730
وقتی نوبت به چاپ رشته ها می رسد،
779
00:31:29,730 –> 00:31:32,429
اغلب باید آن را در قالب خاصی چاپ کنید،
780
00:31:32,429 –> 00:31:35,370
همانطور که قبلاً در اینجا دیدیم،
781
00:31:35,370 –> 00:31:38,009
زمانی که دو متغیر داریم که هر کدام
782
00:31:38,009 –> 00:31:40,200
یک رشته جداگانه ذخیره می کنند و ما در آنها به هم پیوسته
783
00:31:40,200 –> 00:31:41,909
ایم، ما فقط از یک علامت بعلاوه استفاده می کنیم تا
784
00:31:41,909 –> 00:31:44,159
آنها را با رشته های دیگر
785
00:31:44,159 –> 00:31:45,600
در این بین الحاق
786
00:31:45,600 –> 00:31:48,330
کنیم، زیرا این فقط از دو رشته استفاده می کند
787
00:31:48,330 –> 00:31:51,389
و یک عبارت چاپی بسیار کوتاه به
788
00:31:51,389 –> 00:31:52,350
نظر می رسد خوب به نظر می رسد،
789
00:31:52,350 –> 00:31:54,539
اما اگر شما سه چهار
790
00:31:54,539 –> 00:31:56,429
متغیر داشته باشید که باید قرار داده شوند چه می شد.
791
00:31:56,429 –> 00:31:58,529
اگر از علامت مثبت
792
00:31:58,529 –> 00:32:00,629
بارها و بارها از علامت مثبت استفاده کنیم، به شکستن یک
793
00:32:00,629 –> 00:32:03,059
جمله ادامه دهیم و لفظهای رشته را باز کنیم و
794
00:32:03,059 –> 00:32:05,070
متغیرها را وارد
795
00:32:05,070 –> 00:32:07,499
کنیم، نیمه غم انگیز به نظر می رسد، بنابراین برای این ما تابع قالب را داریم که به
796
00:32:07,499 –> 00:32:09,450
شما نشان می دهم که چگونه
797
00:32:09,450 –> 00:32:12,090
قالب بندی را انجام دهید. تابع مورد استفاده قرار می گیرد ببینید من یک
798
00:32:12,090 –> 00:32:15,210
متغیر دارم نام سام را ذخیره می کند و
799
00:32:15,210 –> 00:32:17,639
مکان متغیر دیگری که یک رشته را ذخیره می کند
800
00:32:17,639 –> 00:32:21,450
فلوریدا اکنون من یک پد متغیر سوم دارم
801
00:32:21,450 –> 00:32:24,419
که باید از هر دو رشته
802
00:32:24,419 –> 00:32:27,749
دیگر تشکیل شده باشد. برخی از حروف الفبای رشته اضافی، بنابراین
803
00:32:27,749 –> 00:32:30,389
اساساً باید با بالا و به دنبال آن
804
00:32:30,389 –> 00:32:31,080
Sam باشد،
805
00:32:31,080 –> 00:32:34,080
بنابراین روشهای سنتی ما میگویند که
806
00:32:34,080 –> 00:32:36,240
این کار به این صورت انجام میشود سلام
807
00:32:36,240 –> 00:32:38,580
نقل قولهایی را که در متغیر نام قرار دادهشده را ببندید و سپس
808
00:32:38,580 –> 00:32:41,549
به اضافه نقلقولها دوباره دوباره کدها را باز کنید
809
00:32:41,549 –> 00:32:43,440
و بقیه جملهتان را پر کنید.
810
00:32:43,440 –> 00:32:45,929
یک علامت تعجب است بنابراین
811
00:32:45,929 –> 00:32:49,499
می خواهم بگویم سلام تعجب سام به فلوریدا خوش آمدید
812
00:32:49,499 –> 00:32:51,720
که در یک مکان متغیر ذخیره می شود،
813
00:32:51,720 –> 00:32:54,749
بنابراین
814
00:32:54,749 –> 00:32:57,539
اگر این را چاپ کنم به روش سنتی این کار را انجام می دهیم،
815
00:32:57,539 –> 00:32:59,700
فقط یک فاصله در اینجا داشته باشید دوباره آن را اجرا کنید
816
00:32:59,700 –> 00:33:02,039
، بله خوب کار می کند، اما همانطور که می بینید
817
00:33:02,039 –> 00:33:04,590
این یک جور نامرتب به نظر می رسد، ما
818
00:33:04,590 –> 00:33:06,929
دوباره و دوباره این نقل قول ها را می بندیم و باز می کنیم،
819
00:33:06,929 –> 00:33:09,330
بنابراین روش ساده تر و دقیق تر
820
00:33:09,330 –> 00:33:12,149
انجام این کار، از توابع قالبی
821
00:33:12,149 –> 00:33:15,570
که شما می گویید بد برابر با بالا استفاده می کنیم و به جای
822
00:33:15,570 –> 00:33:18,000
بستن نقل قول ها اکنون فقط این
823
00:33:18,000 –> 00:33:19,690
براکت ها را در اینجا قرار دهید و سپس
824
00:33:19,690 –> 00:33:21,370
تعجب را اکنون این براکت ها
825
00:33:21,370 –> 00:33:24,220
اساساً مکان هایی هستند تا جایی که
826
00:33:24,220 –> 00:33:26,529
مقدار ما برای متغیرها ظاهر شود و
827
00:33:26,529 –> 00:33:28,480
سپس بقیه رشته
828
00:33:28,480 –> 00:33:31,240
را دوباره به پرانتز خوش آمدید پر می کنیم. و
829
00:33:31,240 –> 00:33:33,039
این مکان نگهدار برای مکان متغیر ما خواهد بود،
830
00:33:33,039 –> 00:33:36,429
حالا وقتی این اسکلت یک رشته تمام شد
831
00:33:36,429 –> 00:33:40,629
، می گوییم فرمت نقطه و اکنون به عنوان pad
832
00:33:40,629 –> 00:33:42,909
متر به تابع قالب
833
00:33:42,909 –> 00:33:45,279
، دو متغیر را که باید
834
00:33:45,279 –> 00:33:47,320
جای این براکت ها را بگیرند، منتقل می
835
00:33:47,320 –> 00:33:48,909
کنیم. این کار را به همان ترتیب نام، محل کاما انجام میدهیم،
836
00:33:48,909 –> 00:33:52,389
بنابراین نام به اینجا میآید و
837
00:33:52,389 –> 00:33:55,210
مکان
838
00:33:55,210 –> 00:33:58,210
صفحه چاپ نقطهای را میگیرد و بله، پس تمام شد،
839
00:33:58,210 –> 00:34:00,820
رشته ما اکنون چاپ شده است،
840
00:34:00,820 –> 00:34:02,980
لازم نیست که آنها را به
841
00:34:02,980 –> 00:34:05,769
همین ترتیب داشته باشید. اگرچه منظور من این است
842
00:34:05,769 –> 00:34:07,509
که لازم نیست
843
00:34:07,509 –> 00:34:09,520
متغیرهای خود را برای
844
00:34:09,520 –> 00:34:11,199
این توابع فرمت
845
00:34:11,199 –> 00:34:13,329
به همان ترتیب قرار
846
00:34:13,329 –> 00:34:15,489
847
00:34:15,489 –> 00:34:17,560
848
00:34:17,560 –> 00:34:19,359
دهید. آرگومان دوم اکنون آرگومان اول
849
00:34:19,359 –> 00:34:21,310
در موقعیت 0 در نظر گرفته می شود
850
00:34:21,310 –> 00:34:23,230
و آرگومان دوم در
851
00:34:23,230 –> 00:34:24,819
موقعیت اول در نظر گرفته می شود، بنابراین در اینجا من فقط
852
00:34:24,819 –> 00:34:27,129
یکی را قرار می دهم تا جایی
853
00:34:27,129 –> 00:34:30,040
برای نام باشد و در
854
00:34:30,040 –> 00:34:32,349
اینجا مکان مکانی صفر خواهد داشت. der برای
855
00:34:32,349 –> 00:34:34,659
مکان موجود، اکنون این کد را یک بار دیگر اجرا کنید و
856
00:34:34,659 –> 00:34:37,449
همانطور که می توانید در اینجا همان خروجی را ببینید،
857
00:34:37,449 –> 00:34:39,609
بنابراین اکنون ما اصول اولیه رشته ها را پوشش داده ایم،
858
00:34:39,609 –> 00:34:42,099
اجازه دهید به نوع داده بعدی خود
859
00:34:42,099 –> 00:34:45,250
که دیکشنری ها هستند، برویم، بنابراین بیایید
860
00:34:45,250 –> 00:34:47,050
با درک
861
00:34:47,050 –> 00:34:49,690
دیکشنری های خوب شروع کنیم. دیکشنری ها به
862
00:34:49,690 –> 00:34:51,940
نوعی مانند لیست هایی هستند که
863
00:34:51,940 –> 00:34:53,949
چندین شی را در آن ذخیره کرده اید، اما در
864
00:34:53,949 –> 00:34:56,710
این مورد خاص ما یک جفت
865
00:34:56,710 –> 00:34:59,470
داریم یا می توانیم بگوییم که هر شی یک جفت
866
00:34:59,470 –> 00:35:02,200
کلید و یک مقدار است، بنابراین
867
00:35:02,200 –> 00:35:04,270
من می نویسم که دقیقا چگونه کار می کند. اولین
868
00:35:04,270 –> 00:35:06,339
دیکشنری اینجا و سپس ما می توانیم بهتر
869
00:35:06,339 –> 00:35:08,859
بفهمیم که دقیقا چیست، بنابراین اجازه
870
00:35:08,859 –> 00:35:11,680
دهید یک فرهنگ لغت ماه ایجاد کنم، بنابراین در اینجا
871
00:35:11,680 –> 00:35:13,540
در استیک ها 3-4 ماه
872
00:35:13,540 –> 00:35:17,050
، کلیدها را مانند نام هر ماه
873
00:35:17,050 –> 00:35:18,760
و مقدار هر یک از این کلیدها ذخیره می کنیم.
874
00:35:18,760 –> 00:35:20,470
تعداد روزهای آن
875
00:35:20,470 –> 00:35:22,630
ماه خاص خواهد بود، بنابراین ماه اول من ژانویه است و
876
00:35:22,630 –> 00:35:25,750
ژانویه 31 روز دارد، بنابراین ما
877
00:35:25,750 –> 00:35:28,119
آن را اینگونه وارد کردیم، اولین مقدار
878
00:35:28,119 –> 00:35:30,880
اینجا کلید است و این مقدار برای این
879
00:35:30,880 –> 00:35:32,980
کلید خاص است، اکنون این کلید می
880
00:35:32,980 –> 00:35:34,810
تواند که در teger می تواند یک رشته یا هر
881
00:35:34,810 –> 00:35:37,060
نوع داده دیگری باشد و از نظر مقدار
882
00:35:37,060 –> 00:35:39,700
همان مورد می تواند هر نوع داده ای باشد، بنابراین اکنون
883
00:35:39,700 –> 00:35:42,250
کامای ژانویه را دارم
884
00:35:42,250 –> 00:35:44,590
و سپس کلید دوم شما که فوریه است و
885
00:35:44,590 –> 00:35:47,890
سپس مقدار این کلید که 28 است از آنجایی که
886
00:35:47,890 –> 00:35:50,560
فوریه 28 روز بدون جهش در اینجا دارد،
887
00:35:50,560 –> 00:35:52,720
اما ما به این ترتیب آن را
888
00:35:52,720 –> 00:35:55,359
بعد از مارس آوریل و غیره در نظر می گیریم، بنابراین
889
00:35:55,359 –> 00:35:57,220
من فقط مقادیر را در اینجا قرار
890
00:35:57,220 –> 00:35:59,320
می دهم تا ببینید شما بچه ها نام ماه
891
00:35:59,320 –> 00:36:01,960
را به عنوان نام داریم. تعداد
892
00:36:01,960 –> 00:36:04,119
روزهای ماه را بهعنوان مقدار هر
893
00:36:04,119 –> 00:36:07,090
کلید تا دسامبر کلید میزند، به طوری که
894
00:36:07,090 –> 00:36:09,640
فرهنگ لغت چیست و در یک فرهنگ لغت
895
00:36:09,640 –> 00:36:12,310
این چیزها مرتب میشوند، زیرا ترتیب بعدی
896
00:36:12,310 –> 00:36:14,020
تغییر نکرده است.
897
00:36:14,020 –> 00:36:16,180
دقیقاً مانند
898
00:36:16,180 –> 00:36:18,190
لیستها و تاپلها وارد کنید، اکنون برای درک بهتر لغتنامهها، انجام این کار چه نیازی میتواند داشته باشد،
899
00:36:18,190 –> 00:36:20,020
900
00:36:20,020 –> 00:36:21,850
اجازه دهید
901
00:36:21,850 –> 00:36:23,830
برنامهای بنویسیم که در آن از این
902
00:36:23,830 –> 00:36:26,080
فرهنگ لغت که به تازگی ایجاد کردهایم استفاده میکنیم تا
903
00:36:26,080 –> 00:36:27,760
از کاربر ورودی بگیریم که
904
00:36:27,760 –> 00:36:29,859
اساساً تعداد روزهایی است که دارد. از
905
00:36:29,859 –> 00:36:32,109
اولین جم گذشت بری بنابراین فرض کنید کاربر
906
00:36:32,109 –> 00:36:34,510
عدد 45 را وارد کند که ما باید خروجی بگیریم این
907
00:36:34,510 –> 00:36:37,600
است که چهل و پنجمین روز سال است، بنابراین
908
00:36:37,600 –> 00:36:39,970
چهل و پنجمین روز سال اساساً
909
00:36:39,970 –> 00:36:42,490
14 فوریه است، بنابراین ما باید
910
00:36:42,490 –> 00:36:44,590
به این ترتیب برویم، اجازه دهید ابتدا کدنویسی را شروع
911
00:36:44,590 –> 00:36:46,359
کنیم. ورودی کاربر و
912
00:36:46,359 –> 00:36:48,760
من تابع int را ابتدا خودش قرار می دهم
913
00:36:48,760 –> 00:36:50,710
زیرا ورودی باید یک
914
00:36:50,710 –> 00:36:52,810
عدد صحیح باشد اما ما آن را به صورت رشته ای دریافت می کنیم که
915
00:36:52,810 –> 00:36:55,690
وارد روز زمین می شود اکنون
916
00:36:55,690 –> 00:36:58,359
یک حلقه for برای تکرار از طریق این
917
00:36:58,359 –> 00:37:00,190
فرهنگ لغت خواهیم داشت. پس بچه ها من قبلا به شما نشان دادم که
918
00:37:00,190 –> 00:37:02,380
چگونه می توانید از یک حلقه for برای تکرار
919
00:37:02,380 –> 00:37:05,260
در لیست استفاده کنید، این مشابه با هر
920
00:37:05,260 –> 00:37:07,330
دنباله ای در پایتون یک حلقه for است، اما
921
00:37:07,330 –> 00:37:09,460
در یک لیست یا یک رشته
922
00:37:09,460 –> 00:37:11,830
و حتی دیکشنری ها را تایپ می کند، بنابراین برای pi در
923
00:37:11,830 –> 00:37:14,530
ماه ها این کار را انجام دهید این است که
924
00:37:14,530 –> 00:37:16,510
یک متغیر see count خواهیم داشت و به این
925
00:37:16,510 –> 00:37:18,910
تعداد متغیر
926
00:37:18,910 –> 00:37:21,100
تعداد روزهایی را در ماه اضافه می کنیم که سریع است،
927
00:37:21,100 –> 00:37:24,100
بنابراین اگر بگویم من در واقع به این
928
00:37:24,100 –> 00:37:28,570
جفت یا de اشاره می کنم و اگر بگویم ماه های من است.
929
00:37:28,570 –> 00:37:30,490
این به من مقدار آن
930
00:37:30,490 –> 00:37:33,580
کلید خاص را می دهد، بنابراین به اضافه ماه حساب کنید s از I،
931
00:37:33,580 –> 00:37:36,040
بنابراین تعداد
932
00:37:36,040 –> 00:37:38,800
روزهای ماه را برای شمارش اضافه می کنم تا زمانی که تعداد در
933
00:37:38,800 –> 00:37:41,740
واقع کمتر از ورودی داده شده
934
00:37:41,740 –> 00:37:44,230
توسط کاربر باشد، اگر تعداد به اضافه ماه I
935
00:37:44,230 –> 00:37:45,609
بزرگتر از n باشد
936
00:37:45,609 –> 00:37:48,069
که توسط کاربر در آن موردی که ما
937
00:37:48,069 –> 00:37:50,980
انجام می دهیم. آیا ما از این حلقه برای خارج می شویم و
938
00:37:50,980 –> 00:37:53,529
اگر اینطور نیست،
939
00:37:53,529 –> 00:37:55,749
به افزودن مونسای به حساب ادامه می دهیم، بنابراین
940
00:37:55,749 –> 00:37:57,910
خارج از این حلقه for در اینجا باید
941
00:37:57,910 –> 00:38:00,549
یک متغیر count را به صفر مقداردهی اولیه کنیم، بنابراین
942
00:38:00,549 –> 00:38:02,470
اجازه دهید قبل از حرکت دوباره این حلقه for را توضیح دهم.
943
00:38:02,470 –> 00:38:04,239
پیش از این با این برنامه
944
00:38:04,239 –> 00:38:06,789
اساساً کاربر یک روز
945
00:38:06,789 –> 00:38:08,200
از سال را وارد می کند که تعداد روزهایی است
946
00:38:08,200 –> 00:38:10,210
که از اولین آهنگ گذشته است اکنون
947
00:38:10,210 –> 00:38:12,130
بر اساس آن عدد چیزی که باید
948
00:38:12,130 –> 00:38:14,829
کاربر را برگردانیم روز خاصی
949
00:38:14,829 –> 00:38:17,619
از ماه است که این عدد با آن مطابقت دارد.
950
00:38:17,619 –> 00:38:21,069
برای این کار، ما فضای ذخیرهسازی ورودی را
951
00:38:21,069 –> 00:38:23,890
میگیریم و سپس ماههای فرهنگ لغت خود را تکرار میکنیم،
952
00:38:23,890 –> 00:38:26,559
هر بار که
953
00:38:26,559 –> 00:38:29,079
روی این فرهنگ لغت تکرار میکنیم که برای هر
954
00:38:29,079 –> 00:38:32,349
تکرار است، ابتدا بررسی میکنیم که آیا تعداد
955
00:38:32,349 –> 00:38:35,650
تا کنون به اضافه تعداد روزها
956
00:38:35,650 –> 00:38:37,329
در ماه خاص وجود دارد یا خیر. که
957
00:38:37,329 –> 00:38:40,029
در حال حاضر روی آن تکرار می کنیم بزرگتر از n است،
958
00:38:40,029 –> 00:38:42,430
بنابراین اگر این عدد بزرگتر از n باشد
959
00:38:42,430 –> 00:38:45,549
به این معنی است که از روزی
960
00:38:45,549 –> 00:38:47,619
که قرار بود خروجی داشته باشیم پیشی گرفته ایم و در
961
00:38:47,619 –> 00:38:49,839
آن صورت باید شکست بخوریم بنابراین اگر
962
00:38:49,839 –> 00:38:52,599
تعداد به اضافه ماه های I بیشتر باشد از n به
963
00:38:52,599 –> 00:38:54,999
این معنی است که اگر به اضافه کردن
964
00:38:54,999 –> 00:38:57,730
ماه های I برای شمارش ادامه دهیم،
965
00:38:57,730 –> 00:38:59,710
از روزی که باید خروجی بگیریم بیشتر
966
00:38:59,710 –> 00:39:01,809
می شود، بنابراین از حلقه for خارج می شویم و
967
00:39:01,809 –> 00:39:03,960
خارج از حلقه for،
968
00:39:03,960 –> 00:39:07,420
تا زمانی که این درست نباشد، اکنون به پردازش آن ادامه می
969
00:39:07,420 –> 00:39:10,299
دهیم. میتواند به اضافه کردن
970
00:39:10,299 –> 00:39:12,039
تعداد روزهایی که در آن ماه خاص
971
00:39:12,039 –> 00:39:14,859
برای شمارش است ادامه دهد، بهعنوان مثال، کاربر 45 را وارد کند.
972
00:39:14,859 –> 00:39:18,309
973
00:39:18,309 –> 00:39:22,720
974
00:39:22,720 –> 00:39:25,150
975
00:39:25,150 –> 00:39:28,119
تعداد به اضافه 31 را داشته باشید که 0 به علاوه 31 باشد
976
00:39:28,119 –> 00:39:31,539
و ما بررسی می کنیم که آیا 31 بزرگتر از n است
977
00:39:31,539 –> 00:39:33,940
که 45 است، بنابراین البته 31
978
00:39:33,940 –> 00:39:36,249
بزرگتر از 45 نیست، بنابراین به
979
00:39:36,249 –> 00:39:38,259
عبارت اینجا می رسیم و بنابراین تعداد
980
00:39:38,259 –> 00:39:41,410
به 31 افزایش می یابد و اکنون حلقه for است.
981
00:39:41,410 –> 00:39:43,239
این بار به تکرار دوم می رود
982
00:39:43,239 –> 00:39:46,569
nts تا فوریه آماده است، بنابراین اگر 31 بعلاوه
983
00:39:46,569 –> 00:39:50,289
28 را انجام دهید که 59 خواهد شد، 59 بدیهی است که
984
00:39:50,289 –> 00:39:52,749
بزرگتر از 45 است، بنابراین ما از
985
00:39:52,749 –> 00:39:55,329
این حلقه برای خارج می شویم و چه چیزی بعدی است زیرا
986
00:39:55,329 –> 00:39:57,819
اگرچه از حلقه for خارج
987
00:39:57,819 –> 00:39:58,530
شدیم، اما
988
00:39:58,530 –> 00:40:01,830
هنوز به 45 نرسیده ایم. بنابراین در اینجا ما
989
00:40:01,830 –> 00:40:05,100
روزی را که آن را مشاهده خواهیم کرد چاپ خواهیم کرد و من
990
00:40:05,100 –> 00:40:07,440
از تابع قالب در اینجا استفاده خواهم کرد، بنابراین من
991
00:40:07,440 –> 00:40:09,840
یک مکان نگهدار دارم که مقدار آن را نشان می
992
00:40:09,840 –> 00:40:12,300
دهد که در کدام روز از سال است،
993
00:40:12,300 –> 00:40:16,170
آن تاریخ خاموش است و به دنبال آن اکنون
994
00:40:16,170 –> 00:40:20,070
995
00:40:20,070 –> 00:40:22,260
کاملاً واضح است که این مکانگیر
996
00:40:22,260 –> 00:40:24,330
در ماه که من خواهد بود گرفته میشود،
997
00:40:24,330 –> 00:40:27,360
اما در مورد این مکانگیر که
998
00:40:27,360 –> 00:40:29,130
باید تاریخ را به خوبی نگه دارد تا بفهمیم که
999
00:40:29,130 –> 00:40:32,730
ما فقط باید n منهای شمارش را انجام دهیم، پس
1000
00:40:32,730 –> 00:40:34,890
n است. تعداد کل روزهایی
1001
00:40:34,890 –> 00:40:36,720
که باید طی کنیم و به عنوان
1002
00:40:36,720 –> 00:40:38,160
تعدادی روزهایی که در واقع گذراندهایم
1003
00:40:38,160 –> 00:40:39,750
و از حلقه
1004
00:40:39,750 –> 00:40:41,760
for خارج شدهایم حساب میکنیم، بنابراین تفاوت بین این
1005
00:40:41,760 –> 00:40:44,100
دو مقدار تاریخ آن ماه خاص را به شما نشان میدهد و
1006
00:40:44,100 –> 00:40:45,510
اکنون
1007
00:40:45,510 –> 00:40:47,190
مشکل دیگری وجود دارد. که در اینجا با آن روبرو خواهیم شد
1008
00:40:47,190 –> 00:40:51,300
استفاده می کند متغیر I از آنجایی که من
1009
00:40:51,300 –> 00:40:53,520
ایجاد شدهام فقط حلقه for را که محدوده آن را مشخص میکند
1010
00:40:53,520 –> 00:40:56,910
با حلقه D برای پایان مییابد، بنابراین برای زنده نگه داشتن متغیر I،
1011
00:40:56,910 –> 00:41:00,150
اجازه دهید به آن یک محور سراسری بدهیم،
1012
00:41:00,150 –> 00:41:03,300
بنابراین من خارج از حلقه for اعلام میکنم
1013
00:41:03,300 –> 00:41:05,730
و اکنون میتوانید از I در اینجا استفاده کنید.
1014
00:41:05,730 –> 00:41:07,950
اجازه دهید این برنامه را اجرا کنیم روز سال را وارد کنید
1015
00:41:07,950 –> 00:41:08,340
1016
00:41:08,340 –> 00:41:11,550
ماه ها تعریف نشده است ما
1017
00:41:11,550 –> 00:41:13,380
این تابع را در اینجا اجرا نکردیم بنابراین با
1018
00:41:13,380 –> 00:41:15,240
دیکشنری ها یا هر چیزی در پایتون
1019
00:41:15,240 –> 00:41:17,880
در واقع سینتکس بسیار مهم است
1020
00:41:17,880 –> 00:41:20,490
چند اشتباه نحوی در اینجا به سرعت
1021
00:41:20,490 –> 00:41:22,770
تصحیح کنید اجازه دهید یک بار دیگر کد خود را اجرا کنیم
1022
00:41:22,770 –> 00:41:25,020
بنابراین فرهنگ لغت ماه ما
1023
00:41:25,020 –> 00:41:27,270
اکنون ایجاد شده است، ما می توانیم تا bra که
1024
00:41:27,270 –> 00:41:29,820
از دیکشنری ماه ها استفاده می کند و
1025
00:41:29,820 –> 00:41:31,740
خوب کار می کند، می گوید که چهلم
1026
00:41:31,740 –> 00:41:33,630
فوریه است که درست است، بنابراین امیدوارم
1027
00:41:33,630 –> 00:41:35,910
لغت نامه ها و نحوه استفاده از آن را درک کرده
1028
00:41:35,910 –> 00:41:38,190
باشید، بنابراین قبل از اینکه به جلو برویم
1029
00:41:38,190 –> 00:41:40,140
به چند تابعی که با اعداد استفاده میشوند نگاه کنید،
1030
00:41:40,140 –> 00:41:43,700
اکنون بسیاری از این توابع
1031
00:41:43,700 –> 00:41:47,220
در کتابخانه ریاضی ارائه شدهاند، بنابراین
1032
00:41:47,220 –> 00:41:49,140
این اولین کتابخانهای است که
1033
00:41:49,140 –> 00:41:51,540
امروز در پایتون کاوش خواهیم کرد و در
1034
00:41:51,540 –> 00:41:52,650
واقع یک تنگه زیباست.
1035
00:41:52,650 –> 00:41:55,200
کتابخانه ghtforward و ما فقط به برخی
1036
00:41:55,200 –> 00:41:57,660
از توابعی که بیشتر در اینجا استفاده می شود نگاه می
1037
00:41:57,660 –> 00:42:00,330
کنیم زیرا تعداد زیادی
1038
00:42:00,330 –> 00:42:02,250
توابع دارد و اکنون برای ما امکان ندارد
1039
00:42:02,250 –> 00:42:04,320
همه چیز را مرور
1040
00:42:04,320 –> 00:42:07,590
کنیم و همچنین به چند توابع نیز نگاه خواهیم کرد
1041
00:42:07,590 –> 00:42:09,720
که به طور خاص در کتابخانه ریاضی وجود
1042
00:42:09,720 –> 00:42:12,600
ندارد، اما سپس آنها
1043
00:42:12,600 –> 00:42:14,790
توابع ساختی هستند که با اعداد استفاده می شوند، بنابراین بیایید
1044
00:42:14,790 –> 00:42:17,040
اکنون شروع کنیم اولین متغیر من
1045
00:42:17,040 –> 00:42:20,490
و عدد صحیح 5 را ذخیره می کند و من می خواهم
1046
00:42:20,490 –> 00:42:24,600
مربعی از این عدد را چاپ کنم، بنابراین در داخل
1047
00:42:24,600 –> 00:42:27,690
کدها رشته e را در توان داشته باشم. 2 و
1048
00:42:27,690 –> 00:42:30,780
در اینجا قبلاً دیدیم که
1049
00:42:30,780 –> 00:42:33,840
میتوانیم از یک نماد دوگانه برای نشان دادن
1050
00:42:33,840 –> 00:42:36,600
قدرت استفاده کنیم، اما تابعی داریم که
1051
00:42:36,600 –> 00:42:39,780
این کار را بسیار دقیقتر انجام میدهد که مرتبسازی P o W
1052
00:42:39,780 –> 00:42:42,390
برای قدرت است اکنون به این تابع شما
1053
00:42:42,390 –> 00:42:44,610
فقط متغیر خود را که ذخیره میکند ارسال کنید.
1054
00:42:44,610 –> 00:42:46,710
عدد صحیح و توانی که میخواهید
1055
00:42:46,710 –> 00:42:48,600
به آن ردیابی کنید، بنابراین میتوانید این کار
1056
00:42:48,600 –> 00:42:51,600
را با پاور انجام دهید 2 3 5 10 هر کاری.
1057
00:42:51,600 –> 00:42:53,670
1058
00:42:53,670 –> 00:42:56,850
1059
00:42:56,850 –> 00:42:59,310
که توسط ما برگردانده می شود تابع POW
1060
00:42:59,310 –> 00:43:02,970
اکنون بیایید کتابخانه ریاضی خود را قرار دهیم، بنابراین به این صورت
1061
00:43:02,970 –> 00:43:05,460
است که کتابخانه ها را در پایتون
1062
00:43:05,460 –> 00:43:07,620
وارد می کنید، فقط از کلمه کلیدی import و به دنبال
1063
00:43:07,620 –> 00:43:09,600
آن نام کتابخانه استفاده کنید، اکنون اولین
1064
00:43:09,600 –> 00:43:11,700
تابع من از کتابخانه ریاضی
1065
00:43:11,700 –> 00:43:13,920
پیدا کردن ریشه دوم یک عدد است، بنابراین
1066
00:43:13,920 –> 00:43:18,000
مربع داشته باشید. ریشه در اینجا می گوییم math dot s qrt
1067
00:43:18,000 –> 00:43:20,040
متغیری را که
1068
00:43:20,040 –> 00:43:21,900
عدد صحیح را به این ذخیره می کند ارسال کرد و به آنجا می روید
1069
00:43:21,900 –> 00:43:25,770
که ریشه 5 است، همچنین تابع مهر و موم
1070
00:43:25,770 –> 00:43:28,350
را دارید که اساسا
1071
00:43:28,350 –> 00:43:30,750
کوچکترین عدد صحیح را که بزرگتر یا
1072
00:43:30,750 –> 00:43:33,480
مساوی با عددی است که به این ارسال می
1073
00:43:33,480 –> 00:43:35,400
کنید برمی گرداند. تابعی که عبارت است از کپی/پیست کردن
1074
00:43:35,400 –> 00:43:36,660
عبارت در اینجا
1075
00:43:36,660 –> 00:43:40,230
مهر و موم کردن و توابعی به نام C همانطور که در
1076
00:43:40,230 –> 00:43:44,010
c e i l این کار را انجام دادم زیرا a یک عدد صحیح
1077
00:43:44,010 –> 00:43:46,800
مهر و موم پوسیدگی ریاضی بود واقعاً
1078
00:43:46,800 –> 00:43:49,050
با این متغیر خاص معنا نخواهد داشت، بنابراین من
1079
00:43:49,050 –> 00:43:51,480
فقط مقداری شش نقطه هفت قرار می دهم.
1080
00:43:51,480 –> 00:43:54,180
هشت حالا بیایید این کد را اجرا کنیم و
1081
00:43:54,180 –> 00:43:56,700
هفت را برمی گرداند که نفرین هفت
1082
00:43:56,700 –> 00:43:59,910
نزدیکترین یا کوچکترین عدد صحیح است که
1083
00:43:59,910 –> 00:44:02,580
بزرگتر یا مساوی شش نقطه هفت
1084
00:44:02,580 –> 00:44:05,040
هشت است.
1085
00:44:05,040 –> 00:44:07,410
تابع جریان که دوباره با
1086
00:44:07,410 –> 00:44:09,900
این کتابخانه ریاضی یا ماژول ریاضی همراه است و
1087
00:44:09,900 –> 00:44:11,970
به شما شش می دهد، بنابراین
1088
00:44:11,970 –> 00:44:14,250
تابع جریان ماده کوچکترین معلمی را برمی گرداند
1089
00:44:14,250 –> 00:44:17,700
که کمتر یا مساوی با فلوت
1090
00:44:17,700 –> 00:44:20,130
یا عددی است که به این
1091
00:44:20,130 –> 00:44:22,110
تابع منتقل شده است، مانند شما
1092
00:44:22,110 –> 00:44:25,440
عملگر مدول ماژول ریاضی نیز
1093
00:44:25,440 –> 00:44:26,520
تابعی
1094
00:44:26,520 –> 00:44:28,860
دارد که دقیقاً همان کار را انجام می دهد و به
1095
00:44:28,860 –> 00:44:32,010
آن حالت F می گویند که دو
1096
00:44:32,010 –> 00:44:34,290
عدد تقسیم کننده را ارسال می کنید و سود
1097
00:44:34,290 –> 00:44:37,710
تقسیمی شش-پنج است که باید
1098
00:44:37,710 –> 00:44:40,290
باقیمانده تقسیم را برگرداند بنابراین اساساً
1099
00:44:40,290 –> 00:44:43,080
شش بر 5 تقسیم می شود. و باقیمانده
1100
00:44:43,080 –> 00:44:46,680
این همان چیزی است که F mod برمی گرداند که 1 است پس
1101
00:44:46,680 –> 00:44:49,740
6 در 5 1 را برمی گرداند، بنابراین شما می توانید
1102
00:44:49,740 –> 00:44:52,350
توابع بیشتری را در ماژول ریاضی کاوش کنید،
1103
00:44:52,350 –> 00:44:54,810
اینها فقط توابع معمولی نیستند و
1104
00:44:54,810 –> 00:44:56,820
ما به سرعت نگاهی به آنها انداختیم و اکنون
1105
00:44:56,820 –> 00:44:58,050
به مبحث بعدی،
1106
00:44:58,050 –> 00:45:00,600
بنابراین در حین یادگیری لیست، به این موضوع پرداختیم
1107
00:45:00,600 –> 00:45:02,640
که حلقههای for چیست و چگونه کار میکنند، چگونه
1108
00:45:02,640 –> 00:45:04,860
میتوانید از آنها برای تکرار روی
1109
00:45:04,860 –> 00:45:06,660
دنباله استفاده کنید، اکنون شکل دیگری از
1110
00:45:06,660 –> 00:45:08,700
حلقهها وجود دارد که حلقه while در حال حاضر است در حالی که
1111
00:45:08,700 –> 00:45:11,280
حلقه for عمدتاً از تکرار بر روی یک
1112
00:45:11,280 –> 00:45:14,280
دنباله استفاده می شود حلقه while برای انجام یک
1113
00:45:14,280 –> 00:45:16,500
بلوک از عملیات به طور مکرر به
1114
00:45:16,500 –> 00:45:19,530
تعداد نامعلوم استفاده می شود، بنابراین در اینجا ما
1115
00:45:19,530 –> 00:45:21,690
حلقه while را یاد می گیریم و من نحو را به شما نشان می دهم
1116
00:45:21,690 –> 00:45:23,880
و ما حلقه while را از طریق یک
1117
00:45:23,880 –> 00:45:26,220
برنامه یاد می گیریم تا کاربرد آن را بهتر درک کنید.
1118
00:45:26,220 –> 00:45:28,800
ما برنامه ای می نویسیم تا
1119
00:45:28,800 –> 00:45:31,080
بفهمیم آیا عددی که کاربر وارد کرده
1120
00:45:31,080 –> 00:45:33,570
یک عدد آمسترانگ است یا نه اول از
1121
00:45:33,570 –> 00:45:35,370
همه برای همه کسانی که نمی دانند
1122
00:45:35,370 –> 00:45:37,860
عدد آمسترانگ چیست و عدد قوی
1123
00:45:37,860 –> 00:45:41,280
هر عددی است که با مجموع آن برابر باشد.
1124
00:45:41,280 –> 00:45:44,460
از ارقام آن به توان
1125
00:45:44,460 –> 00:45:47,070
تعداد ارقام در عدد افزایش یافته است، بنابراین
1126
00:45:47,070 –> 00:45:49,050
اگر عدد 10 را بگویید مثالی به شما نشان می
1127
00:45:49,050 –> 00:45:51,750
دهم تا بفهمید که آیا 10 یک عدد am قوی است یا خیر،
1128
00:45:51,750 –> 00:45:54,540
باید اساساً 1 را انجام دهید
1129
00:45:54,540 –> 00:45:56,700
که اولین رقم آن است. عدد 10
1130
00:45:56,700 –> 00:45:59,700
به تعداد ارقام در 10 افزایش یافته است به طوری که
1131
00:45:59,700 –> 00:46:02,640
2 به اضافه رقم دوم در عدد 10
1132
00:46:02,640 –> 00:46:05,430
به تعداد ارقام در 10 افزایش یافته است
1133
00:46:05,430 –> 00:46:08,880
که 2 است بنابراین اکنون این برابر است با 1
1134
00:46:08,880 –> 00:46:11,820
که مساوی 10 نیست بنابراین 10
1135
00:46:11,820 –> 00:46:14,040
یک آرمسترانگ نیست. حالا اگر عدد 153 را بگیرم
1136
00:46:14,040 –> 00:46:17,220
تا i را پیدا کنم اگر این برابر
1137
00:46:17,220 –> 00:46:19,890
با یک عدد آرمسترانگ است، شما می گویید 1 به
1138
00:46:19,890 –> 00:46:24,840
توان 3 به اضافه 5 به توان 3 به علاوه
1139
00:46:24,840 –> 00:46:28,260
3 به توان 3 و اکنون این ارقام
1140
00:46:28,260 –> 00:46:31,140
در واقع به 153 می رسند که
1141
00:46:31,140 –> 00:46:34,500
153 را به عنوان یک عدد آرمسترانگ طبقه بندی می کند، بنابراین
1142
00:46:34,500 –> 00:46:36,210
اکنون که میدانید که عدد آرمسترانگ
1143
00:46:36,210 –> 00:46:38,370
چیست، میتوانیم شروع به تایپ
1144
00:46:38,370 –> 00:46:40,110
کد آن کنیم، اولین کاری که باید
1145
00:46:40,110 –> 00:46:40,420
1146
00:46:40,420 –> 00:46:42,190
انجام دهیم این است که ورودی را از کاربر میگیریم
1147
00:46:42,190 –> 00:46:46,060
و آن را در متغیر N ذخیره میکنیم و این
1148
00:46:46,060 –> 00:46:48,570
ورودی باید اکنون به عدد صحیح تبدیل شود.
1149
00:46:48,570 –> 00:46:52,330
ما باید هر رقم را به
1150
00:46:52,330 –> 00:46:55,210
توانی برابر با طول عدد
1151
00:46:55,210 –> 00:46:56,890
برسانیم، بنابراین باید
1152
00:46:56,890 –> 00:46:59,080
طول عدد را پیدا کنیم، بیایید این کار را انجام دهیم،
1153
00:46:59,080 –> 00:47:00,520
بنابراین من طول عدد را
1154
00:47:00,520 –> 00:47:02,620
در L ذخیره می کنم، البته راهی برای
1155
00:47:02,620 –> 00:47:04,330
پیدا کردن وجود دارد. طول یک عدد صحیح
1156
00:47:04,330 –> 00:47:07,810
از طریق یک حلقه، اما بسیار ساده تر است اگر
1157
00:47:07,810 –> 00:47:10,780
این عدد را دوباره به یک رشته تبدیل کنیم
1158
00:47:10,780 –> 00:47:13,090
و سپس از تابع Len در
1159
00:47:13,090 –> 00:47:15,490
رشته برای یافتن طول آن استفاده کنیم، بنابراین از تابع Len
1160
00:47:15,490 –> 00:47:19,240
در شکل رشته n استفاده کنیم، بنابراین
1161
00:47:19,240 –> 00:47:20,770
اساساً همان چیزی است که ما. دوباره اینجا را انجام می دهم،
1162
00:47:20,770 –> 00:47:23,260
یک بار دیگر توضیح می دهم که n عدد صحیحی است که ما
1163
00:47:23,260 –> 00:47:25,480
هستیم تبدیل آن به یک رشته و سپس
1164
00:47:25,480 –> 00:47:27,310
ما از تابع Len روی آن استفاده می کنیم
1165
00:47:27,310 –> 00:47:29,050
زیرا نمی توانید مستقیماً از تابع Len
1166
00:47:29,050 –> 00:47:32,200
روی یک عدد استفاده کنید، بنابراین اکنون L
1167
00:47:32,200 –> 00:47:35,680
تعداد ارقام را در عدد صحیح n ذخیره می کند،
1168
00:47:35,680 –> 00:47:37,960
بنابراین قبل از اینکه جلو برویم، بیایید
1169
00:47:37,960 –> 00:47:40,090
منطق خود را بفهمیم. اساساً ما باید
1170
00:47:40,090 –> 00:47:43,090
هر رقم را از یک عدد در استخراج کنیم و
1171
00:47:43,090 –> 00:47:45,280
این کار را می توان به راحتی از طریق عملگر mod انجام داد،
1172
00:47:45,280 –> 00:47:48,400
بنابراین اگر من n mod 10 را انجام دهم آخرین
1173
00:47:48,400 –> 00:47:51,190
رقم n اکنون استخراج می شود اگر بخواهم
1174
00:47:51,190 –> 00:47:53,680
دومین رقم آخر n را استخراج کنم فقط می توانم
1175
00:47:53,680 –> 00:47:57,010
n را بر 10 تقسیم کنید، پس فرض کنید n یک
1176
00:47:57,010 –> 00:47:59,170
عدد سه رقمی بود، وقتی آن را بر
1177
00:47:59,170 –> 00:48:01,720
10 تقسیم کردید، تبدیل به عدد دو رقمی می شود، بنابراین
1178
00:48:01,720 –> 00:48:03,490
1179
00:48:03,490 –> 00:48:05,710
اگر عملگر مدول را روی این کار انجام دهید، اکنون دو رقم اول عدد خود را دوباره در n خواهید
1180
00:48:05,710 –> 00:48:08,200
داشت. شما
1181
00:48:08,200 –> 00:48:11,140
mod tin را انجام میدهید، میتوانید رقم دوم آن را استخراج
1182
00:48:11,140 –> 00:48:11,710
کنید،
1183
00:48:11,710 –> 00:48:14,500
بنابراین با استفاده از این منطق میتوانیم هر
1184
00:48:14,500 –> 00:48:17,830
رقم N و اسید را استخراج کنیم وقتی این کار را انجام
1185
00:48:17,830 –> 00:48:20,650
میدهیم، همزمان رقم Zee
1186
00:48:20,650 –> 00:48:23,620
به توان L که طول یک
1187
00:48:23,620 –> 00:48:26,650
عدد است، میکنیم. همچنان این
1188
00:48:26,650 –> 00:48:28,900
عددی را که دریافت کرده ایم به عدد اضافه می کنیم
1189
00:48:28,900 –> 00:48:31,780
متغیر دیگر می گویند sum و در پایان یک
1190
00:48:31,780 –> 00:48:33,910
حلقه while است که یک بار همه این
1191
00:48:33,910 –> 00:48:35,800
ارقام استخراج شده و به
1192
00:48:35,800 –> 00:48:38,080
توان L افزایش یافته و به برخی اضافه شده است،
1193
00:48:38,080 –> 00:48:41,110
اگر مجموع برابر با n باشد و اگر
1194
00:48:41,110 –> 00:48:42,880
این چنین است، البته ما مقایسه خواهیم کرد. عدد یک
1195
00:48:42,880 –> 00:48:45,310
عدد آمسترانگ است، بنابراین همانطور که قبلاً اشاره کردم، همین الان شروع می
1196
00:48:45,310 –> 00:48:47,110
کنیم، زیرا
1197
00:48:47,110 –> 00:48:49,990
می خواهیم n را اصلاح کنیم، بهتر
1198
00:48:49,990 –> 00:48:52,030
است قبل از اینکه به Lu خود ادامه دهیم، آن را در متغیر دیگری ذخیره
1199
00:48:52,030 –> 00:48:53,290
کنیم،
1200
00:48:53,290 –> 00:48:55,360
بنابراین من این متغیر num دیگر را در اینجا ایجاد می کنم
1201
00:48:55,360 –> 00:48:57,490
که مقدار را نگه می دارد. از n
1202
00:48:57,490 –> 00:48:59,740
اکنون حلقه while من است و به این صورت آن را می
1203
00:48:59,740 –> 00:49:01,690
نویسید، بنابراین کلمه کلیدی while به
1204
00:49:01,690 –> 00:49:04,840
دنبال آن شرطی که باید برآورده شود را
1205
00:49:04,840 –> 00:49:07,210
داشته باشید، می خواهم این حلقه while را اجرا کنم
1206
00:49:07,210 –> 00:49:10,570
تا زمانی که num واقعا وجود داشته باشد، منظورم این است
1207
00:49:10,570 –> 00:49:13,390
که وقتی آخرین آخرین را استخراج کردید. رقم
1208
00:49:13,390 –> 00:49:16,360
num num خالی است، سپس می توانید
1209
00:49:16,360 –> 00:49:18,310
از حلقه while خارج شوید تا آن زمان ما
1210
00:49:18,310 –> 00:49:21,070
به تکرار دستورالعمل ها
1211
00:49:21,070 –> 00:49:22,810
در این بلوک ادامه می دهیم، اکنون اولین کاری
1212
00:49:22,810 –> 00:49:25,450
که انجام می دهید این است که آخرین رقم را از num استخراج می کنید،
1213
00:49:25,450 –> 00:49:27,550
بنابراین من آن را در
1214
00:49:27,550 –> 00:49:30,220
متغیر ذخیره می کنم. R M همانطور که در rema بنابراین شما می گویید
1215
00:49:30,220 –> 00:49:32,830
num mod 10 و ما آخرین رقم
1216
00:49:32,830 –> 00:49:36,610
num را به دست می آوریم، num را به دو رقم کاهش
1217
00:49:36,610 –> 00:49:39,550
می دهیم تا دفعه بعد که num more 10 را انجام می دهیم،
1218
00:49:39,550 –> 00:49:42,160
بتوانیم دومین رقم آخر اکنون را استخراج کنیم،
1219
00:49:42,160 –> 00:49:46,150
بنابراین num برابر با num 10 است. حالا
1220
00:49:46,150 –> 00:49:49,420
بچه ها اینجا ترجیحاً از اسلش دوبل استفاده می کنیم
1221
00:49:49,420 –> 00:49:51,850
چون اسلش تکی
1222
00:49:51,850 –> 00:49:54,220
یک مقدار شناور را برمی گرداند اسلش دوبل همیشه
1223
00:49:54,220 –> 00:49:56,500
یک مقدار کامل یک عدد صحیح را برمی گرداند
1224
00:49:56,500 –> 00:49:58,930
که دقیقاً همان چیزی است که ما می خواهیم و حالا
1225
00:49:58,930 –> 00:50:01,630
یک مجموع متغیر خواهیم داشت. اجازه دهید به سرعت
1226
00:50:01,630 –> 00:50:04,540
این را خارج از یک حلقه اعلام کنم.
1227
00:50:04,540 –> 00:50:08,130
مقداری برابر با مقداری به اضافه
1228
00:50:08,130 –> 00:50:11,920
باقیمانده برابر توان n خواهد بود، بنابراین همانطور
1229
00:50:11,920 –> 00:50:13,720
که قبلاً دیدید، ما می توانیم از تابع power
1230
00:50:13,720 –> 00:50:16,240
برای این کار استفاده کنیم، اکنون این سه
1231
00:50:16,240 –> 00:50:19,060
عبارت باید در حلقه while تکرار شوند
1232
00:50:19,060 –> 00:50:22,210
تا زمانی که num دیگر چیزی را نگه ندارد و
1233
00:50:22,210 –> 00:50:25,180
زمانی که در خارج انجام شود. در اینجا ما
1234
00:50:25,180 –> 00:50:27,910
یک عبارت if خواهیم داشت که در آن بررسی می کنیم که آیا
1235
00:50:27,910 –> 00:50:30,400
مجموع برابر با n است که
1236
00:50:30,400 –> 00:50:32,950
عدد وارد شده توسط کاربر است در صورتی که چنین است، بنابراین
1237
00:50:32,950 –> 00:50:36,400
ما چاپ خواهیم کرد این یک عدد آرمسترانگ است، در
1238
00:50:36,400 –> 00:50:41,100
غیر این صورت چاپ کردن این یک عدد نیست.
1239
00:50:41,100 –> 00:50:43,570
شماره آرمسترانگ I’m st رانگ با
1240
00:50:43,570 –> 00:50:45,700
e بزرگ و بله،
1241
00:50:45,700 –> 00:50:48,280
پس کد ما همین است، بیایید این کد را اجرا کنیم،
1242
00:50:48,280 –> 00:50:51,010
یک عدد را وارد کنید، ابتدا 10 را وارد می
1243
00:50:51,010 –> 00:50:53,890
1244
00:50:53,890 –> 00:50:56,530
1245
00:50:56,530 –> 00:50:58,930
1246
00:50:58,930 –> 00:51:02,200
کنم. خوب می گوید بله،
1247
00:51:02,200 –>